Τρίτη 25 Γενάρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
Διάλογος για το θεαθήναι

«

Δε θα ξαναπάμε σε εκλογές με την πλειονότητα των ΜΜΕ εναντίον μας». Η δήλωση αυτή, ανώνυμη για προφανείς λόγους, κορυφαίου στελέχους της κυβέρνησης στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία», δείχνει πεντακάθαρα ποιος είναι ο «βασικός» στόχος των νομοθετικών και όχι μόνο παρεμβάσεων της γαλάζιας διακυβέρνησης στο «τοπίο των ΜΜΕ». Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση της ΝΔ θέλει να αλλάξει προς όφελός της τους συσχετισμούς στα ΜΜΕ, να δημιουργήσει «φιλικά» Μέσα, ως απαραίτητη προϋπόθεση για την ηγεμονία και τη μακροημέρευσή της στην εξουσία.

Ταυτόχρονα βέβαια η κυβέρνηση θέλει το «νέο τοπίο» στα ΜΜΕ γιατί τα μέτρα που θα πάρει το επόμενο διάστημα θα είναι ιδιαίτερα επώδυνα (κομψή έκφραση) για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Η «φθορά» θα είναι ανυπολόγιστη για την κυβέρνηση αν δεν έχει καταφέρει να θέσει «υπό έλεγχο» τα ΜΜΕ...

Στο «φόντο» αυτό η κυβέρνηση αποφάσισε να ανοίξει και το ζέον ζήτημα της «απασχόλησης» δημοσιογράφων σε υπουργεία και εποπτευόμενους οργανισμούς, απευθύνοντας μάλιστα πρόσκληση διαλόγου σε ενώσεις συντακτών και τα κόμματα. Ομως ο διάλογος που ζητά η κυβέρνηση δεν είναι μόνο ναρκοθετημένος αλλά και για το θεαθήναι. Ευθύς εξαρχής ο ίδιος ο υπουργός Επικρατείας Θ. Ρουσόπουλος ισχυρίστηκε ότι δεν υπάρχουν «λίστες» δημοσιογράφων που αμείβονται με «μαύρα» χρήματα (διάβαζε μυστικά κονδύλια), ενώ είναι γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Επίσης αρνήθηκε να δώσει στη δημοσιότητα τα ονόματα των δημοσιογράφων που εργάζονται σε γραφεία Τύπου υπουργείων και δημοσίων οργανισμών καθώς και στην ΕΡΤ και το ΑΠΕ, πετώντας το μπαλάκι στην ΕΣΗΕΑ... Ομως οι πάντες γνωρίζουν ότι μετά τις στρατιές των κρατικοδίαιτων δημοσιογράφων που είχε διορίσει το ΠΑΣΟΚ, ήρθε η κυβέρνηση της ΝΔ και διόρισε εκατοντάδες «δικούς της». Αυτός, ίσως, να είναι και ο λόγος που δε θέλει να δοθούν στη δημοσιότητα τα ονόματα, γιατί απλώς θα αποκαλυφθούν και «οι ημέτεροι» που διορίστηκαν μετά τον περασμένο Μάρτη... Σε κάθε περίπτωση επιβεβαιώνεται ότι η κυβέρνηση δε διαθέτει την πολιτική βούληση ούτε καν να αγγίξει το ζήτημα των σχέσεων εξάρτησης και υποταγής των δημοσιογράφων που έχουν εργοδότη την ίδια και το κράτος.

Ποιος είναι λοιπόν ο στόχος του δήθεν διαλόγου που επιδιώκει η κυβέρνηση; Μέσα από αυτόν η κυβέρνηση στηρίζει την απατηλή εικόνα του τιμητή της διαφάνειας γενικά και ειδικά στα ΜΜΕ, αλλά και του υπέρμαχου της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας των δημοσιογράφων και του Τύπου, ενώ συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Μία και οχι η μόνη απόδειξη το γεγονός, πως δεν έδωσε στη δημοσιότητα τα ονόματα των δημοσιογράφων που έχουν επαγγελματικές σχέσεις με τα γραφεία Τύπου υπουργείων και δημόσιων οργανισμών, καθώς και τα σχετικά κονδύλια που διατίθενται, όπως ζητά το ΚΚΕ.


Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ