Πέμπτη 27 Απρίλη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 22
Βιβλίο
ΦΑΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
«Η ανελέητη μοίρα των αθώων»

Τι σχέση μπορεί να έχει στα χρόνια της εμφυλιοπολεμικής Ελλάδας ένας τυροπιτάς, ένας δεκάχρονος γαβριάς, μια μωρομάνα στο αγιάζι και ένας δικηγόρος υπερασπιστής των διωκόμενων αγωνιστών; Εκ πρώτης όψεως ίσως καμία. Μπορεί όμως να είναι και ο καμβάς που πλέκεται όλο το δράμα των «πέτρινων χρόνων» του Εμφυλίου. Και το αποτέλεσμα είναι πράγματι εκπληκτικό, αφού «πλέκτης» είναι ο Φάνης Κωνσταντινίδης, που ήδη έχει δώσει λαμπρά δείγματα γραφής, αλλά με το τελευταίο αυτό διήγημα, που στηρίζεται σε προσωπικά βιώματα, ξεπερνά τα προηγούμενα.

«Η ανελέητη μοίρα των αθώων» είναι η ιστορία μιας δασκάλας που αναγκάζεται να φύγει από το χωριό της και να έρθει στην Αθήνα μαζί με το δεκάχρονο γιο της και τη νεογέννητη κόρη της όταν ο επίσης δάσκαλος άντρας της το έσκασε από τα μπουντρούμια της Χωροφυλακής και ανέβηκε στο βουνό για να σώσει τη ζωή του. Το βιβλίο αυτό που διαβάζεται «μονορούφι» (γι' αυτό όταν το ξεκινήσετε φροντίστε να μην έχετε για τις επόμενες ώρες κάποια επείγουσα δουλιά γιατί θα τη χάσετε, αφού είναι αδύνατον να σταματήσετε το διάβασμα πριν το τέλος της διήγησης) κρύβει και μια προσωπική δοκιμασία του συγγραφέα, ο οποίος βρισκόταν στη μέση περίπου της συγγραφής όταν έμαθε ότι πάσχει από την επάρατο. Παλιός αγωνιστής ο Φάνης, δεν το έβαλε κάτω. Ολοκλήρωσε το γράψιμο, αν και υποχρεώθηκε να συντομεύσει κάπως τη διήγηση. «Δεν πρέπει να υπάρχει τίποτε δυνατότερο από τη δική μας θέληση, δεν υπάρχει δύναμη που να σπρώχνει έξω τη ζωή». Τα λόγια αυτά με τα οποία κλείνει η διήγηση, είναι και το μήνυμα που ο συγγραφέας θέλει να περάσει στη νέα γενιά. Ενα μήνυμα που για αυτόν, όπως και για όλους τους αγωνιστές της γενιάς, ήταν τρόπος ζωής.


Γιάννης ΚΩΣΤΑΚΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ