«Το Συνέδριο και εν προκειμένω το 17ο ως κορυφαία διαδικασία απολογισμού και αποφάσεων καλείται να ανταποκριθεί στις σύγχρονες περιστάσεις.

Οι αντιφατικές αναταράξεις της περιόδου που διανύουμε, οι αντεργατικές και οι αντικοινωνικές αναδιαρθρώσεις, τα γενικευμένα και αθεράπευτα χαρακτηριστικά της καπιταλιστικής κρίσης, εστιάζουν το νου και τη σκέψη στα αποτελέσματα μιας τέτοιας διεργασίας, ώστε να απαντούν και να παρεμβαίνουν καταλυτικά στις σημερινές και απώτερες εξελίξεις.

Σε αυτό το τοπίο, κατά τη γνώμη μου, το ενδιαφέρον πρέπει να στρέφεται στην κατεύθυνση εξεύρεσης εκείνων των μεθόδων για τη δημιουργία και αναπαραγωγή θεωρίας και εμπέδωσης από τους συμβαλλόμενους, σε πάγια και σταθερή αντιδιαστολή με φαινόμενα στείρου εμπειρισμού, που είτε οδηγούν σε υποκειμενισμό είτε σε διαχείριση των πολιτικών πραγμάτων.

Η οργή και αγανάκτηση, για να μετατραπεί σε αγώνα και πολιτική προοπτική, επιτάσσει την αναγκαιότητα περαιτέρω επεξεργασίας της πολιτικής των κοινωνικοπολιτικών συμμαχιών. Αυτή η πολιτική πρέπει να λαμβάνει υπόψη τη στρατηγική, την ανάγκη διαλεκτικής τους σύνδεσης, τη διεύρυνση των επιμέρους μετώπων σε αντιμονοπωλιακή, αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση, το σεβασμό της αυτοτέλειάς των και της έντονης προβολής των ως τέτοιων, ώστε να αποφευχθούν στην πράξη τυχόν ακυρώσεις και στασιμότητες.

Τα φαινόμενα απόκλισης από τους πολιτικούς και κοινωνικούς σκοπούς του κομμουνιστικού κινήματος, αποδείχτηκε ιστορικά, ότι αποφεύγονται στο μέλλον, όταν αντλούμε συμπεράσματα από το παρελθόν του, εξετάζοντάς το με διεισδυτική ματιά, νηφαλιότητα, πολιτική ψυχραιμία ανάλογα με τις περιστάσεις του μέλλοντος. Εύχομαι καλή επιτυχία στο συνέδριό σας.