Το μεγαλύτερο μέρος από το ωστικό κύμα μιας βόμβας, που σκάει στην (ή κοντά στην) επιφάνεια, ανακλάται από το έδαφος και κατευθύνεται προς τα πάνω (αριστερά). Η καταστροφική ισχύς μιας πυρηνικής έκρηξης ενάντια σε έναν υπόγειο στόχο ενισχύεται κατά πολύ, αν η βόμβα τοποθετηθεί κάτω από την επιφάνεια. Στην περίπτωση αυτή, το μεγαλύτερο μέρος από το ωστικό κύμα μεταδίδεται απευθείας προς το θαμμένο στόχο (δεξιά). Σαν αποτέλεσμα, μια βόμβα του ενός κιλοτόνου, που σκάει σε βάθος ενός μέτρου κάτω από το έδαφος, έχει μεγαλύτερο καταστροφικό αποτέλεσμα ενάντια σε κάποιο υπόγειο καταφύγιο, απ' ό,τι μια βόμβα 20 κιλοτόνων, που σκάει πάνω από το έδαφος. Σε οποιοδήποτε ρεαλιστικό σενάριο, μετά τη συντριβή του στόχου από το ωστικό κύμα, η διευρυνόμενη κοιλότητα, γεμάτη υπέρθερμα αέρια, θα τρυπήσει την επιφάνεια, με αποτέλεσμα τη διαφυγή της ραδιενέργειας στην ατμόσφαιρα.