Πέμπτη 3 Φλεβάρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 23
ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ - 17ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ
Εχει πολλές ιδιαιτερότητες ο χειρισμός των προβλημάτων του τομέα της αγροτικής οικονομίας

Αγαπητοί φίλοι,

Διάβασα τις Θέσεις του κόμματος σας και παρακολουθώ τον προσυνεδριακό διάλογο. Στα πλαίσια του διαλόγου αυτού δημοσιεύτηκε στις 23 Δεκεμβρίου συμμετοχή του αγρότη Ξενοφώντα Μελισσάρη με ένα κείμενο που συγκινεί, γιατί είναι έκκληση βοήθειας στους αγρότες, όπως: «Ολοι εμείς οι μικρομεσαίοι αγρότες είμαστε στα όρια της οικονομικής εξαθλίωσης, ζητάμε βοήθεια» ή «οι αγρότες είναι σε δεινή θέση, όσο ποτέ άλλοτε, βοήθεια». Μοιάζει να αισθάνεται εγκαταλειμμένος.

Εχει σχέση άραγε το περιεχόμενο του κειμένου του Ξεν. Μελισσάρη με την αγνόηση του αγροτικού προβλήματος από όλους σχεδόν όσοι πήραν μέρος μέχρι σήμερα στον προσυνεδριακό διάλογο; Η καταστροφική πορεία του αγροτικού τομέα είναι φυσικό να ανησυχεί βαθιά αυτούς που γνωρίζουν σε βάθος το θέμα λόγω μακρόχρονης απασχόλησης με αυτό.

Πιστεύω ότι η κατάσταση του αγροτικού τομέα της οικονομίας είναι όπως την εκφράζει ο Ξεν. Μελισσάρης, και οι προοπτικές είναι ακόμα χειρότερες και σαφείς, αλλά κανείς δεν τις αποκαλύπτει στον αγροτικό κόσμο. Και σήμερα ισχύει αυτό που ίσχυε όλα τα τελευταία 40 χρόνια από την προσχώρηση στην ΕΟΚ (ΕΕ), η απόλυτη δηλαδή συνωμοσία σιωπής για τις λαμβανόμενες αποφάσεις για εφαρμογή σκληρών μέτρων σε βάρος των αγροτών, οι οποίοι λάμβαναν γνώση μόνο από τις καταστροφικές συνέπειες. Και ένα παράδειγμα:

Για την τελευταία ενδιάμεση ΚΑΠ, διατηρούνται για ένα διάστημα οι επιδοτήσεις, αλλά θα μειώνονται «από έτους εις έτος», με έναρξη εφαρμογής του μέτρου από το 2005 με ποσοστό 5%. Κανείς δεν είπε τίποτε για τη συνέχεια στους αγρότες. Ετσι, με την κατάργηση των επιδοτήσεων - που αποδεικνύονται «αργύρια» - κανείς γεωργός δε θα μπορεί να παράγει γεωργικό προϊόν, με ποιες άραγε συνέπειες;

Συγχρόνως παρατηρούμε, ότι με τη νέα ΚΑΠ, οι αγρότες αποπροσανατολισμένοι, όπως 40 χρόνια τώρα,... αγωνίζονται να αποσυνδέσουν τις επιδοτήσεις από τον όγκο, την ποσότητα παραγωγής και την ποιότητα, ενώ ο αγώνας πρέπει να ακολουθήσει την άλλη σωστική πορεία της γεωργίας μας: Τον αγώνα για προσανατολισμό της παραγωγής στην αξιοποίηση των γεωργικών πλεονεκτημάτων της «ευλογημένης» γης μας, των εδαφοκλιματικών συνθηκών, της άριστης ποιότητας των γεωργικών προϊόντων που μπορούν να παραχθούν κ.λ.π., προσπάθεια που κανείς δεν μπορεί να μας την απαγορεύσει.

Οι θέσεις του Ξεν. Μελισσάρη μου θύμισαν δύο άρθρα στο Ριζοσπάστη του Γ. Χουρμουζιάδη, το πρώτο με τίτλο «Τα δρεπάνια» (25.2.1990) προεκλογικό, μετά από συζήτηση με αγρότες της Νιγρίτας, και το δεύτερο μετεκλογικό με τον τίτλο «Πάσχα Πολιτικόν» (15.4.1990) με σχόλια για τα αποτελέσματα των εκλογών.

Στο πρώτο άρθρο διαπιστώνει από τις συζητήσεις στη Νιγρίτα ότι «υπάρχει πρόβλημα με τους αγρότες» και διερωτάται: «Μήπως τελικά χρεωνόμαστε και με ένα άλλο λάθος χωρίς να το καταλαβαίνουμε; Μήπως προσπαθούμε να στρωματογραφήσουμε τον αγροτικό κόσμο μέσα από τις εντυπώσεις μιας παραδοσιακής και σχηματικής καθοδήγησης, υπερβαίνοντας το κοινωνικό του πρόβλημα και μαζί με αυτό την ιδιομορφία της κοινωνικής του αντίληψης;».

Οσο για τα αποτελέσματα των τότε εκλογών: Εκπλήσσεται για τα ποσοστά, όπως ΝΔ Καστοριά 61%, Σέρρες 51%, Αργολίδα 54%, Λακωνία 60% γυναικών Σύρου ΝΔ 303, Συνασπισμός 3, ανδρών Οσίας Ξένης ΝΔ 424 Συνασπισμός 4 και διερωτάται τι συμβαίνει, να τους δούμε από κοντά κλπ. Και πραγματικά, ο Γ. Χουρμουζιάδης βάζει τον δάκτυλον επί του τύπου των ήλων για το θεμελιώδες λάθος της επιδίωξης του τρόπου συνεργασίας με τον αγροτικό κόσμο. Η αγροτιά ζει και εργάζεται στις δικές της ιδιόμορφες συνθήκες. Γενικά, έχει ιδιαιτερότητες η αγροτική οικονομία στη μεθόδευση επίλυσης των προβλημάτων της, που τις κατέχουν όσοι ζουν αυτά τα προβλήματα, τόσο σαν θεώρηση επιστημονική, όσο και σαν καθημερινή δράση και πρακτική στην αγροτική ύπαιθρο, όπου αποκτώνται και οι πολύτιμες εμπειρίες.

Καμία νύξη δε γίνεται στις Θέσεις της ΚΕ για τη σημασία που θα είχε μια ισχυρή γεωργική οικονομία. Η ευρωστία αυτού του παραγωγικού τομέα, με τρέχουσες τις συνθήκες της διεθνούς ανωμαλίας, αποτελεί βασικό εχέγγυο τόσο για την ανεξαρτησία της χώρας, όσο και για την επιβίωση του λαού μας από άποψη διατροφής. Αλλιώς η διατροφική αλλά και παραγωγική (μεταλλαγμένα, σπόροι κλπ.) εξάρτηση από τα γεωργικά προϊόντα, κυρίως των ΗΠΑ, θα αποτελεί άλλη μια αλυσίδα για το λαό μας.

Οι εμπειρίες του περιεχομένου ενός τηλεγραφήματος από το συλλαλητήριο πείνας της Σύρου προς το υπουργείο Γεωργίας το χειμώνα του 1941- 42 με περιεχόμενο «ΑΠΟΣΤΕΙΛΑΤΕ ΣΙΤΟΝ `Η ΦΕΡΕΤΡΑ», ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ 260.000 ΘΑΝΑΤΟΙ ΑΠΟ ΠΕΙΝΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, όσο οδυνηρές κι αν είναι, δεν πρέπει να ξεχαστούν. Και μέτρα, όπως η υποβάθμιση μέχρι καταστροφής του γεωργικού, οικονομικού και κοινωνικού ιστού της υπαίθρου μπορεί να οδηγήσουν σε γενικότερες εθνικές συμφορές.

Οσον αφορά την εργατοαγροτική συμμαχία, ας θυμηθούμε ένα από τα τελευταία γραπτά του Βάσου Γεωργίου: «Ποτέ το ΚΚΕ δεν ήταν υπέρ της μοναξιάς και της απομόνωσης. Πάντοτε πάσχιζε να βρει συνεργάτες και συμμάχους και μάλιστα σε ισότιμη βάση, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι αριθμητικά ήταν το πρώτο κόμμα και με μεγάλη διαφορά από τους συνεργάτες του. Ενότητα και πάλη, λοιπόν, για μια βασική αλλαγή» («Κυριακάτικος Ριζοσπάστης» 17 Γενάρη 1998).

Σπύρος Χρ. Σελιανίτης

Γεωπόνος

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Δηλώνουν «παρών» στις 13 του Νοέμβρη(2004-11-05 00:00:00.0)
Αλήθειες και ψέματα(2004-06-12 00:00:00.0)
Κινητοποίηση πατατοπαραγωγών(2003-02-05 00:00:00.0)
Συσκέψεις προετοιμασίας σε Μακεδονία - Θράκη(2002-01-18 00:00:00.0)
Στις Σέρρες ο Α. Τζέκης(2001-03-03 00:00:00.0)
ΑΤΙΤΛΟ(2000-12-28 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ