Σάββατο 1 Γενάρη 2005 - Κυριακή 2 Γενάρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 7
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ
Στην γκιλοτίνα οι λαϊκές ελευθερίες

Συνοπτικός απολογισμός τρομοκρατικών πεπραγμένων

Γρηγοριάδης Κώστας

Εφυγε ο χρόνος. Γερμένο το κορμί του από τα πολλά εγκλήματα που του φόρτωσαν οι κυρίαρχες δυνάμεις της απάνθρωπης εκμετάλλευσης. Και προβάλλει ο καινούριος χρόνος. Με βλέμμα σκοτεινό, ανήσυχος απ' όσα κατάλαβε κιόλας ότι οι ίδιες δυνάμεις έχουν ετοιμαστεί να πραγματοποιήσουν όσο αυτός θα πορεύεται.

Πλήθος οι αναλύσεις που θα εμφανιστούν από τα ΜΜΕ με την αλλαγή του χρόνου. Κύμα άμεσα ή έμμεσα αμειβόμενης παραπλανητικής προπαγάνδας θα απλωθεί εκμαυλιστικά πάνω στη σκέψη και στη συνείδηση του ελληνικού λαού.

Για την αντιμετώπιση και την απόρριψη αυτής της προπαγάνδας είναι απαραίτητη η σωστή ενημέρωση του κόσμου με κριτήριο τα λαϊκά συμφέροντα και την υπεράσπισή τους.

Σ' αυτή την προσπάθεια οι κομμουνιστές έχουν αυξημένη ευθύνη, τόσο για τη δική τους σωστή ενημέρωση όσο και για τη μελετημένη μετάδοσή της στους ανθρώπους του μόχθου.

Είναι τεράστιο και πολύπλευρο το έργο που παράγουν τα όργανα και οι υπηρεσίες της ΕΕ στον τομέα των διαδικασιών για την οικοδόμηση και την επέκταση της εξουσίας τους πάνω στους λαούς. Γι' αυτό αναγκαστικά τούτη η σύντομη ανασκόπηση θα περιοριστεί σε λίγα από τα κρίσιμα γεγονότα της ευρωενωσίτικης δράσης στο χρόνο που πέρασε.

Το «Ευρωπαϊκό Ενταλμα Σύλληψης» και ο ευρωπαϊκός «τρομονόμος»

Πριν έξι μήνες, στις 9 του Ιούλη, ψηφίστηκε ο νόμος 3251, με τις ψήφους των βουλευτών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Υλοποιεί και επικυρώνει δύο αντίστοιχες αποφάσεις-πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, του 2001, που είχαν παρθεί με την ομοφωνία της τότε (του ΠΑΣΟΚ) ελληνικής κυβέρνησης.

Με το ένταλμα σύλληψης μια χώρα της ΕΕ ζητεί από μια άλλη να συλλάβει και να της παραδώσει ακόμα και προσωπικό που εκείνη θεωρεί απλά και μόνο ύποπτο για κάποιο ποινικό αδίκημα. Με την υστερία περί «τρομοκρατίας» που επικρατεί στο δυτικό κόσμο είναι αυτονόητοι οι κίνδυνοι που προκύπτουν για καθέναν πολίτη που αγωνίζεται πολιτικά ενάντια σ' αυτή την κυριαρχία όταν γίνεται νόμιμη η έκδοσή του ως ύποπτου και μόνο.

Γενικά το ένταλμα σύλληψης αντικαθιστά τις ως τώρα αυστηρότατες διαδικασίες έκδοσης προσώπων, που ίσχυαν σε κάθε χώρα ή που καθιερώνονταν με διακρατικές συμφωνίες, με ακόμη χειρότερες. Οι υπουργοί Δικαιοσύνης, και του ΠΑΣΟΚ που είχε ετοιμάσει τα σχετικά νομοσχέδια και της ΝΔ που τα ένωσε σε ένα και το έφερε στη Βουλή, ισχυρίζονται ότι με το νόμο διατήρησαν τις προηγούμενες προστατευτικές για τον εκδιδόμενο διατάξεις.

1) Πραγματικά, στο νόμο υπάρχει διάταξη που απαγορεύει την παράδοση προσώπου που ζητάει η άλλη χώρα όταν διαπιστώνεται ότι ο πραγματικός σκοπός της παράδοσης είναι η δίωξη και τιμωρία του για «τη δράση του υπέρ της ελευθερίας». Ομως, όταν στις αντιτρομοκρατικές νομοθεσίες της ΕΕ, η δράση, π.χ., των Κούρδων αγωνιστών καταγράφεται ως τρομοκρατία και οι αγωνιστές σαν τρομοκράτες, τότε είναι εύκολο να αποφασιστεί η έκδοσή τους. Για παράδειγμα, πρόσφατα τα ελληνικά δικαστήρια αποφάσισαν την έκδοση του Κούρδου αγωνιστή Ταϊλάν στη Γερμανία γιατί κατηγορείται ότι με άλλα μέλη αντιστασιακής κουρδικής οργάνωσης πέταξαν μπροστά σε τράπεζα, στη Γερμανία, ένα μπουκάλι με στουπιά και βενζίνα, που, μάλιστα, έσβησε χωρίς να προκληθεί εμπρησμός. Ο Ταϊλάν αρνείται ότι συμμετείχε σ' αυτό το επεισόδιο.

Κάτω από τους σημερινούς προσανατολισμούς των μηχανισμών της ευρωενωσίτικης εξουσίας τι ελπίδες ευνοϊκής εφαρμογής αυτής της διάταξης υπέρ των αγωνιστών της ελευθερίας απομένουν; (Υπάρχουν κι άλλα σημαντικά επιχειρήματα για την ίδια αμφισβήτηση που δε χωρούν να εκτεθούν εδώ).

2) Με άλλη διάταξη αυτού του νόμου απαγορεύεται η εκτέλεση του εντάλματος, δηλαδή να παραδοθεί στην άλλη χώρα της ΕΕ Ελληνας υπήκοος, αλλά μόνον αν διώκεται και στην Ελλάδα για την ίδια πράξη που τέλεσε στη χώρα που τον ζητάει. Αυτό είναι απίθανο να συμβαίνει, ώστε το πιθανότερο είναι ότι και αυτή η εύνοια θα μείνει στα χαρτιά.

3) Αλλη ψευδο-ευνοϊκή διάταξη του νόμου είναι ότι το ζητούμενο πρόσωπο παραδίνεται μόνον αν η πράξη για την οποία τον ζητάει η άλλη χώρα τιμωρείται και κατά το ελληνικό δίκαιο. Αλλού, με την ομοιομορφία των ποινικών διατάξεων και των διαδικασιών που οικοδομείται στον ενιαίο ευρωενωσίτικο Χώρο Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης, σίγουρα ο εκζητούμενος ύποπτος θα τιμωρείται και κατά τον ελληνικό νόμο, ώστε είναι απίθανη η περίπτωση να μην εκδοθεί, είτε είναι Ελληνας υπήκοος είτε αλλοδαπός.

Υπάρχουν κι άλλες τέτοιες ψευδοευνοϊκές για το διωκόμενο άνθρωπο διατάξεις σ' αυτό το νόμο. Κάποιες αναιρούνται από άλλες διατάξεις στον ίδιο ή σε άλλους νόμους, άλλες αναφέρονται σε περιπτώσεις που σπάνια θα προκύψουν, επομένως χωρίς γενικότερη προστατευτική αξία.

Ο ευρωπαϊκός «αντιτρομοκρατικός» νόμος...

Σπάνια αντιλαϊκό νομοθέτημα ξεσήκωσε τόση θύελλα λαϊκών κινητοποιήσεων και αντιδράσεων, όπως και συλλογικών και επιστημονικών σωματείων και παραγόντων, όσο ο Ν. 2928/27-6-2001. Ο λαός με την πολιτική ευαισθησία του τον βάφτισε από την αρχή «τρομονόμο».

Τώρα, τούτος ο Ν. 3251/9-7-04 τροποποιεί τις διατάξεις εκείνου. Ανακηρύσσει σε «τρομοκράτη» και ένα μόνο πρόσωπο που δρα μεμονωμένα και διαπράττει ένα από τα 22 εγκλήματα που καταγράφει σαν πράξεις «τρομοκρατίας», με ορισμένο τρόπο και υπό συνθήκες που είναι δυνατόν να βλάψουν σοβαρά μια χώρα...

Ετσι, αν όλο το τεράστιο σύστημα της εσωτερικής και ευρωαμερικανικής αστυνομοκρατίας («αντιτρομοκρατική», Europol, SIS, FBI, CIA και μυστικές υπηρεσίες) και στρατοκρατίας, ανάλογα και με τις «ανάγκες» και τη δράση του συστήματος των απανταχού χαφιεδοπρακτόρων και τους επίκαιρους διπλωματικούς και πολιτικούς συνδυασμούς τους, επιδιώξεις και καταπιέσεις των «ισχυρών», εκτιμήσει ότι στην Ελλάδα, π.χ., χρειάζεται ένα ...«επεισοδιάκι» «τρομοκρατίας», τότε όσα «γκαζάκια» έσκασαν το τελευταίο διάστημα, όσες «αρπαγές», σωματικές βλάβες, φθορές (βιτρίνες κλπ.), εμπρησμοί, εκρήξεις, κλπ. έγιναν τελευταία και δεν έχουν παραγραφεί, που «βλάπτουν σοβαρά μια χώρα», οποιαδήποτε ξένη χώρα, οι «δράστες», αν έδρασαν ακόμη και ατομικά (δηλαδή, όχι σαν μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων) είναι «τρομοκράτες» κακουργηματικών πράξεων.

Απειλούνται με ποινές κάθειρξης από 10 χρόνια έως ισόβια και μπορεί να διωχθούν ποινικά για διάστημα μέχρι και 30 χρόνια από τη μέρα που κατηγορούνται ότι ετέλεσαν την «τρομοκρατική» πράξη, από τις 9/7/2004 και μετά που άρχισε να ισχύει αυτός ο νόμος.

Και μπορεί να εκδοθούν όχι μόνο στις άλλες χώρες της ΕΕ γι' αυτές τις πράξεις, γιατί σ' αυτές τις περιπτώσεις δεν προστατεύονται από καμιά «εύνοια» του ευρωπαϊκού εντάλματος που αναφέραμε πιο πάνω, αλλά και στις ΗΠΑ με βάση τους όρους της συμφωνίας έκδοσης μεταξύ ΕΕ-ΗΠΑ το 2003.

Αν τώρα κοντά σ' αυτούς τους κινδύνους και τις διώξεις συνυπολογιστεί και πλήθος άλλων προσώπων και οργανώσεων, που είναι δυνατόν, με άλλες διατάξεις των «τρομονόμων», να κατηγορηθούν για ποικίλες μορφές συμμετοχής και υπόθαλψης σ' αυτά τα «τρομοκρατικά» εγκλήματα (συνεργοί, ηθικοί αυτουργοί, οικονομική βοήθεια, κλπ.), εύκολα καταλαβαίνει ο καθένας την τεράστια απειλή που αποτελούν οι διαδικασίες συγκρότησης της εξουσίας της «δημοκρατίας» του ακραίου ιμπεριαλισμού για τις ελευθερίες και τα δικαιώματα των λαών.

Δε χωρούν να αναφερθούν περισσότερα. Μόνο τούτα τα λίγα λόγια ακόμα: Η κυρίαρχη προπαγάνδα (κυβερνητική και ...ιδιωτική) προβάλλει ότι στους «τρομονόμους» υπάρχει διάταξη σύμφωνα με την οποία δεν είναι τρομοκρατική πράξη όλες αυτές που αναφέρονται στους «τρομονόμους» αν «εκδηλώνονται» στο πλαίσιο ορισμένων μορφών πολιτικών και συνδικαλιστικών αγώνων.

Πρόκειται για ένα απόλυτα συνειδητό ψέμα, γιατί δε δικαιολογείται κι ο πιο αγράμματος άνθρωπος να διαβάσει τις προϋποθέσεις αυτής της «απαλλαγής», όπως διατυπώνονται σ' αυτές τις ίδιες τις διατάξεις, και να προβάλει κυνικά τέτοιες εκτιμήσεις.

Και το «πρόγραμμα της Χάγης»

Η πανηγυρική σύνοδος του Συμβουλίου Κορυφής των αρχηγών κρατών της ΕΕ στις 29 του Οκτώβρη στη Ρώμη, στις ίδιες αίθουσες που υπογράφτηκε το 1957 η ιδρυτική σύμβαση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, υπέγραψε με λαμπρότητα το Ευρωπαϊκό «Σύνταγμα»,

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Κορυφής των Βρυξελλών στις 4 και 5 του Νοέμβρη, όπου εκπονήθηκε το συμβατικά ονομαζόμενο «πρόγραμμα της Χάγης» με επιτακτικές προθεσμιακές εντολές προς όργανα και κυβερνήσεις α) για την επιτάχυνση της συγκρότησης των δομών της εξουσίας της «νέας τάξης» στην ΕΕ, β) για την επιτάχυνση της εφαρμογής των αποφάσεων του Συμβουλίου της Λισαβόνας και γ) για την επίταση της προπαγάνδας για την προσέλκυση και την άλωση των συνειδήσεων των Ευρωπαίων πολιτών,

Οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 16-17 του Δεκέμβρη 2004, στα παραπάνω ζητήματα, είναι ζωτικά στοιχεία και κεφάλαια των διαδικασιών για τη συγκρότηση των μηχανισμών της ΕΕ για την επιβολή της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων.

Συνεπάγονται τη νομιμοποίηση του εξανδραποδισμού των λαών, που δεν τους μένει παρά να αγωνίζονται για να ορίζουν οι ίδιοι τις τύχες τους, τη ζωή τους, τον τόπο τους. Συνεπάγονται την ένταση της δράσης των κρατικών εξουσιών για τη βίαιη επιβολή αυτών των εξελίξεων. Επομένως, είναι αναγκαίος και ο εξοπλισμός των λαϊκών αγωνιστών με την όσο το δυνατόν πληρέστερη γνώση αυτών των στοιχείων, προκειμένου να οργανωθεί η αντίσταση, ο αγώνας για την αντιμετώπισή τους, για την κατάργησή τους.


Του
Αγγελου ΡΕΜΠΗ*
*Ο Αγγελος Ρεμπής είναι τεως Εφέτης


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ