Στις 10 - 11 Ιούλη πραγματοποιήθηκε στη Μόσχα Ολομέλεια της ΚΕ του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας (ΚΕΚΡ - KKP), που ασχολήθηκε με ζητήματα επεξεργασίας της τακτικής του κόμματος στις σύγχρονες συνθήκες και τη σύνδεσή της με τη στρατηγική.

Οπως αναφέρεται στην ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας (ΚΕΚΡ - ΚΚΡ), η ολομέλεια ενέκρινε τις Αποφάσεις: «Για τη δουλιά των κομματικών οργανώσεων και της ΚΕ του ΚΕΚΡ - ΚΚΡ σχετικά με την παραπέρα ανάπτυξη του αγώνα των δομών του εργατικού κινήματος» και «Για τη στρατηγική του αγώνα στην υλοποίηση του Προγράμματος - μίνιμουμ του ΚΕΚΡ - ΚΚΡ και την ερμηνεία της έννοιας στρατηγική του επαναστατικού αγώνα», εξοπλίζοντας τις κομματικές οργανώσεις με συγκεκριμένο προσανατολισμό στην οργανωτική και πολιτική δουλιά στις συνθήκες επίθεσης της αντίδρασης κι εμφάνισης προϋποθέσεων δημιουργίας επαναστατικής κατάστασης.

Οπως σημειώνεται: «Η συζήτηση στην ολομέλεια αυτών των επίκαιρων ζητημάτων βοήθησε στο να καθοριστούν οι δρόμοι ξεπεράσματος μη συνειδητών προσπαθειών μερίδας κομμουνιστών να αναθεωρήσουν το μαρξισμό - λενινισμό, να παραιτηθούν από την επίλυση του κύριου καθήκοντος του κόμματος, που είναι η οργάνωση του προλεταριάτου σε τάξη, είτε "θέτοντας ζήτημα άμεσης προετοιμασίας της επανάστασης" (παρά την έλλειψη επαναστατικής κατάστασης) ή αντίθετα μεταθέτοντας αυτή τη διαδικασία "έως την ωρίμανση της επαναστατικής κατάστασης", που στην ουσία σημαίνει την απομάκρυνση από την επαναστατική θεωρία των Μαρξ - Λένιν». Η Ολομέλεια της ΚΕ αναφέρεται σε ιστορικά και σύγχρονα παραδείγματα της διαπάλης, ανάμεσα στα αστικά κόμματα και τους κομμουνιστές, με στόχο την επιρροή στην εργατική τάξη. Υπογραμμίζει ότι «η ιστορία των εσέρων και των κάθε είδους οργανώσεων, που αυτοαποκαλούνται επαναστατικές, αλλά δρουν χωρίς σύνδεση με το εργατικό κίνημα, δείχνει ότι μετά την επανάσταση αυτοί οι "επαναστάτες" τοποθετούνται ενάντια στο προλεταριάτο και τη δικτατορία του».

Η ολομέλεια ενέκρινε ως βάση και απέστειλε στις περιφερειακές οργανώσεις τις Θέσεις με τον τίτλο: «Το Πρόγραμμα του Κόμματος ως βασικό ντοκουμέντο, που καθορίζει τη στρατηγική του επαναστατικού αγώνα (ΣΕΑ). Για την ερμηνεία της έννοιας ΣΕΑ». Οι Θέσεις αυτές θα συζητηθούν μέσα στο 2004 στις κομματικές οργανώσεις του κόμματος, ενώ θα οργανωθεί και σχετική Κομματική Συνδιάσκεψη. Επίσης, η ΚΕ του ΚΕΚΡ - ΚΚΡ «ζήτησε από τις περιφερειακές οργανώσεις του κόμματος, στην πορεία ωρίμανσης της επαναστατικής κατάστασης, να εντείνουν τη δουλιά για την προετοιμασία του κόμματος ως πρωτοπορίας της εργατικής τάξης, ικανής να αντισταθεί στη βία της αστικής τάξης με οργανωτικότητα, συσπείρωση, ικανότητα χρησιμοποίησης διάφορων μέσων (νόμιμων και παράνομων), καθοδηγούμενο από τα καθήκοντα ανασυγκρότησης της σοβιετικής εξουσίας και της ίδρυσης του σοβιετικού κράτους».

Η ΚΕ του κόμματος συζήτησε, επίσης, οργανωτικά ζητήματα, μεταξύ των άλλων και ζητήματα που αφορούν στη λειτουργία του κόμματος στις συνθήκες εφαρμογής του αντιδημοκρατικού νόμου «Για τα πολιτικά κόμματα».

Η ΚΕ του ΚΕΚΡ - ΚΚΡ δε θα μπορούσε να μην τοποθετηθεί και στο σημαντικότερο πολιτικό θέμα των τελευταίων ημερών στη Ρωσία, που αφορά στις διεργασίες στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ). Ετσι σε Ανακοίνωσή της η ΚΕ του ΚΕΚΡ - ΚΚΡ αναφέρει:

«Είχαμε προειδοποιήσει την ηγεσία του ΚΚΡΟ πως η εστίαση της αντιπαράθεσης στα πρόσωπα και στις ομάδες (Ζιουγκάνοφ - Σεμίγκιν), με την απομάκρυνση από την ουσία των ζητημάτων που οδήγησαν το ΚΚΡΟ στην κρίση, δε θα βοηθήσει το κόμμα να βγει από αυτήν την κρίση, να ενισχύσει τις θέσεις του στις μάζες και να δικαιώσει τις ελπίδες που τρέφει σήμερα σε αυτό ένας σημαντικός αριθμός πολιτών της Ρωσίας.

Η ουσία της κρίσης που περνά το ΚΚΡΟ δε βρίσκεται στις σκευωρίες του Κρεμλίνου (αν και αναμφισβήτητα αυτές υπάρχουν), ούτε στις φιλοδοξίες κάποιων ηγετών και ομάδων (αν και τέτοια στοιχεία επίσης υπάρχουν), αλλά αποτελεί λογικό αποτέλεσμα της πολύχρονης γραμμής της διολίσθησης προς τα δεξιά της ηγεσίας του κόμματος, της παραίτησής της από τις ορθόδοξες αρχές του επιστημονικού κομμουνισμού: Της θέσης ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για επανάσταση, της απομάκρυνσης από τις ταξικές θέσεις, την απορρόφησή από τις κοινοβουλευτικές μορφές αγώνα, δήθεν ως αγώνα για τη λαϊκή εξουσία, την παραίτηση από το σύνθημα "Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!", της προσπάθειας σύναψης πολιτικών συμμαχιών με το λεγόμενο πατριωτικό κεφάλαιο κ.ά. Η δεξιά προγραμματική παρέκκλιση βρήκε ενίσχυση σε συγκεκριμένα οπορτουνιστικά βήματα πρακτικής πολιτικής. Γι' αυτό και η ουσία δε βρίσκεται στον Σεμίγκιν, αλλά στη νομοτέλεια που τον δημιούργησε. Ακόμη πιο χαρακτηριστικά αυτή η νομοτέλεια προσωποποιείται στα πρόσωπα των αποστατών: των πρώην βουλευτών Ι. Ρίμπκιν, Β. Σεμάγκο, Α. Ποντμπεριόζκιν, Γκ. Σελεζνιόφ, Ι. Ιγκόσιν κ.ά., των λεγόμενων "κόκκινων κυβερνητών" Α. Ρουτσκόι, Α. Τουλέεφ, Γκ. Χόντιρεφ, Α. Τκατσιόφ κ.ά. Κι αυτή τη σειρά μπορούμε να τη συνεχίσουμε. Μα και τους σημερινούς Τίχονοφ και Ιβάντσενκο και τους άλλους στις γραμμές του κόμματος δεν τους ανέδειξε βίαια ούτε η CIA, ούτε το Κρεμλίνο. Αυτή η σειρά είναι νομοτελειακό προϊόν της εσωκομματικής μετάλλαξης, ως αποτέλεσμα της πολύχρονης μικροαστικής δεξιάς παρέκκλισης.

Ως αποτέλεσμα του ότι το ζήτημα στα συνέδρια και τα φόρουμ του ΚΚΡΟ εστιάστηκε στα πρόσωπα και στις ομάδες, παρατηρήθηκε η σχεδόν παντελής έλλειψη αντικειμενικής ανάλυσης της κατάστασης στο κόμμα και στη χώρα».

Η ΚΕ του ΚΕΚΡ - ΚΚΡ καυτηριάζει επίσης την πρόσκληση επέμβασης του υπουργείου Δικαιοσύνης της Ρωσίας στα εσωτερικά του ΚΚΡΟ, σημειώνοντας σχετικά: «Αντί να απευθυνθούν στην εργατική τάξη, στις εργαζόμενες μάζες και να εκλέξουν, μιλώντας με τη λενινιστική γλώσσα, στη σύνθεση της ΚΕ μια εκατοντάδα εργατών, ώστε να αποφύγουν τη διάσπαση και τις φιλοδοξίες ορισμένων ηγετών, αυτοί οι ίδιοι οι ηγέτες βάδισαν στο δρόμο του ξεκαθαρίσματος των σχέσεων μεταξύ τους με τη μέθοδο της "μοιρασιάς" του ΚΚΡΟ και μάλιστα της προσέλκυσης σ' αυτή του Υπουργείου Δικαιοσύνης του "αντιλαϊκού καθεστώτος"».

Η ΚΕ του ΚΕΚΡ-ΚΚΡ θεωρεί επίσης πως «η εκτίμηση της κατάστασης που προτείνεται στην εισήγηση του Γκ. Ζιουγκάνοφ και οι δρόμοι επίλυσης, κυρίως επαναλαμβάνουν τα προηγούμενα θεωρητικά λάθη και τις πρακτικές πλάνες».

Τέλος, η «ΚΕ του ΚΕΚΡ - ΚΚΡ βλέπει στη σύγχρονη Ρωσία ως μοναδική πιθανή διέξοδο για όλα τα ΚΚ της Ρωσίας, και ειδικά για το ΚΚΡΟ, την υλοποίηση της λενινιστικής συμβουλής: "Να εισχωρήσουμε στην καθημερινή ζωή της εργατικής τάξης", των εργαζόμενων μαζών, να εισάγουμε σ' αυτήν την καθημερινή ζωή την πολιτική συνείδηση, τη σύνδεση του εργατικού κινήματος με τον επιστημονικό κομμουνισμό, την οργάνωση του εξωκοινοβουλευτικού αγώνα με τους πιο πολύμορφους τρόπους.

Η οργάνωση του προλεταριάτου σε τάξη, η οργάνωση του αγώνα αυτής της τάξης είναι το κύριο καθήκον των κομμουνιστών στο σημερινό στάδιο και το κύριο κριτήριο της αποτελεσματικότητας του αγώνα τους, του προσανατολισμού τους στην ιστορική νίκη της Εργασίας σε βάρος του Κεφαλαίου. Το κόμμα μας είναι έτοιμο να συνεργαστεί με όλες τις πολιτικές δυνάμεις και με όλες τις οργανώσεις, που αναγνωρίζουν αυτό το καθήκον και με την πρακτική δουλιά τους συμμετέχουν στην υλοποίησή του», καταλήγει στην ανακοίνωσή της η ΚΕ του ΚΕΚΡ - ΚΚΡ.