Σάββατο 12 Φλεβάρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 15
17ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΚΕ
ΜΠΕΛΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Η συζήτηση της Ιστορίας του Κόμματος έχει απόλυτη σχέση με τους στόχους του 17ου Συνεδρίου, την ολόπλευρη ισχυροποίηση του Κόμματος, τη βαθιά και ενιαία αντίληψη της στρατηγικής μας και την ικανότητα καθοδήγησης στην εφαρμογή και εξειδίκευσή της.

Εχει απόλυτη σχέση με το αν τοποθετούμε την ύπαρξη μεγάλων σύγχρονων και καθημερινών προβλημάτων της εργατικής τάξης και των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων σε σχέση με το χαρακτήρα της υπάρχουσας εξουσίας, αν παρεμβαίνουμε με πρωτοβουλίες, στόχους και συνθήματα που γίνονται η άκρη του νήματος για να αναπτυχθεί συνείδηση και δράση προσέγγισης του προβλήματος της εξουσίας.

Εχει σχέση με την κατανόηση και συνειδητή αποδοχή του χαρακτήρα της εξουσίας, όπως τον προσδιορίζει το 15ο Συνέδριο και επαναεπιβεβαιώνει το 16ο Συνέδριο, δηλαδή τη σοσιαλιστική εξουσία.

Εχει απόλυτη σχέση με την κατανόηση του ΑΑΔ Μετώπου ως κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας με στόχο να προσεγγιστεί το πρόβλημα της εξουσίας, ανεξάρτητα από το ότι δεν μπορεί και δεν υποχρεώνουμε τους συμμάχους μας να έχουν την ίδια επαναστατική με εμάς αντίληψη για το χαρακτήρα και κυρίως για τον τρόπο κατάκτησης της εξουσίας.

Το δύσκολο αλλά κομβικό αυτό ζήτημα δημιουργεί αρκετά προβλήματα στη βαθύτερη και ουσιαστική συμφωνία με τη σημερινή στρατηγική του Κόμματος. Τα περισσότερα είναι προβλήματα αφομοίωσης θεωρητικών θεμάτων και ιστορικής γνώσης, αλλά και προβλήματα της καθημερινής πάλης σε εγχώριο, περιφερειακό και διεθνές περιβάλλον με αφάνταστα αρνητικό το συσχετισμό δυνάμεων.

Υπάρχουν όμως και κάποια προβλήματα που σε τελευταία ανάλυση ανάγουν σε μια περισσότερο εμπεδωμένη στρατηγική διαφωνία.

Αναφέρομαι στις περιπτώσεις που η διακηρυκτική αποδοχή της σοσιαλιστικής αναγκαιότητας αποσπάται από τη δράση για την προετοιμασία των υποκειμενικών προϋποθέσεων. Τότε κομματιάζεται η στρατηγική μας. Ο βαθμός απροσδιοριστίας στο χαρακτήρα της λαϊκής εξουσίας, που θέτουμε ως διευκόλυνση προς τους συμμάχους, σε μη επαναστατική περίοδο, ζητιέται να αναγνωριστεί ως αυτοτελής πολιτικός στόχος του Κόμματος.

Ετσι μπαίνει από το παράθυρο στο Κόμμα η ενδιάμεση εξουσία, είτε με τη μορφή μιας κυβέρνησης μικροαστικών και οπορτουνιστικών κομμάτων στο έδαφος της κυριαρχίας των μονοπωλίων, είτε με τη μορφή κάποιου σταδίου, είτε ακόμη και ως πολιτική συμμαχία με τμήμα της άρχουσας τάξης σε ενδεχόμενο κινδύνου ή απώλειας μέρους των εδαφικών κυριαρχικών δικαιωμάτων της.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ