Κυριακή 14 Μάη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 10
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Για τα μάτια... του «μεσαίου χώρου»

Δεν έχουν περάσει παρά μόνο λίγες εβδομάδες από τότε που κάμποσα στελέχη της ΝΔ υποστήριζαν ότι μετά τις εκλογές ο Κ. Καραμανλής «είναι παντοδύναμος» και προεξοφλούσαν ότι «δε θα τολμήσει κανείς να τον αμφισβητήσει». Προφανώς έβλεπαν τα πράγματα «μονοδιάστατα». Η κρίση που ήρθε με ένταση στην επιφάνεια με αφορμή την υπόθεση Καρατζαφέρη δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Η εκλογική ήττα της ΝΔ και η βαθιά απογοήτευση που επικρατεί στις γραμμές της έχουν αλλάξει τα δεδομένα και η βελτίωση του εκλογικού ποσοστού και το «ισοδύναμο αποτέλεσμα» μάλλον έχουν ξεχαστεί και σε κάθε περίπτωση μετρούν ελάχιστα στις εξελίξεις. Η «δύναμη» του Κ. Καραμανλή πριν τις εκλογές βρισκόταν στο γεγονός ότι ενσάρκωνε τις προσδοκίες των οπαδών της ΝΔ για άνοδο στην εξουσία. Μετά την ήττα στις 9 Απρίλη αυτή η δύναμη μετατρέπεται σε αδυναμία και μόνο αιθεροβάμονες δεν μπορούσαν να διακρίνουν ότι η αμφισβήτηση των επιλογών της ηγεσίας της ΝΔ ήταν θέμα χρόνου. Η αποπομπή Καρατζαφέρη απλά επιτάχυνε τις εξελίξεις. Πρώτα απ' όλα όμως έφερε στο προσκήνιο τη χρόνια κρίση της ΝΔ, κρίση πολιτικής ταυτότητας και φυσιογνωμίας, η οποία δεν είναι δυνατόν να κουκουλωθεί, ακριβώς γιατί συνδέεται πρώτα και κύρια με τη νεοφιλελεύθερη και βαθιά αντιλαϊκή πολιτική της. Το γεγονός ότι η κυβέρνηση Σημίτη τη διαγκωνίζεται και «λεηλατεί» τις νεοφιλελεύθερες ιδέες και προτάσεις της ΝΔ, δημιουργεί στη ΝΔ πρόβλημα «διακριτού» ρόλου μέσα στο πολιτικό σύστημα. Η αλήθεια είναι ότι η ηγεσία της ΝΔ έχει αντιληφθεί και φιλοδοξεί να καταξιωθεί σαν ένας ικανός και αποτελεσματικός διαχειριστής. Το πρόβλημα είναι ότι είναι υποχρεωμένη να το κάνει αντιγράφοντας και μοιάζοντας ολοένα και περισσότερο με το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ... Ακριβώς εκεί στοχεύει η νεφελώδης θεωρία του «μεσαίου χώρου» και ο στόχος για την «κατάκτησή» του. Είναι αλήθεια ότι ο Κ. Καραμανλής έχει προσδιορίσει το μεσαίο χώρο με τα συνθήματα: «φιλελευθερισμός με κοινωνική αλληλεγγύη» και «συναίνεση και σύνθεση στην πολιτική και την κοινωνία». Ηδη έχει καταδειχτεί ότι αυτός ο προσδιορισμός του όρου μεσαίος χώρος, σκόπιμα γενικόλογος για να αισθάνονται οι πάντες ότι χωράνε σε αυτόν, δε φαίνεται να καλύπτει όλους στη ΝΔ. Οι πρώτοι που εξέφρασαν δημόσια τις επιφυλάξεις και διαφωνίες τους είναι οι εκπρόσωποι της ακροδεξιάς πτέρυγας (με πρώτους τους Γ. Καρατζαφέρη και Απ. Ανδρεουλάκο). Ο λόγος που το έκαναν είναι ότι αφενός ήδη αισθάνονται παραγκωνισμένοι στο κόμμα και από την άλλη διαισθάνονται ότι η τάση είναι να εξωθηθούν στο περιθώριο, χάρη της ανάγκης να εμφανιστεί η ΝΔ στο «κέντρο» της πολιτικής σκηνής.

Υπάρχουν όμως πιέσεις και από το άλλο «άκρο». Οι Α. Ανδριανόπουλος και Στ. Μάνος ζητούν πιεστικά να προχωρήσει η πορεία προς το μεσαίο χώρο και να απαλλαγεί η ΝΔ από τα «ακροδεξιά βαρίδια». Ταυτόχρονα δεν κρύβουν ότι ο μεσαίος χώρος πρέπει να καλύπτει τα «δυναμικά ανερχόμενα μεσαία στρώματα», καθιστώντας έτσι σαφές ότι θέλουν να προχωρήσει ταχύτερα η ΝΔ σε πιο άγριες νεοφιλελεύθερες επιλογές. Από την πλευρά της η Ντ. Μπακογιάννη όχι μόνο δε διαφωνεί με την πορεία προς το μεσαίο χώρο, αλλά μάλλον φιλοδοξεί να εκφράσει και ηγηθεί σε αυτήν την πορεία. Στην πραγματικότητα το εσωκομματικό παιχνίδι που παίζεται στη ΝΔ περιστρέφεται στο ποια ομάδα θα οδηγήσει το κόμμα στο μεσαίο χώρο και ποιοι θα είναι οι ρόλοι σε αυτήν την πορεία. Η πλευρά της Ντ. Μπακογιάννη προβάλλει, όπως εκφράστηκε από τον Κ. Μητσοτάκη, ότι μπορεί να το κάνει αυτό διασφαλίζοντας την πολυσυλλεκτικότητα και τη δημοκρατική λειτουργία του κόμματος. Σε αυτό δε διαφωνεί βέβαια ο Κ. Καραμανλής, αλλά χρειάζεται μάλλον να ανακατανείμει ρόλους και αρμοδιότητες για να πείσει, θυσιάζοντας ίσως μερικούς από τους «δικούς του». Ομως αν τα πράγματα μείνουν περίπου ως έχουν, θα δυσκολευτεί εξαιρετικά να πείσει ότι η ΝΔ μετεξελίσσεται σε κόμμα του «μεσαίου χώρου». Γι' αυτό τα διλήμματα είναι υπαρκτά και η απάντηση που θα δώσει θα καθορίσει τις εσωκομματικές εξελίξεις στη ΝΔ. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, είναι ολοφάνερο ότι οι διάφορες ομάδες μέσα στη ΝΔ δεν έχουν ουσιαστικές πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές και η μεταξύ τους διαμάχη αφορά τους ρόλους και την εξουσία. Ολοι μαζί βλάπτουν εξίσου τα λαϊκά συμφέροντα.


Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ