Αλλη μια τραγωδία στην αλυσίδα των ανάλογων, που βιώνει ή παρακολουθεί η ανθρωπότητα εδώ και δεκαπέντε χρόνια περίπου. Σ' αυτό το χρονικό διάστημα η μέχρι τότε πιο ασφαλής χώρα του κόσμου, η ΕΣΣΔ, έχει γίνει θέατρο, όπου μικρές ή μεγάλες τραγωδίες καθορίζουν την καθημερινότητά της.

Η «ελευθερία» πλέον ποζάρει τις τουαλέτες της στον καθρέφτη του ιμπεριαλιστικού κόσμου, τις ραμμένες είτε από το ρόγχο του άστεγου που πεθαίνει αβοήθητος σε κάποια γωνιά της Μόσχας, είτε από την πείνα του άνεργου, είτε από το θρήνο των γονιών που έχασαν τα παιδιά τους χτες στο σχολείο του Μπεσλάν. Δεν περιμένουμε τη μετάνοια των υπαιτίων των ανατροπών, ούτε την αυτοκριτική από τα παπαγαλάκια τους των ΜΜΕ. Αυτοί ξέρουν πως αυτό επιδίωκαν και αυτή την «ελευθερία-δημοκρατία» εννοούσαν στην πραγματικότητα. Κρυφοτρίβουν τα χέρια τους, όταν δεν τους παίρνουν οι κάμερες, που πέτυχαν να τραβήξουν την περιοχή της πρώην ΕΣΣΔ στον κόσμο τους και στους κανόνες του.

Είναι αυτοί οι κανόνες του «ελεύθερου κόσμου», του ιμπεριαλισμού, που επέτρεψαν να βγουν τα μαχαίρια και να ξεκινήσουν να συμμαχούν και να συγκρούονται για να μοιράσουν και να ξαναμοιράσουν τη Γη και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της πολύπαθης γης της πρώην ΕΣΣΔ. Η αυτόνομη Δημοκρατία της Τσετσενίας είναι πλέον κομμάτι αυτού του διαρκούς κύκλου σύγκρουσης και συμμαχίας. «Βραβείο» του νικητή είναι τα πετρέλαια, που κρύβει στα σπλάχνα της η περιοχή, ο δρόμος περάσματος του πετρελαίου από την υπόλοιπη γη του Καυκάσου, οι άλλες πλουτοπαραγωγικές πηγές και η γεωστρατηγική της θέση.

Πάνω από αυτή τη λεία βρέθηκαν όλο αυτό τον καιρό μετά τις ανατροπές, να συγκρούονται η ιμπεριαλιστική κυβέρνηση της Ρωσίας με τους εκπροσώπους της τοπικής μαφίας των Ντουντάεφ και Μασχάντοφ. Ο τωρινός Ρώσος Πρόεδρος, Βλ. Πούτιν, χρωστάει την ανέλιξή του ακριβώς στον «επιδέξιο βηματισμό», τον οποίο έχει κάνει πάνω στα πτώματα, που δημιουργούν αυτές οι συγκρούσεις. Μόλις πρόσφατα όλες οι ενδείξεις αποκαλύπτουν πως είχε «σημαδέψει τα χαρτιά», ώστε να εκλεγεί ο δικός του Πρόεδρος στην Τσετσενία. Από κοντά «μύρισαν κυνήγι» και όρμηξαν και τα υπόλοιπα ιμπεριαλιστικά κτήνη των ΗΠΑ και της ΕΕ. Γι' αυτό πότε χτυπάνε στην πλάτη τον σύμμαχο ιμπεριαλιστή Πούτιν για την «αντιτρομοκρατική του» καμπάνια, πότε φροντίζουν να εξοπλίζουν και να ενθαρρύνουν από την πίσω πόρτα τους Τσετσένους αποσχιστές. Αυτοί είναι οι κανόνες του συστήματος. Μόνο έτσι μπορούν να υπάρχουν.

Πολλά τα θύματα σε σχεδόν καθημερινά περιστατικά. Επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα, θέατρα, αεροπλάνα, σχολεία... Θύματα από τα παιδιά του ρώσικου λαού. Θύματα από την πλευρά των Τσετσένων. Θύματα από τους πολίτες της πρώην ΕΣΣΔ, που ζούσαν με σιγουριά και ευημερία πριν από λίγα χρόνια...