Η ενίσχυση της ελληνικής στρατιωτικής αποστολής στο Αφγανιστάν, που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, αποτελεί μέρος της κλιμάκωσης της ελληνικής εμπλοκής στους νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Η εξέλιξη αυτή επιβεβαιώνει ότι στη διαδικασία αυτή δεν υπάρχουν όρια, αλλά το πλαίσιο της ελληνικής συμμετοχής καθορίζεται από τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία. Τα προσχήματα και οι δικαιολογίες που προβάλλονται από την παρούσα, αλλά και από την προηγούμενη κυβέρνηση, ότι δήθεν η ελληνική συμμετοχή είναι «στα πλαίσια του ΟΗΕ» και ότι οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις δεν είναι «μάχιμες», έχουν πολύ κοντά ποδάρια. Δε φθάνουν να πείσουν ούτε τους ίδιους.

Τα νέα στρατιωτικά δόγματα του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης λένε τα πράγματα με το όνομά τους. Μιλάνε για προληπτικούς πολέμους και προετοιμάζουν τους στρατούς τους, αναδιαρθρώνοντάς τους εκ βάθρων, για τέτοιου είδους αποστολές. Οσο για τη σφραγίδα του ΟΗΕ, αυτή δεν αποενοχοποιεί τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους - επεμβάσεις, όπως αυτούς στο Αφγανιστάν και το Ιράκ και πιο πριν στη Γιουγκοσλαβία. Αναφορικά με τον άλλο ισχυρισμό ότι δηλαδή οι ελληνικές δυνάμεις που πάνε στο Αφγανιστάν δεν είναι «μάχιμες», αυτό ως αστείο ακούγεται. Είναι παραδεκτό από τους πάντες ότι σ' έναν πόλεμο εξίσου εμπλεκόμενα θεωρούνται όλα τα τμήματα ενός στρατού, δηλαδή και οι δυνάμεις που χειρίζονται τα όπλα και αυτές που τις ανεφοδιάζουν και αυτές που τους παρέχουν υγειονομική ή άλλη υποστήριξη.

Εξάλλου, οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις όλο και περισσότερο αποτελούν οργανικό μέρος του ΝΑΤΟικού στρατού, υπό την κατοχή του οποίου τελεί η πολύπαθη χώρα του Αφγανιστάν. Το μαρτυρούν οι αλλαγές που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια και συνεχίζουν να γίνονται στο δόγμα τους, στη δομή της και τη λειτουργία τους. Με τις αλλαγές που προωθούνται, τη θέση του δόγματος περί «εθνικής άμυνας» παίρνει το νεοταξικό δόγμα περί «διεθνούς ασφάλειας».

Πρόσφατες, στις 24 Νοέμβρη, είναι οι ανακοινώσεις της ηγεσίας του υπουργείου Αμυνας, αναφορικά με τη μελλοντική Δομή Ενόπλων Δυνάμεων (2005-2020), όπου σε επίπεδο δόγματος γίνεται πιστή αντιγραφή των ΝΑΤΟικών αναφορών περί «σύγχρονων απειλών» και σε επίπεδο δομής εξειδικεύεται η νέα δομή του ΝΑΤΟ και τονίζεται ότι υλοποιούνται οι στόχοι για «επιτυχή αντιμετώπιση των κάθε είδους απειλών και καλύπτονται οι διεθνείς υποχρεώσεις της Ελλάδας». Επίσης, προαναγγέλλεται «αύξηση της συμμετοχής των ΕΔ σε πολυεθνικές επιχειρήσεις» και «ενεργότερη η συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων στις πολυεθνικές επιχειρήσεις».

Τα παιχνίδια αυτά γίνονται ακόμα πιο επικίνδυνα, από τη στιγμή που η κυβέρνηση εντάσσει την ελληνική εμπλοκή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, όπως αυτή στο Αφγανιστάν, στη διαδικασία διαπιστευτηρίων από τους Αμερικάνους, ενόψει και της επίσκεψης στις ΗΠΑ του υπουργού Εξωτερικών και το Μάη του πρωθυπουργού. Ετσι, η πρόσδεση της χώρας μας στο άρμα του λεγόμενου «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο, που όλο και περισσότερο μεγαλώνει και μας παγιδεύει.