Μεγάλη αναδρομική έκθεση του σπουδαίου εικαστικού δημιουργού Δημοσθένη Κοκκινίδη διοργανώνει το Μορφωτικό Ιδρυμα της Εθνικής Τράπεζας. Η έκθεση, που φιλοξενείται στο Πολιτιστικό Κέντρο στη Θεσσαλονίκη (Βασ. Ολγας 108), περιλαμβάνει την ενότητα «Πόλεμος - Βία». Πρόκειται για μια ομάδα θαρραλέων θεματολογικά έργων, τα οποία συνδυάζουν με τρόπο ανεπιτήδευτο όσο και νεοτεριστικό την τέχνη με την πολιτική διαμαρτυρία, την ελλειπτική, πρωτοποριακή γραφή με το δυναμικό περιεχόμενο, τη χρωματική τόλμη με το πολιτικό θάρρος. Ο «Πόλεμος» αναφέρεται στο Βιετνάμ, ενώ η «Βία» στη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη.

Οπως σχολιάζει ο Δ. Κοκκινίδης, προλογίζοντας τον κατάλογο που συνοδεύει την παρουσίαση, «η έκθεση αποτελεί μνημειακή αναφορά στην κρίσιμη πολιτικά δεκαετία του '60 για την Ελλάδα και στο οδυνηρό τέλος της με το απριλιανό πραξικόπημα». Σχετικά με την παρουσίαση μεγάλου τμήματος της ενότητας αυτής πριν από σαράντα χρόνια, ο ίδιος γράφει: «Η εικαστική συγκυρία της εποχής εκείνης - εννοώ τη δεκτικότητα του φιλότεχνου κοινού, το τολμηρό εκφραστικό ύφος των καλλιτεχνών τα χρόνια εκείνα, αλλά και το δυσάρεστο θέμα της έκθεσης - μου επέτρεψε να έχω στη διάθεσή μου όλα σχεδόν τα έργα που παρουσιάστηκαν τότε, καθώς και άλλα πιο απεικονιστικά και αδημοσίευτα».

«Οι λέξεις "πόλεμος - βία"», σημειώνει ο ιστορικός της Τέχνης Ανδρέας Ιωαννίδης, «αναφέρονται μεταφορικά και κυριολεκτικά και σε όλη την πολιτική και κοινωνική κρίση που περνάει η Ελλάδα στη δεκαετία του 1960 και προαναγγέλλουν την επταετή δικτατορία. Κύριο θέμα μια κεντρική νεανική μορφή, το θύμα, και γύρω της η υποδήλωση της παρουσίας των θυτών... Παράλληλα, σαφείς αναφορές στο πολιτισμικό παρελθόν του ελληνικού χώρου, βυζαντινού και αρχαίου, συμβάλλουν στην τραγικότητα του γεγονότος της βίας: αναφορές στη Σταύρωση στον Επιτάφιο Θρήνο, σε αρχαιοελληνικά επιτύμβια, σε θρήνο γυναικείου χορού τραγωδίας».

Την έκθεση συμπληρώνει μια μικρότερη ενότητα έργων του ζωγράφου, με θέμα τη μητρότητα, που τα ζωγράφισε στα πρώτα χρόνια της δικτατορίας, με αφορμή τη γέννηση της κόρης του τον Αύγουστο του 1967. Τα έργα αυτά, κρατώντας ως θεματικό και ηθικό πυρήνα την πρωταρχική σχέση μητέρας και παιδιού και χρησιμοποιώντας τα ίδια ζωγραφικά μέσα με την ενότητα «Πόλεμος - Βία», ψηλαφούν το πυκνό πλέγμα των αισθημάτων και των σκέψεων γύρω από τη γέννηση ενός παιδιού.

«Τρία χρόνια μετά την έκθεση "Πόλεμος - βία" στη "Μέρλιν", είχα αρχίσει να ζωγραφίζω τη σειρά "Μητρότητες" μέσα στο αφόρητο κλίμα της χουντικής δικτατορίας. Μερικά αντιπροσωπευτικά δείγματα αυτής της σειράς εκτίθενται ταυτόχρονα. Είναι η πικρή συνέχεια του τρόμου και της βίας - με άλλη μορφή - στη χώρα μας. Είναι η φυσική και ψυχική μοναξιά της γυναίκας από την απουσία του συζύγου - πατέρα, που διώκεται και βασανίζεται για τις ιδέες του» γράφει ο Δ. Κοκκινίδης.

Ο Δ. Κοκκινίδης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1929. Από το 1952 μέχρι το 1957 σπούδασε στην ΑΣΚΤ Αθήνας. Το 1976 εκλέγεται καθηγητής στην ΑΣΚΤ Αθήνας, όπου διατέλεσε πρύτανης από το 1979 έως το 1982. Μέχρι σήμερα έχει πραγματοποιήσει 23 ατομικές εκθέσεις. Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 19 του Σεπτέμβρη.