Πέμπτη 4 Νοέμβρη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΕΡΩΤΗΣΗ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ 17ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΚΕ

Τι είναι «παγκοσμιοποίηση»;

Ο ΟΡΟΣ «ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ» αποτελεί ένα αστικό ιδεολόγημα με το οποίο χαρακτηρίζεται η ολοένα εντεινόμενη «διεθνοποίηση του κεφαλαίου» συγκαλύπτοντας τον ταξικό χαρακτήρα της. Τα φαινόμενα εξαγωγής κεφαλαίων και εμπορευμάτων ανά τον πλανήτη, η ολοένα και μεγαλύτερη αλληλεξάρτηση των καπιταλιστικών οικονομιών των διαφόρων κρατών, παρουσιάζονται ως νέα, πρωτοφανέρωτα φαινόμενα στις σύγχρονες κοινωνικοοικονομικές εξελίξεις.

ΠΡΟΒΑΛΛΟΥΝ τα συγκεκριμένα φαινόμενα και την ουσία τους σαν μια ανεπίστρεπτη νομοτελειακή διαδικασία, την οποία όλες οι κοινωνικές δυνάμεις από κοινού πρέπει να διαχειριστούν πέρα και έξω από τα διαφορετικά, ριζικά αντίθετα ταξικά συμφέροντα των μονοπωλίων από τη μια και των λαών από την άλλη. Πέρα και έξω από τα κυρίαρχα γνωρίσματα του καπιταλισμού που είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, η παραγωγή με σκοπό το μέγιστο κέρδος, επομένως και η εκμεταλλευτική του φύση, την οποία προστατεύουν το αστικό κράτος, οι κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας, οι θεσμοί που υπηρετούν τον καπιταλισμό.

ΜΕ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ιδεολόγημα επιδιώκουν να πείσουν ότι άλλαξε ο χαρακτήρας της εποχής, συγκαλύπτοντας το γεγονός ότι η εποχή μας είναι εποχή του ιμπεριαλισμού, ανώτατου και τελευταίου σταδίου του καπιταλισμού. Στόχος τους είναι η παρεμπόδιση ανάπτυξης της ταξικής πάλης, η υποταγή των λαϊκών δυνάμεων στην πολιτική ενίσχυσης του κεφαλαίου.

ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ αυτού του ιδεολογήματος επιδιώκεται η ιδεολογικοπολιτική στήριξη της πολιτικής που εφαρμόζεται στα καπιταλιστικά κράτη. Αυτήν επικαλούνται κυβερνήσεις και κράτη για την προώθηση των κρατικομονοπωλιακών ρυθμίσεων, (καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις), σε βάρος των λαϊκών δυνάμεων αλλά και των διακρατικομονοπωλιακών, μέσω των διεθνών ιμπεριαλιστικών οργανισμών (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Παγκόσμια Τράπεζα, Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, «G7+ 1» κλπ.) αλλά και περιφερειακών (Ευρωπαϊκή Ενωση).

ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΝ την «παγκοσμιοποίηση» ως νέα κοινωνική εξέλιξη, οι θιασώτες της προβάλλουν μια σειρά χαρακτηριστικά.

ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ θεωρούνται η βασικότερη αιτία της δημιουργίας της. Αυτές οξύνουν τις ανισότητες γι' αυτό χρειάζεται πολιτική διαχείρισή της προκειμένου να αμβλυνθούν.

ΘΕΩΡΟΥΝ ότι λόγω της αλληλεξάρτησης των οικονομιών, το έθνος-κράτος «υποχωρεί», «ξεπερνιέται» και έτσι μπαίνουμε σε εποχή συγχώνευσης των εθνών και κατάργησης των κρατών. Θυμίζει τη θέση του Κάουτσκι για τον ουλτραϊμπεριαλισμό.

ΕΠΙΣΗΣ η «παγκοσμιοποίηση», επιπλέον, υποτίθεται πως συνιστά μια νέα κοινωνική - οικονομική πραγματικότητα, της οποίας κύρια χαρακτηριστικά είναι: Η αλλαγή σε διάφορους ποσοτικούς δείκτες που αφορούν στην κίνηση κεφαλαίων και εμπορευμάτων. Η αλλαγή αυτή οδηγεί σε μια νέα «ποιότητα». Σε αυτήν τη «νέα» έκρηξη κινητικότητας κυριαρχούν απολύτως οι πολυεθνικές. Συνέπεια του γεγονότος αυτού είναι η δημιουργία μιας νέας πολιτικής ελίτ, μιας νέας κατηγορίας κυβερνητών του κόσμου, όπως χαρακτηρίζουν τους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και ενώσεις.

ΒΕΒΑΙΩΣ τα φαινόμενα αυτά δεν είναι νέα. Για τη διεθνοποίηση του κεφαλαίου και την παγκόσμια αγορά έχουν γράψει οι Μαρξ-Ενγκελς στο «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος» από το 1847 ακόμη όπως και για το ότι «οι αστοί είναι υποχρεωμένοι να επαναστατικοποιούν αδιάκοπα τα μέσα παραγωγής». Επίσης ο Ενγκελς αναφέρει στον 3ο τόμο του Κεφαλαίου (σελ.552): «Σε μεμονωμένες περιπτώσεις συγκροτήθηκαν μάλιστα από καιρό σε καιρό και διεθνή καρτέλ, όπως λ.χ. ανάμεσα στην αγγλική και γερμανική σιδηροπαραγωγή». Δηλαδή από το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα ακόμη, συγκροτούνταν διεθνή τραστ. Ολα τα φαινόμενα που ανέπτυξε ο Λένιν στις αρχές του 20ού αιώνα για τον ιμπεριαλισμό.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ