Στην καρδιά του καπιταλισμού, στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, τριάντα έξι εκατομμύρια άνθρωποι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας!

Το στοιχείο περιλαμβάνεται σε έκθεση του Γραφείου Απογραφής του υπουργείου Εμπορίου των ΗΠΑ, που δόθηκε στη δημοσιότητα την περασμένη Πέμπτη. Στην εισαγωγή της έκθεσης σημειώνεται ότι το 2003, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, αυξήθηκε και ο αριθμός των φτωχών και το ποσοστό της φτώχειας στο συνολικό πληθυσμό.

Από την έκθεση αυτή σταχυολογήσαμε ορισμένα ενδιαφέροντα στοιχεία.

• Το επίσημο ποσοστό της φτώχειας στις ΗΠΑ το 2003 ήταν 12,5% έναντι 12,1% το 2002.
• Ο αριθμός των φτωχών ήταν 35,9 εκατομμύρια, κατά 1,3 εκατ. μεγαλύτερος από το 2002.
• Τα ποσοστά φτώχειας παρέμειναν σταθερά για τους μαύρους και τους ισπανόφωνους, ενώ παρουσιάζουν αύξηση στους λευκούς και τους Ασιάτες.
• Το ποσοστό των παιδιών (κάτω των 18 ετών) που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας αυξήθηκε από 16,7% το 2002 σε 17,6% το 2003. Ο αριθμός τους από 12,1 εκατομμύρια έφτασε τα 12,9 εκατομμύρια.
• «Πρωταθλητές» στη φτώχεια παραμένουν οι μαύροι με ποσοστό 24,4%, ακολουθούν οι ισπανόφωνοι με 22,5% και οι Ασιάτες με 11,8%.

Εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα στοιχεία της ίδιας έκθεσης για τους ανασφάλιστους στις ΗΠΑ. Σύμφωνα λοιπόν με την έκθεση:

• Πάνω από 45 εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ το 2003 (15,6% του συνολικού πληθυσμού) δεν έχουν ασφάλεια υγείας. Αντιστοίχως το 2002 ο αριθμός των ανασφάλιστων ήταν 43,6 εκατομμύρια και το ποσοστό 15,2%.
• Το ποσοστό του πληθυσμού, που καλύπτεται από τα επαγγελματικά ασφαλιστικά ταμεία, μειώθηκε από 61,3% το 2002 σε 60,4% το 2003.
• Ιδιαίτερα υψηλό παραμένει το ποσοστό των παιδιών (κάτω των 18 ετών) που δεν καλύπτεται από καμιά ασφάλεια υγείας. Το ποσοστό είναι 11,4%, δηλαδή περίπου 8,4 εκατομμύρια παιδιά.
• Στην κατηγορία των ανασφάλιστων το «ρεκόρ» έχουν οι ισπανόφωνοι με ποσοστό 32,7%. Αύξηση όμως παρουσιάζεται και στο ποσοστό των λευκών που έχασαν την ασφάλισή τους, αφού το 2002 οι ανασφάλιστοι λευκοί ήταν 20,8 εκατομμύρια και το 2003 έφθαναν τα 21,6 εκατομμύρια.

Τα στοιχεία αυτά, όπως και άλλα που δείχνουν πώς κατανέμεται η φτώχεια και το ποσοστό των ανασφάλιστων στις διάφορες περιοχές των ΗΠΑ, αλλά και στις ηλικιακές κατηγορίες, δείχνουν ένα μέρος της αθέατης πλευράς του «αμερικανικού ονείρου». Ακόμα και οι ίδιες οι κυβερνητικές υπηρεσίες παραδέχονται ότι τα στοιχεία τους δεν μπορεί να είναι απολύτως ακριβή, αφού ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων δεν μπορούν να καταγραφούν εξαιτίας των άθλιων συνθηκών υπό τις οποίες ζουν (άστεγοι, επαίτες, φυγάδες κ.ά.).