Την αντιασφαλιστική σκυτάλη από τα χέρια του διοικητή της Εθνικής Τράπεζας κ. Αράπογλου παίρνουν οι βιομήχανοι και μέσω του Ιδρύματος Οικονομικών και Κοινωνικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) ζητάνε άμεσες παρεμβάσεις στο Ασφαλιστικό, γιατί όπως ισχυρίζονται «η σημερινή αδράνεια μπορεί να οδηγήσει τη χώρα μας σε αδιέξοδο»! Με τα γνωστά επιχειρήματα που προβάλλονταν κατά την περίοδο του «πακέτου Γιαννίτση» και αργότερα του ανάλογου νομοσχεδίου Ρέππα, περί γήρανσης του πληθυσμού και υπέρογκης επιβάρυνσης των δημόσιων δαπανών στο μέλλον, η μελέτη του ΙΟΒΕ προβάλλει ως «λύση» την προώθηση των επαγγελματικών ταμείων (κεφαλαιοποιητικό σύστημα) και την ιδιωτική ασφάλιση.

Ειδικότερα η μελέτη, προφασιζόμενη τις «σύγχρονες τάσης της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης» - δηλαδή τα μοντέλα που προωθεί το ΔΝΤ και ο ΟΟΣΑ - στη θέση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης ζητάει να επιβληθούν «συστήματα πολλαπλών λειτουργιών», δηλαδή τα «υποχρεωτικά συστήματα ασφάλισης κρατικής και ιδιωτικής διαχείρισης και προαιρετικά συστήματα ασφάλισης καθαρά ιδιωτικής διαχείρισης». Δηλαδή, το ΙΟΒΕ ζητάει την άμεση εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα στη «διαχείριση» των αποθεματικών που έχουν τα ταμεία της δημόσιας ασφάλισης και παράλληλα την ανάπτυξη των αμιγώς ιδιωτικών ασφαλίσεων.

Αναγνωρίζει δε ότι χαρακτηριστικό όλης αυτής της προσπάθειας είναι «η απεμπλοκή της κρατικής μέριμνας για εξασφάλιση των συντάξεων και προώθηση μορφών χρηματοδότησης περισσότερο κεφαλαιοποιητικού χαρακτήρα και λιγότερο διανεμητικού». Ομολογεί, δηλαδή, ότι αυτά τα συστήματα θα οδηγήσουν στην απεμπλοκή του κράτους από την ευθύνη για την εξασφάλιση συντάξεων στους εργαζόμενους.

Το ΙΟΒΕ ισχυρίζεται πως οι χώρες που έχουν αναπτύξει τα επαγγελματικά ταμεία και την ιδιωτική ασφάλιση επιβαρύνονται λιγότερο από τις δαπάνες που κάνουν για τις συντάξεις ως ποσοστό του ΑΕΠ. Αν και ο ισχυρισμός δεν αποδεικνύεται, ο πραγματικός στόχος όμως είναι άλλος. Και συγκεκριμένα «η συσσώρευση κεφαλαίων που προωθεί την ενίσχυση της κεφαλαιαγοράς και την ανταγωνιστικότητα του χρηματοοικονομικού συστήματος».

Τα τεράστια λοιπόν αποθεματικά των ταμείων και η ενίσχυση του χρηματιστηρίου και γενικότερα του χρηματοοικονομικού συστήματος, τα οποία θέλουν να «βάλουν στο χέρι», είναι ο πραγματικός «οδηγός» αυτής της πολιτικής. Αλλωστε οι χώρες που εκθειάζονται γιατί έχουν προωθήσει τις ιδιωτικές ασφαλίσεις και έχουν ρίξει τα αποθεματικά στα χρηματιστήρια δεν αντιμετωπίζουν λιγότερα προβλήματα. Μόλις τρεις βδομάδες πριν το πόρισμα της Επιτροπής για το Συνταξιοδοτικό στη Βρετανία διαπίστωνε μια μαύρη τρύπα ύψους 85 δισ. ευρώ, που βάζει σε κίνδυνο τις συντάξεις 12 εκατομμύρια ανθρώπων.

Παράλληλα, η μελέτη του ΙΟΒΕ αναγνωρίζει ότι η δημιουργία των επαγγελματικών ταμείων στην Ελλάδα, που προβλέπει ο νόμος 3029/2002, προωθεί την ανάπτυξη των κεφαλαιοποιητικών σχημάτων, όπως ζητάνε οι βιομήχανοι και διεκδικεί στην υπόθεση των επαγγελματικών ταμείων να εμπλακούν και οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες. Επιπλέον, για την προώθηση αυτής της πολιτικής απαιτεί τη θεσμοθέτηση φορολογικών κινήτρων στις ασφαλιστικές εταιρίες, αλλά και διευκόλυνση των πολιτών για να στραφούν προς τα ασφαλιστήρια συμβόλαια.

Σε ανακοίνωσή της η ΓΣΕΕ αντιτίθεται δήθεν στις αλλαγές που προβλέπει η μελέτη του ΙΟΒΕ. Κάνει όμως αναφορά μόνο στην ιδιωτική ασφάλιση και δε λέει κουβέντα για τα επαγγελματικά ταμεία, τα οποία το ΙΟΒΕ θεωρεί βασικό πυλώνα του μοντέλου αυτού. Ισως γιατί η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έχει ταχθεί με λόγια και έργα στην προώθηση των επαγγελματικών ταμείων.