Σάββατο 23 Οχτώβρη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Οι καπιταλιστικοί βανδαλισμοί...

«Θα πουν δεν είσαι γρήγορος / δεν είσαι παραγωγικός και δεν μας κάνεις. / Εξω οι άνεργοι χιλιάδες προσφέρονται κρεμασμένοι. / Πικρή ζωή, μαύρη ζωή ή άνεργος. Τι να πρωτοδιαλέξεις...» (Δημήτρης Παρασκευόπουλος)

Στο βιβλίο του «Οι δανειστές χρημάτων» ο Αντονι Σάμσον γράφει αναφερόμενος στη συνδιάσκεψη του Μπρέτον Γουντς: «Θεωρήθηκε αυτονόητο ότι οι ΗΠΑ θα παρέμεναν "κυρίαρχοι" εταίροι. Το δολάριο θα παρέμεινε επ' "αόριστο" παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, ανταλλάξιμο με χρυσό. Η στερλίνα θα έπαιζε έναν δευτερεύοντα ρόλο». Το 1944, οι ΗΠΑ είχαν στα θησαυροφυλάκιά τους τεράστια αποθέματα χρυσού. Η καρδιά του κακού ήταν η τεράστια ανισότητα ανάμεσα στις καπιταλιστικές δυνάμεις της αμερικανικής βιομηχανίας και στις οικονομίες των φτωχών χωρών του πλανήτη. Η Ευρώπη ήταν κατεστραμμένη από τον πόλεμο. Η «ισοτιμία» χρυσού/δολαρίου αποτέλεσε τη νομισματική βάση της ιμπεριαλιστικής ανισότητας, του ανεξέλεγκτου πληθωρισμού για τους φτωχούς.

Οι «εγκέφαλοι» των αποφάσεων του ΔΝΤ, ο Βρετανός Κέινς, ο Αμερικανός οικονομολόγος Ουάιτ, εξακολουθούν ιδεολογικά να επηρεάζουν τις αποφάσεις της παγκόσμιας καπιταλιστικής τράπεζας. Ο Κέινς είχε προτείνει τη δημιουργία Παγκόσμιας Τράπεζας - Κεντρικής, μ' ένα νόμισμα, το Μπανκόρ. Ο Ουάιτ, το Ούνιτας. Αυτό το νομισματικό σύστημα κατ' αναλογίαν ισχύει για την αγορά του πετρελαίου μπρεντ, σε δολάρια. Αποδεικνύεται ότι οι αγορές δεν είναι απρόσωπες. Εμπλέκονται συγκεκριμένα μονοπωλιακά συμφέροντα, ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί. Εξ αυτού και η «υπαρκτή κρίση» στο πετρέλαιο. Ο Μαρξ έλεγε πως ο καπιταλισμός σκοτώνει και σκοτώνεται. Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε Ιράκ-Αφγανιστάν έχουν αποσταθεροποιήσει τις πετρελαιοπαραγωγικές περιοχές, τις αγορές των υγρών καυσίμων. Οι ΗΠΑ ελέγχουν τις άλλες καπιταλιστικές οικονομίες της ΕΕ και της Ιαπωνίας. Την αύξηση της τιμής του πετρελαίου εντείνουν οι εξελίξεις στη Μ. Ανατολή. Οι πετρελαϊκές εταιρίες «Chevron», «Shell», BP, πολυεθνικών συμφερόντων, τρίβουν τα χέρια τους.

Ο Λένιν είχε απαντήσει στις «υπεριμπεριαλιστικές» επιδιώξεις στο βιβλίο του «Ιμπεριαλισμός, το ανώτερο στάδιο του καπιταλισμού» (1917): «Γι' αυτό οι "διιμπεριαλιστικές υπεριμπεριαλιστικές" συμμαχίες στην κεφαλαιοκρατική πραγματικότητα - με οποιαδήποτε μορφή κι αν κλείνονται αυτές οι συμμαχίες, με τη μορφή ενός ιμπεριαλιστικού συνασπισμού - ενάντια σε άλλον ιμπεριαλιστικό συνασπισμό - με τη μορφή μιας γενικής συμμαχίας όλων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων - αποτελούν αναπόφευκτες απλώς "ανάπαυλες" ανάμεσα στους πολέμους. Οι ειρηνικές συμμαχίες προετοιμάζουν πολέμους (σ.σ.: βλέπε Ιράν, Συρία, Β. Κορέα). Ξεπηδούν από τους πολέμους, καθορίζοντας η μια την άλλη, γεννώντας τη διαδοχή των μορφών της ειρηνικής και της μη ειρηνικής πάλης, πάνω στο ίδιο ακριβώς έδαφος των ιμπεριαλιστικών σχέσεων - των αμοιβαίων σχέσεων, της παγκόσμιας οικονομίας, παγκόσμιας πολιτικής». Τη στρατηγική του πολέμου υιοθέτησαν πρόσφατα οι πολυεθνικές εταιρίες και οι «μεγάλες αδελφές» στην Ουάσιγκτον. Αυξάνοντας τον οίστρο της καπιταλιστικής κερδοσκοπίας, αυξάνουν την παγκόσμια ανισότητα, κρατώντας το «μαύρο χρυσό» στα ματωμένα χέρια τους. Οι καπιταλιστικοί βανδαλισμοί σ' όλη τη «Μεγάλη Μέση Ανατολή» πολλαπλασιάζονται. Ο χειμώνας διαγράφεται μακρύς για τους φτωχούς του πλανήτη.


Παναγιώτης ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ


Κορυφή σελίδας
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ