Μισό αιώνα δημιουργικής διαδρομής, «σπαρμένης» με αθάνατα τραγούδια, μετρά ο Θόδωρος Δερβενιώτης, ένας από τους ζωντανούς θρύλους του λαϊκού μας τραγουδιού.

Σε αυτόν το σπουδαίο λαϊκό συνθέτη είναι αφιερωμένη η μεγάλη συναυλία που θα πραγματοποιηθεί αύριο (Δευτέρα), στις 8.30μ.μ., στον αρχαιολογικό χώρο της Ρωμαϊκής Αγοράς (Οδός Διοσκούρων, Μοναστηράκι). Τη συναυλία, προς τιμή του δημιουργού με την πενηντάχρονη και πλέον προσφορά στο ελληνικό τραγούδι, διοργανώνει η Ενωση Μουσικοσυνθετών - Στιχουργών Ελλάδας (ΕΜΣΕ). Κάποια από τα μεγάλα λαϊκά τραγούδια του θα ερμηνεύσουν οι Στάθης Αγγελόπουλος, Γεράσιμος Ανδρεάτος, Δήμητρα Γαλάνη, Καίτη Γκρέυ, Γλυκερία, Μιχάλης Δημητριάδης, Μαρία Εγγλέζου, Τάσος Κατοπόδης, Κατερίνα Κόρου, Ηλίας Μακρής, Μανώλης Μητσιάς, Πόλυ Πάνου, Μάνος Παπαδάκης, Σοφία Παπάζογλου, Μπάμπης Τσετίνης. Επίσης, θα συμμετέχει και ο συνθέτης Χρήστος Νικολόπουλος. Την ορχήστρα θα διευθύνει ο μαέστρος Φαίδων Λιονουδάκης. Για τον Θ. Δερβενιώτη θα μιλήσουν ο συνθέτης Χρήστος Λεοντής, ο στιχουργός Κώστας Βίρβος και ο δημοσιογράφος Πάνος Γεραμάνης. Την εκδήλωση επιμελείται το ΔΣ της ΕΜΣΕ και η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

Η λαμπρή πορεία του δημιουργού, που με τα τραγούδια του στήριξε την καριέρα πολλών μεγάλων ερμηνευτών, υπογράφοντας αθάνατες επιτυχίες, ξεκίνησε από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '50. Το πρώτο του τραγούδι ήταν το «Μόνο ψέμα κι απιστία», σε στίχους Μπ. Βασιλειάδη, που το τραγούδησε ο Γιάννης Τζιβάνης. Η μεγάλη φωνή της εποχής, ο Τσαουσάκης, ήταν αυτός που ερμήνευσε το δεύτερο τραγούδι του, για ν' ακολουθήσουν οι συνεργασίες του με την Καίτη Γκρέυ, την Πόλυ Πάνου, τη Γιώτα Λύδια, τον Πάνο Γαβαλά, τον Στράτο Διονυσίου, τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, τον Στέλιο Καζαντζίδη... Αξίζει να σημειωθεί ότι στο ρεπερτόριο του Καζαντζίδη τα τραγούδια του Δερβενιώτη κατέχουν την πρώτη θέση. Οπως αναφέρεται στο βιβλίο «Ο Θόδωρος Δερβενιώτης και το μετεμφυλιακό τραγούδι» των Ν. Γεωργιάδη - Τ. Ραχματούλινα (εκδ. «Σύγχρονη Εποχή») ο δημιουργός έδωσε στον Στ. Καζαντζίδη γύρω στα 95 τραγούδια, γεγονός που τον κατατάσσει πρώτο στη σειρά των συνθετών που συνεργάστηκαν με τον κορυφαίο τραγουδιστή. Τραγούδια του επίσης ερμήνευσαν οι Λ. Χαλκιάς, Σπ. Ζαγοραίος, Β. Περπινιάδης, Π. Αναγνωστάκης, Τ. Βοσκόπουλος, Μ. Παπαδάκης, Γ. Νταλάρας, Μ. Μητσιά κ.ά. Οπως ο ίδιος έχει πει σε παλιότερη συνέντευξή του στο «Ρ», «έχω συνεργαστεί σχεδόν με όλους τους λαϊκούς τραγουδιστές».

Σημειώνεται, επίσης, πως όλοι οι κορυφαίοι στιχουργοί της εποχής του, ο Τσάντας, ο Κολοκοτρώνης, η Παπαγιαννοπούλου, ο Βίρβος, ήταν σταλμένοι από μια ευνοϊκή καλλιτεχνική μοίρα, συμπαραστάτες στην πορεία του Δερβενιώτη προς τις δισκογραφικές κορυφές. Η πιο στενή συνεργασία του ήταν με τον Κώστα Βίρβο, με τον οποίο υπογράφουν εκατοντάδες τραγούδια κοινωνικού περιεχομένου.

Πριν από λίγα χρόνια, αναφερόμενος στα εκατοντάδες πνευματικά παιδιά του ο Θ. Δερβενιώτης μας έλεγε: «Κάθε φορά που καθόμουν να γράψω ένα τραγούδι είχα ένα χτυποκάρδι, ένα άγχος. Θα βρω το κατάλληλο ένδυμα να ντύσω το στίχο; Θα δέσει η μουσική μου με το στίχο;». Ενώ αναπολώντας το μακρόχρονο δημιουργικό του ταξίδι δήλωνε πως του έδωσε «μια τεράστια ικανοποίηση. Από την ώρα που γεννήθηκα και κατάλαβα, ζούσα με τη μουσική μέσα μου. Με όλη την καλή μουσική γενικά. Εκλινα προς το βυζαντινό ύφος και χρώμα, αλλά ποτέ δε σταμάτησα να ακούω όλα τα είδη της καλής μουσικής... Αναπολώντας, λέω ότι αυτό το ηφαίστειο που υπήρχε μέσα μου ικανοποιήθηκε. Εφτιαξα ένα έργο που θ' αφήσω πίσω μου... Οπως αισθάνεται ένας καλός γονιός που βλέπει τα παιδιά του και τα λατρεύει, έτσι αισθάνεται κι ένας δημιουργός, που κάνει πνευματικά παιδιά, τα οποία θα ζήσουν, ίσως, για χρόνια. Η δουλιά του πνεύματος, αν είναι καλή, μένει. Γι' αυτό φωνάζουμε και γκρινιάζουμε για το κατάντημα του λαϊκού τραγουδιού, ότι δεν είναι τραγούδια αυτά που βγαίνουν σήμερα. Κυκλοφορούν τη Δευτέρα, το Σάββατο χάνονται».

Παράλληλα, ο Θ. Δερβενιώτης ως μαέστρος, επιμελήθηκε επί δεκαετίες, από τα μισά του '50 μέχρι και τις αρχές του '70, τις ορχήστρες στις ηχογραφήσεις που γίνονταν στα στούντιο στη Ριζούπολη, με αποτέλεσμα τον λαμπερό χαρακτηριστικό ήχο της εποχής. Γνώστης της παραδοσιακής, αλλά και ευρωπαϊκής μουσικής, είναι ένας από τους λίγους λαϊκούς συνθέτες που μπορεί να χαρακτηριστεί δάσκαλος. Η αγωνία του να μεταδώσει τις γνώσεις του στις νεότερες γενιές και η μεγάλη αγάπη του για την παραδοσιακή και λαϊκή μουσική, για τις κλίμακες και τους δρόμους της, τον οδήγησαν στην ίδρυση της πρώτης σχολής λαϊκής μουσικής. Τη διατήρησε επί δεκαετίες και από αυτήν παρέλασαν πάρα πολλοί ερμηνευτές, μουσικοσυνθέτες και στιχουργοί. «Στην πορεία μου», ανέφερε ο Θ. Δερβενιώτης «να βρω την αλήθεια, τη σωστή ερμηνεία, διαπίστωσα ότι αρκετοί γνώστες αυτού του πλούτου πέθαναν παίρνοντας μαζί και τις γνώσεις που κατείχαν. Αυτά όμως δεν είναι πράγματα για να τα κρατά κανείς για τον εαυτό του. Είναι για να μεταδίδονται. Οσοι πέρασαν από το σχολείο μου ξέρουν ποιες ήταν οι κλίμακες στην αρχαία Ελλάδα, πώς ονομάζονταν τότε και πώς στη βυζαντινή μουσική».

Ανθρωπος πηγαίος, ακριβοδίκαιος, αγωνιστής ο Θ. Δερβενιώτης αποτελεί κεφάλαιο για τη λαϊκή μας μουσική, ενώ οι συνθέσεις του έχουν τη σφραγίδα της ολοκληρωμένης μουσικά προσωπικότητάς του. Και σαν δάσκαλος και σαν συνθέτης και σαν μουσικός αποτελεί για το λαϊκό μας τραγούδι σημαντική προωθητική δύναμη. Γι' αυτό το λαϊκό τραγούδι το οποίο με ταλέντο υπηρέτησε, αγωνίστηκε σε όλη του τη ζωή, αντιδρώντας με όλες του τις δυνάμεις στην υποβάθμισή του από τις δισκογραφικές εταιρίες. Αναφερόμενος στο ρόλο τους σημείωνε: «Χωρίς το σακάτεμα του δημιουργού, δεν μπορούσαν να κουμαντάρουν το τραγούδι. Πρώτη τους δουλιά, λοιπόν, ήταν (σ.σ. οι εταιρίες) να εφαρμόσουν αυτό το σταρ σύστεμ, που θέλει το δίσκο ν' ανήκει πλέον στον εκτελεστή και όχι στους πνευματικούς δημιουργούς, στιχουργό και συνθέτη. Από εκεί και πέρα πήρε και ο δίσκος την κατρακύλα. Γιατί όταν ένας συνθέτης ή στιχουργός ξέρει ότι θα έχει συμμετοχή στο δίσκο με 1 ή 2 κομμάτια δεν έχει ζεστασιά να γράψει τραγούδια αυθόρμητα. Στην πορεία αδυνάτιζαν και τα τραγούδια. Ο κόσμος κουραζόταν πια να τ' ακούει συνεχώς από έναν και μόνο τραγουδιστή. Ολα όμως έγιναν μεθοδευμένα για να εξαφανίσουν το δημιουργό, να φτάσουν το τραγούδι σε ελεεινό σημείο...». Ως δραστήριο στέλεχος της Ενωσης Μουσικοσυνθετών Ελλάδας, ο Θ. Δερβενιώτης συνεχίζει να αγωνίζεται για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μουσικοί δημιουργοί και ο χώρος τους και για το δικαίωμά τους να τους αποδίδονται όσα τους ανήκουν από τη χρήση του έργου τους.