Πρόκειται για μια σημαντική έκθεση, η οποία περιλαμβάνει ένα μικρό μέρος από τη μεγάλη σε ποσότητα και αξία συλλογή του Θ. Χατζησάββα, η οποία αποτελεί καρπό 35χρονου μόχθου. Η συλλογή αριθμεί περισσότερα από 800 γλυπτά 71 Ελλήνων καλλιτεχνών, 2.000 χαρακτικά 100 δημιουργών και αρκετά μετάλλια Ελλήνων καλλιτεχνών. Συμπληρώνεται από μεγάλο αριθμό συλλεκτικών βιβλίων με αυθεντικά χαρακτικά Ελλήνων καλλιτεχνών και εκθέσεων που έγιναν στην Ελλάδα, εργαλεία γλυπτικής και χαρακτικής, προσωπικά αντικείμενα καλλιτεχνών, δημοσιεύματα για ζητήματα εικαστικών τεχνών. Η συλλογή Χατζησάββα διασώζει πλήρη αρχεία καλλιτεχνών, όπως του Μ. Τόμπρου, του Κ. Δοβλέτογλου, του Γ. Καρύδη, του Ε. Ζέπου, του Φ. Μαστιχιάδη κ.ά, καθώς και σχετικώς άρτια αρχεία των: Κ. Δημητριάδη, Σ. Λασκαρίδου, Β. Φαληρέα, Γ. Ματαράγκα κ.ά. Ακόμη, περιλαμβάνει επιστολές και έγγραφα των: Κωνσταντίνου Παρθένη, Γιόχαν Ρωμανού, Εμμανουήλ Καρπαθάκη, στοιχεία για ελληνικά μαρμαρογλυφεία, λιθογραφεία και στοιχειοχυτήρια.
Η συλλογή γλυπτικής περιλαμβάνει μικρογλυπτά στην πλειοψηφία τους και μεσαίων διαστάσεων έργα, με τα παλαιότερα να φιλοτεχνούνται στις αρχές του 20ού αιώνα και τα πιο πρόσφατα στο τέλος της δεκαετίας του '80. Ανάμεσά τους έργα των: Θ. Θωμόπουλου, Γ. Χαλεπά, Μ. Τόμπρου, Θ. Απάρτη, Γ. Σκλάβου, Γ. Ζογγολόπουλου κ.ά. Η έκθεση πραγματοποιείται σε συνεργασία με την Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων. Οπως σημειώνει η διευθύντρια της Πινακοθήκης και των Μουσείων του Δήμου Αθηναίων, Νέλλη Κυριαζή «Η ανθρώπινη μορφή, θεματικό μοτίβο των περισσότερων στη συλλογή, με ελάχιστες εξαιρέσεις (Σκλάβος, Σπητέρη, Στεργίδης, Δικέφαλος), στοιχείο ενδεικτικό του παραστατικού πειρασμού, αλλά κυρίως της ανθρωποκεντρικής αντίληψης που επικράτησε στη νεοελληνική γλυπτική, κληρονομιά από κραταιά παράδοση. Ούτως ή άλλως, ο τρόπος απόδοσης του «φυσικού αντικειμένου» οροθέτησε τα διάφορα κινήματα του μοντερνισμού έως την πλήρη απομάκρυνσή του στην αφαίρεση, πορεία που ακολούθησαν και οι καλλιτέχνες της πατρίδας μας, αν και με τεράστιες χρονικές αποκλίσεις. Τα γλυπτά καταθέτουν μαρτυρίες, αντιπροσωπευτικές, κατά το δυνατόν, των θεματικών αναφορών, των μορφοπλαστικών αναζητήσεων και κατά μία ευρύτερη έννοια, έστω και ενδεικτικά, ορισμένους μορφικούς προβληματισμούς από τη δεκαετία του 1920 έως την προτελευταία του 20ού αιώνα στην ελληνική γλυπτική». Εκτίθενται ακόμη οι πλάκες και τα εργαλεία των χαρακτών, αλλά και φωτογραφίες των καλλιτεχνών.