Η θηριωδία, ο πόνος, η φρίκη, το έγκλημα δεν μπορούν να καταγραφούν με αριθμούς. Κάθε δολοφονημένο παιδί είναι από μόνο του κι ένα ολόκληρο ολοκαύτωμα.
*
Αλλά εδώ πια τα ολοκαυτώματα δε χωρούν σε ανθρώπινο νου.
*
Σύμφωνα με τα στοιχεία των ανθρωπιστικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στην Παλαιστίνη, από τις 29 Σεπτέμβρη του 2000, όταν ο Σαρόν πήγε στο τέμενος του Αλ Ακσά με αποτέλεσμα να πυροδοτήσει τη δεύτερη «ιντιφάντα», έως και τις 5 Μάη του 2004, η «στατιστική» του εγκλήματος μιλά για γενοκτονία:
*
- Νεκροί από τα ισραηλινά πυρά 3.020 Παλαιστίνιοι και δεκάδες χιλιάδες τραυματίες.
- Πάνω από 7.000 σπίτια και πάνω από 300 σχολεία κατεδαφισμένα και 70.000 σπίτια με τεράστιες ζημιές με αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες άστεγους.
- Ανεργία που μαστίζει το 65% των Παλαιστινίων.
- Εσχατη φτώχεια που αφορά 1,5 εκατομμύριο Παλαιστινίους που «ζουν» με «εισόδημα» κάτω από 2 δολάρια την ημέρα.
- Υποσιτισμός που αφορά το 30% των παιδιών (το 21% υποφέρει από οξύ υποσιτισμό).
- Αναιμία για το 45% των παιδιών και το 48% των γυναικών της Παλαιστίνης.
- Το 50% των Παλαιστινίων, για να τραφεί, είναι απολύτως εξαρτώμενο από την εξωτερική βοήθεια σε τρόφιμα.
- Πλήρης διάλυση της παλαιστινιακής οικονομίας με τις απώλειες εισοδήματος των Παλαιστινίων να υπολογίζεται ότι ξεπερνούν τα 10 δισ. δολάρια. Ενδεικτικό ότι μόνο μέσα σε ένα μήνα (μεταξύ Μάρτη - Απρίλη 2002), όταν ισοπεδώθηκε η Τζενίν, το Ισραήλ κατέστρεψε παλαιστινιακές περιουσίες που η αξία τους υπολογίστηκε στα 361 εκατ. δολάρια.
Ο κατάλογος κάθε μέρα μεγαλώνει. Το Ισραήλ, με τις πλάτες των ΗΠΑ και της ΕΕ, χτίζει τα δικά του «Αουσβιτς».