Τρίτη 28 Σεπτέμβρη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 17
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Δε φτάνει η μούτζα...

Ταραχή, τρίζουν τα θεμέλια της παραμυθένιας μας πολιτείας! Πρέπει να διαφυλάξουμε σαν κόρη οφθαλμού την αξιοκρατική κοινωνία μας! Πάνω απ' όλα η ηθική τάξη, γιατί διαφορετικά χανόμαστε! Δεν είναι δυνατόν κύριοι, ο Σάββας Τσιτουρίδης να χρησιμοποιεί την υπουργική του ιδιότητα για να μετεγγραφεί ο γιος του, από την Κρήτη στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στην Αθήνα. Σάλος! Και ευτυχώς που βρέθηκε το ΠΑΣΟΚ να «καρφώσει» τον πρώην υπουργό. Το ΠΑΣΟΚ έβαλε θέμα ηθικής τάξεως! Το ΠΑΣΟΚ! Ευτυχώς που η ΝΔ, στα πλαίσια της επιλεκτικής «σεμνότητας και ταπεινότητας», ξήλωσε τον υπουργό της και αντέδρασε άμεσα αποκαλύπτοντας κι άλλο τέτοιο θέμα... Και του Σπύρου Βούγια η κόρη πήρε μετεγγραφή παράτυπα. Δεύτερο σοκ για τον τόπο! Ευτυχώς αυτή τη φορά βρέθηκε η ΝΔ!

Μα γίνονται τέτοια πράγματα; Γίνονται μετεγγραφές χωρίς καν τις τυπικές προϋποθέσεις, γίνεται εκμετάλλευση ενός νεαρού παιδιού ή μια νεαρής κοπέλας για να αποδείξουν τι; Το κομματικό κράτος; Καταταραγμένοι οι συμμετέχοντες στα παράθυρα κουνάν δικαστικά το δάχτυλο και ξεκινούν το «κατηγορώ» τους και υπερασπίζονται τα φτωχά παιδιά του εργάτη και του αγρότη! Δεν είναι δυνατόν, λένε, είναι προσβολή για τους ανθρώπους αυτούς να γίνονται αυτά τα πράγματα.

Οταν, βέβαια, πρόκειται για το δικό τους «παρανομούντα», του πλέκουν και ένα εγκώμιο για την προσφορά του. Για τον «απέναντι», όμως, είναι άτεγκτοι! Θέατρο του παραλόγου θα μπορούσε να πει κάποιος αφελώς. Για τους πολλούς όμως, γι' αυτούς που όντως βαρυγκωμούνε για να ζήσουν τα παιδιά τους και να τους προσφέρουν ό,τι καλύτερο μπορούν, η απάντηση είναι οργή. Οργή, γιατί τέτοιο οφθαλμοφανές δούλεμα δεν αντέχεται. Οργή, γιατί κάνουν λες και το πρώτο ρουσφέτι στην Ελλάδα το 'κανε ο Τσιτουρίδης στο γιο του και ο Βούγιας στην κόρη του! Και κάπου μέσα σε όλα αυτά, ως κερασάκι στην τούρτα, η Μαρία Δαμανάκη, ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, να αποκαλύπτει, ταραγμένη κι αυτή, πως η ΔΑΚΕ κάνει ρουσφέτια σε 70 συμβασιούχους στο υπουργείου Πολιτισμού. Ευτυχώς που βρέθηκε και η «αριστερή» Μαρία να καθαρίσει το αστικό κράτος...

Δύο κόσμοι. Αυτός των παραθύρων τους και αυτός που ζούμε. Ποιος αλήθεια βλέπει όλο αυτό το θέατρο χωρίς να τους βρίζει; Ποιος δεν ξέρει τι συμβαίνει; Ποιος δεν ξέρει πως όλα αυτά είναι μια προκλητική κοροϊδία; Ποιος δε βλέπει ή δε ζει τη φτώχεια, την ανεργία, την εκμετάλλευση, την αναξιοκρατία; Καμία ταραχή δε συνέβη λοιπόν. Αν στρέψουμε το βλέμμα μας στη ζωή μας θα καταλάβουμε όμως πως η μούτζα από τον καναπέ δε φτάνει, δεν αλλάζει τίποτα, απλά τους βολεύει. Κλείνει την οργή στα όρια ενός διαμερίσματος και η ζωή συνεχίζεται μέχρι την επόμενη «αποκάλυψη»...


Γεράσιμος ΧΟΛΕΒΑΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ