Πέμπτη 3 Φλεβάρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 9
17ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΚΕ
ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΚΟ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ
Με επιμονή και αποφασιστικότητα στη δουλιά για το Μέτωπο

Αποφασισμένα να αντιπαρατεθούν αποφασιστικά με τις χρόνιες αδυναμίες που υπάρχουν και βάζουν βαρίδια στην πιο αποτελεσματική δουλιά της Οργάνωσης, ώστε δυναμωμένοι οργανωτικά και ιδεολογικά, να προσανατολίσουν τη δράση τους στην κατεύθυνση υλοποίησης των στόχων που μπαίνουν και από τις θέσεις της ΚΕ για το 17ο Συνέδριο του Κόμματος, είναι τα κομματικά μέλη και τα στελέχη της Οργάνωσης Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ. Αυτό προέκυψε μέσα από τις εργασίες της Συνδιάσκεψης Περιοχής, που ολοκληρώθηκαν με την εκλογή της νέας Επιτροπής Περιοχής. Γραμματέας επανεκλέχθηκε ο Νίκος Χριστάνης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Τις εργασίες παρακολούθησε ο Θ. Κωνσταντινίδης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Από την εισήγηση της απερχόμενης Επιτροπής Περιοχής, αλλά και από τις τοποθετήσεις των αντιπροσώπων, τονίστηκε η θετική και ανοδική πορεία που σημείωσε η Οργάνωση τα τελευταία χρόνια, η παρέμβασή της άλλοτε ολοκληρωμένα και άλλοτε αδύναμα στα διάφορα μέτωπα πάλης που ανοίχτηκαν σε τοπικό αλλά και κεντρικό επίπεδο.

Παράλληλα όμως κρίθηκε πως τώρα πρέπει να γίνει το αποφασιστικό βήμα για τη στροφή της δουλιάς των Κομματικών Οργανώσεων, ώστε μέσα από την καθημερινή δράση να προκύπτει η σύνδεση της τακτικής με τη στρατηγική του Κόμματος και όχι μόνο σε θεωρητικό επίπεδο.

«Ενώ θεωρητικά συμφωνούμε με το Μέτωπο, τη λαϊκή εξουσία, αυτό δε διαπνέει την καθημερινή μας δράση», σημείωσε ο Ν. Χριστάνης παρουσιάζοντας την εισήγηση της απερχόμενης ΕΠ. Και παρουσίασε ορισμένους σταθμούς στη δράση της Οργάνωσης που επιβεβαιώνουν την αδυναμία σύνδεσης τακτικής - στρατηγικής: Η δράση στη Νάουσα και το Κιλκίς με αφορμή το κλείσιμο της «Τρικολάν» και των «Βαφείων Κιλκίς» αντίστοιχα, η δουλιά στους αγρότες με αφορμή τις αποζημιώσεις από τους παγετούς ή και πρόσφατα με τις κινητοποιήσεις των βαμβακοπαραγωγών.

Για παράδειγμα, η δράση του Κόμματος με αφορμή το κλείσιμο της «Τρικολάν» εκτιμήθηκε ως πολύ θετική. Υπήρξε σταθερή παρέμβαση του Κόμματος και του ΠΑΜΕ, και συνέβαλε στην αύξηση της επιρροής, του κύρους και της εκλογικής δύναμης του ΚΚΕ. Ομως με καθυστέρηση προβλήθηκε ότι η συγκεκριμένη εξέλιξη εντάσσεται στη συνολικότερη επίθεση του κεφαλαίου για την εξασφάλιση της υπερκερδοφορίας του και δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό. Κρατήθηκε σταθερό αλλά αδύναμο το μέτωπο αντιπαράθεσης με τις άλλες δυνάμεις, που παρουσίαζαν πως η πολιτική κινήτρων για το κεφάλαιο και η δημιουργία πανεπιστημιακών σχολών θα δώσουν λύση στο πρόβλημα της ανεργίας.

«Ολη αυτή η περίοδος έδειξε ότι είναι κρίσιμο να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε αυτές τις εκδηλώσεις της οικονομικής κρίσης που θα παρουσιαστούν σε έναν κλάδο ή χώρο. Σήμερα, δικαιώνεται η πολιτική, οι προβλέψεις μας. Στο βαθμό που εμείς επίμονα και σταθερά, αξιοποιώντας τις εξελίξεις, προβάλλουμε τη λογική του Μετώπου, θα γίνεται και πιο ορατή η ανάγκη για πιο ισχυρό ΚΚΕ, θα έχουμε και αποτελέσματα στην πολιτική συμμαχιών», σημείωσε ο Ν. Χριστάνης.

Με κατακτημένη πλέον την αντίληψη πως η ισχυροποίηση του Κόμματος περνάει μέσα από την ενιαία αντίληψη για το ποια είναι η βασική αιτία των καθυστερήσεων και τους τρόπους με τους οποίους θα τις ξεπεράσουν, τέθηκαν οι άξονες της δράσης για το επόμενο διάστημα, με πρώτο και κύριο την ενίσχυση της δουλιάς στην εργατική τάξη. Με βάση αυτούς τους άξονες τέθηκαν και συγκεκριμένοι στόχοι οικοδόμησης και στρατολογίας.

Οπως σημειώθηκε, από τις εξελίξεις φαίνεται ότι η εργατική τάξη αυξάνεται και ποσοτικά και συγκεντρώνεται όλο και περισσότερο στα αστικά κέντρα των νομών της περιοχής. Γι' αυτό σε κάθε νομό οργανώνεται συγκεκριμένο σχέδιο, αναδιάταξης των κομματικών δυνάμεων, μορφών παρέμβασης στις βιομηχανικές ζώνες, σ' όλα τα εργοστάσια και τις βιοτεχνίες, στους βασικούς κλάδους. Πιο αποτελεσματικά θα προχωρήσει έτσι και η συσπείρωση γύρω από το ΠΑΜΕ, με στόχο την αλλαγή συσχετισμών.

Παρέμβαση σχεδιάζεται και στους εργάτες γης, που στην περιοχή εμφανίζονται σε σημαντικό αριθμό (απασχολούνται κυρίως εποχιακά σε δεντροκαλλιέργειες και καπνοκαλλιέργεια, στη διαλογή φρούτων κλπ).

Αντίστοιχα προσανατολίζεται και η δουλιά στην αγροτιά με στόχο να παρέμβουν αναπτύσσοντας τη γραμμή της πάλης ενάντια στο σύνολο της πολιτικής προβάλλοντας την πρόταση διεξόδου του Κόμματος. Ρόλο - κλειδί σ' αυτή την παρέμβαση θα παίξουν οι ΚΟΒ της υπαίθρου.

Ενώ θαρρετά, πατώντας πάνω στην κατάσταση που διαμορφώνεται θα βγουν στη μάχη για τη συσπείρωση γύρω από την ΠΑΣΥ όλων των ζωντανών και υγειών δυνάμεων της αγροτιάς, για τη δημιουργία Ενωτικών Αγροτικών Συλλόγων.

Ο Θ. Κωνσταντινίδης

Στην ανάγκη η οργάνωση της δουλιάς να γίνεται με βάση τα κοινωνικοταξικά κριτήρια, που καθορίζονται και από τις Θέσεις της ΚΕ, αλλά και η υπόθεση ενίσχυσης του ιδεολογικού επιπέδου να αποτελεί στοιχείο της καθημερινής καθοδηγητικής δουλιάς, ώστε ο κάθε κομμουνιστής να μπορεί να είναι μάχιμος και να αντικρούει την αντίπαλη ιδεολογία και την αντίπαλη προπαγάνδα, αναφέρθηκε στην παρέμβασή του ο Θεοδόσης Κωνσταντινίδης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Ιδιαίτερα στάθηκε στην πολιτική συμμαχιών του Κόμματος. Οπως είπε, «στο επίπεδο των κοινωνικών συμμαχιών, είναι φανερό ότι οι κοινωνικές δυνάμεις δεν έχουν φτάσει σε επίπεδο τέτοιας ωριμότητας, ώστε να πούμε με σιγουριά πως έχουμε δημιουργήσει ορισμένα στηρίγματα κοινωνικών συμμαχιών. Στο επίπεδο των πολιτικών συμμαχιών εκτιμάμε ότι δεν υπάρχουν πολιτικά κόμματα, συγκροτημένα σήμερα στη χώρα μας, με τα οποία μπορούμε να συνεργαστούμε για να βγούμε από αυτό το τέλμα. Για να ξεφύγουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα από αυτή την κατάντια, πρέπει οι κοινωνικές και οι πολιτικές συμμαχίες να μας βγάζουν έξω από τα όρια αυτού του πολιτικού συστήματος».

Παρουσιάζοντας τα βήματα που έχουν γίνει μέχρι σήμερα σ' αυτή την κατεύθυνση ο Θ. Κωνσταντινίδης σημείωσε: «Καταφέραμε να δημιουργήσουμε κάποιες συσπειρώσεις σε διάφορα μέτωπα. Δεν έχουν μια συγκροτημένη κοινωνική βάση και στην ευρύτερη εμβέλεια που έχουνε, ουσιαστικά εκπροσωπούνε κάποιες κοινωνικές ομάδες ή προσωπικότητες με κοινωνικές ευαισθησίες και προβληματισμούς.

Αυτές οι συνεργασίες, επειδή ακριβώς δεν εκφράζουν συμφέροντα κοινωνικών ομάδων, κοινωνικών στρωμάτων - με την έννοια ότι δε συσπειρώνονται στη βάση των συμφερόντων του στρώματος που ανήκουν - δεν είναι οργανωμένες, είναι περισσότερο ευάλωτες, έχουν και το στοιχείο της ταλάντευσης και της εύκολης υπαναχώρησης. Βέβαια δεν είναι όλες τέτοιες.

Ομως, είναι απαραίτητες αυτές οι συσπειρώσεις; Είναι. Θα μετεξελιχθούν όλες και θα οδηγήσουν στα όρια της συμμαχίας που επιδιώκουμε, της αντιιμπεριαλιστικής - αντιμονοπωλιακής; Η προσπάθεια που κάνουμε και πρέπει να κάνουμε, είναι να οδηγήσουν εκεί. Εχουμε συμμαχίες τέτοιες στο εργατικό κίνημα; Εχουμε. Το ΠΑΜΕ δεν είναι μόνο οι κομμουνιστές συνδικαλιστές, είναι κι άλλες δυνάμεις. Τέτοιες δυνάμεις υπάρχουν και στην ΠΑΣΥ, στο αντιπολεμικό κίνημα, την ΤΑ. Είμαστε αδύνατοι, όμως πρέπει να συνεχίσουμε», κατέληξε.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ