Πολυμέτωπη και ραγδαία είναι η αντιπαράθεση τον τελευταίο καιρό μεταξύ Γεωργίας - Ρωσίας. Ο Πρόεδρος της Γεωργίας, Μιχαήλ Σαακασβίλι, είπε χαρακτηριστικά πως «εχθρός μας είναι εκείνη η ξένη δύναμη, η οποία μπορεί να μπει στη Γεωργία, για να εμποδίσει την ενσωμάτωση της Γεωργίας στο ΝΑΤΟ». Με τη δήλωσή του αυτή ο Γεωργιανός Πρόεδρος προσπάθησε όχι μόνο να αναζωπυρώσει τις αντιρωσικές διαθέσεις, αλλά και να δείξει τις «πλάτες» του. Και πράγματι, τόσο ο Κόλιν Πάουελ, υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, όσο και ο Χαβιέ Σολάνα της ΕΕ, έδειξαν το ενδιαφέρον τους για τις εξελίξεις,, παίρνοντας το μέρος της Γεωργίας, στην αντιπαράθεσή της με τη Νότια Οσετία και τη Ρωσία.

Από τη μεριά του ο Α. Γιακοβένκο, εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, δήλωσε για το υπονοούμενο του Σαακασβίλι: «Αν ο Πρόεδρος της Γεωργίας εννοούσε τη Ρωσία, τότε αυτό είναι εντελώς ακατανόητο και απαράδεκτο».

Και πράγματι η Ρωσία δεν έχει ανάγκη να εισβάλει στη Γεωργία, αφού ήδη βρίσκεται εκεί στη βάση συγκεκριμένων διεθνών συμφωνιών και με την άδεια του ΟΑΣΕ, ως «ειρηνευτική δύναμη» και στις δύο περιοχές της Γεωργίας που έχουν αυτομολήσει τα τελευταία χρόνια, την Αμπχαζία και τη Νότια Οσετία. Οι αρχές των δύο αυτών περιοχών έχουν ζητήσει την ένταξή τους στη σύνθεση της Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΡΟ). Είναι χαρακτηριστικό πως η Βόρεια Οσετία είναι στη σύνθεση της ΡΟ. Αν και η Ρωσία έχει προς το παρόν απορρίψει αυτό το αίτημα, διατηρεί στρατιωτικές δυνάμεις, με την αιτιολογία της εμπόδισης αιματηρών γεγονότων, αλλά και της υπεράσπισης της ζωής των Ρώσων πολιτών, που ζούνε σε αυτές τις δύο περιοχές. Κι η πραγματικότητα είναι πως μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού και στις δύο αυτές περιοχές έχει ήδη πάρει και τη ρωσική υπηκοότητα! Επίσης η Ρωσία έχει και στρατιωτικές βάσεις στη Γεωργία («κληρονομιά» της πρώην ΕΣΣΔ), τις οποίες πρόσφατα το ΝΑΤΟ ζήτησε να τις αποσύρει.

Ποια όμως ήταν τα γεγονότα που όξυναν την έτσι κι αλλιώς πολύπλοκη κατάσταση; Στις 8/7 οι γεωργιανές αρχές κατάσχεσαν δύο ρωσικά στρατιωτικά φορτηγά, που μετέφεραν πυρομαχικά (πυραύλους) για τις ρωσικές «ειρηνευτικές» δυνάμεις. Δεν άργησε η «απάντηση». Τα χαράματα της 9/7 ένοπλη ομάδα αντρών της Ν. Οσετίας εισέβαλε σε παραμεθόριο χωριό στα σύνορα Ν. Οσετίας - Γεωργίας και συνέλαβε, κυριολεκτικά στον ύπνο, 50 Γεωργιανούς στρατιώτες της ειρηνευτικής δύναμης της Γεωργίας και τους απελευθέρωσε μετά από 24 ώρες, αφού παρενέβησαν ΗΠΑ -ΕΕ - ΟΑΣΕ και υπήρξε τηλεφωνική επικοινωνία των υπουργών εξωτερικών Ρωσίας - ΗΠΑ. Να σημειωθεί ότι 20λεπτη ανταλλαγή πυρών υπήρξε και στα σύνορα Αμπχαζίας - Γεωργίας, αυτή τη φορά των ρωσικών «ειρηνευτικών» δυνάμεων και «αγνώστων» από τη μεριά της Γεωργίας.

Στο μεταξύ η Ρωσία, διά στόματος του υπουργού Αμυνας, Σ. Ιβανόφ, ο οποίος επίσης βρέθηκε στο Λονδίνο, ζήτησε, σε τόνο έντονο, από τη Γεωργία να επιστρέψει πίσω τα «κλεμμένα» πυρομαχικά! Ο Γεωργιανός Πρόεδρος αντιπρότεινε τη δημόσια καταστροφή τους, λέγοντας μάλιστα πως θα πρέπει ο ΟΑΣΕ να επανεξετάσει το ρόλο των ρωσικών δυνάμεων στην περιοχή. Από τη μεριά της η ρωσική πλευρά ταχύτατα απέκλεισε το ενδεχόμενο της καταστροφής των πυρομαχικών, εμμένοντας στην επιστροφή τους. Σ' ό,τι αφορά το ρόλο της Ρωσίας, σημείωσε πως "ακριβώς η Ρωσία είναι που στη διάρκεια 12 χρόνων καταβάλλει το μάξιμουμ των δυνάμεών της για να αποτραπεί η αιματοχυσία και να μην αναφλεχτεί ο αδελφοκτόνος πόλεμος ανάμεσα σε Οσέτιους και Γεωργιανούς».

Στις 13/7 οι γεωργιανές αρχές, με την κατηγορία του λαθρεμπορίου, εμπόδισαν ρωσική ανθρωπιστική βοήθεια προς τη Ν. Οσετία, κάτι που οδήγησε σε νέα καταγγελία από μεριά του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, για παραβίαση από τους Γεωργιανούς της διμερούς συμφωνίας του 1992. Τόσο η ρωσική, όσο και γεωργιανή πλευρά ανταλλάσσουν κατηγορίες για προσπάθειες ανάφλεξης της κατάστασης.

Εκείνο που μπορεί όμως να σημειώσει κανείς είναι ότι τα γεγονότα αυτά ξεκίνησαν (με ευθύνη της γεωργιανής πλευράς), λίγες μέρες μετά από τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Κωνσταντινούπολη,. Εκεί τέθηκε και το ζήτημα της απομάκρυνσης των ρωσικών βάσεων από τη Γεωργία. Στο παρασκήνιο μάλιστα λέγεται ότι συζητήθηκαν δύο σενάρια: Η καταβολή οικονομικής αποζημίωσης στη Ρωσία για να πάρει τις βάσεις της ή ο χαρακτηρισμός των ρωσικών βάσεων σε βάσεις του ΝΑΤΟικού «Συνεταιρισμού για την ειρήνη». Στη δεύτερη περίπτωση στόχος είναι να τεθούν οι βάσεις κάτω από κοινό ρωσο-ΝΑΤΟικό έλεγχο. Οπως και να έχει πάντως, είναι σαφές πως λόγος γίνεται για περιορισμό της ρωσικής επιρροής στον Καύκασο και τη Μ. Θάλασσα και την εδραίωση της ΝΑΤΟ-αμερικανικής.

Στη ΝΑΤΟική σύνοδο της Κωνσταντινούπολης ο Μ. Σαακασβίλι παραβρέθηκε, σε αντίθεση με τον «μεγάλο απόντα», τον Β. Πούτιν, που προτίμησε να μην ανταποκριθεί στην πρόσκληση. «Προσκλήσεις για διάφορες δραστηριότητες καταφθάνουν τακτικά στη Μόσχα, όπως και στις άλλες πρωτεύουσες, όμως δεν είναι δυνατή η συμμετοχή σε όλες αυτές τις εκδηλώσεις, εξαιτίας του φόρτου εργασίας και άλλων συνθηκών», είχε πει ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σ. Λαβρόφ για την απουσία του Πούτιν. Λέτε να μην του το συγχώρεσαν;