Από παλιότερη κινητοποίηση εκπαιδευτικών ενάντια στη μερική απασχόληση

Πρωτεργάτης σε αυτή την εκστρατεία παραπλάνησης των συμβασιούχων και φιλοτέχνησης φιλεργατικού προφίλ στην ΕΕ ήταν και είναι ο ΣΥΝ, που, με την προπαγάνδα του περί φιλεργατικής οδηγίας, ενθάρρυνε τις προσφυγές στα δικαστήρια, αντί για το δρόμο του αγώνα. Προεκλογικά πήραν τη σκυτάλη εξαπάτησης των συμβασιούχων το ΠΑΣΟΚ και ιδιαίτερα η ΝΔ, που υποσχέθηκε το δικό της «παράδεισο» στους συμβασιούχους.

Την ίδια γραμμή προπαγάνδας ακολούθησαν στα συνδικάτα και οι παρατάξεις ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ - ΣΥΝ, που ως πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ συναίνεσαν στο κυβερνητικό ΠΔ.

Χαρακτηριστική είναι η στάση αυτών των παρατάξεων στο χώρο της εκπαίδευσης, στα ΔΣ της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ. Οι παρατάξεις αυτές από κοινού με την παράταξη των ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΩΝ - ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ προσέφυγαν, μαζί με χιλιάδες αναπληρωτές, στο ΣτΕ, για να εφαρμοστεί η δήθεν φιλεργατική οδηγία 99/70 και για τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς. Ταυτόχρονα, και όσο πλησίαζε η δημοσιοποίηση του ΠΔ, έκαναν σημαία τους το αίτημα «να μην εξαιρεθούν οι αναπληρωτές από τις ρυθμίσεις του ΠΔ για τους συμβασιούχους». Αίτημα που νομιμοποιεί την εισαγωγή στην εκπαίδευση μιας επιπλέον κατηγορίας εκπαιδευτικών, των συμβασιούχων αορίστου χρόνου! Αυτό όμως θα έχει τεράστιες εργασιακές επιπτώσεις και στην κατηγορία αυτή και στο σύνολο των εκπαιδευτικών (π.χ. ασφαλιστικό, συλλογική έκφραση κλπ.).

Η κυβέρνηση τελικά υλοποίησε το αίτημα των πλειοψηφιών ΟΛΜΕ - ΔΟΕ και δεν εξαιρεί, τυπικά, τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς από το ΠΔ. Ποιο είναι όμως το αποτέλεσμα;

Το ΠΔ θεσπίζει διατάξεις, αρχές που θα διέπουν πάγια από δω και μπρος τη σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου στο Δημόσιο. Συγκεκριμένα, ορίζει ότι κανείς συμβασιούχος δεν μπορεί να υπερβεί, ανεξάρτητα από τον αριθμό των συμβάσεων, το χρονικό όριο των 24 μηνών. Σε περίπτωση που υπερβεί αυτό το όριο δε μετατρέπεται σε αορίστου χρόνου, αλλά καθίσταται άκυρη η σύμβαση. Δηλαδή, απολύεται ο συμβασιούχος.

Ταυτόχρονα, το ΠΔ θεσπίζει μεταβατικές διατάξεις για τους εν ενεργεία συμβασιούχους, ώστε να μετατραπεί η σύμβασή τους σε αορίστου χρόνου: α) Υπαρξη ενεργού σύμβασης μετά τη 10η Ιουλίου 2002, β) να εργάζεται ο συμβασιούχος όταν εκδοθεί το ΠΔ ή δύο μήνες πριν, γ) να έχει προϋπηρεσία τουλάχιστον 24 μήνες, δ) να μην έχει διακοπεί η σύμβασή του πέραν των 3 μηνών.

Και αν ακόμη πληρούνται αυτές οι προϋποθέσεις, υπάρχει και η κρίση του Υπηρεσιακού Συμβουλίου για το αν ο συμβασιούχος καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Και όλα αυτά μετά από χρονοβόρες διαδικασίες.

Με το ΠΔ καταρρέουν οι μύθοι και οι ψεύτικες προσδοκίες που καλλιέργησαν οι πλειοψηφίες ΟΛΜΕ - ΔΟΕ. Ελάχιστοι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί μπορούν να ελπίζουν όχι σε μονιμοποίηση, αλλά σε μετατροπή τους σε συμβασιούχους αορίστου χρόνου. Αυτά είναι τα αδιέξοδα του καιροσκοπισμού των πλειοψηφιών της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ, που αντιμετωπίζουν το ζήτημα της μόνιμης, σταθερής εργασίας για τους αναπληρωτές - ωρομίσθιους καθαρά ψηφοθηρικά.

Οι πλειοψηφίες αυτές μαζί με την «ηγεσία» των αναπληρωτών προβάλλουν αιτήματα στη λογική του «εφικτού», στη λογική των ρυθμίσεων που προωθεί η κυβέρνηση, αιτήματα στενά συντεχνιακά: «Μονιμοποιήστε εμάς που έχουμε τόση προϋπηρεσία». Διαχωρίζουν τους εκπαιδευτικούς αναπληρωτές, ωρομίσθιους, αδιόριστους με βάση την προϋπηρεσία τους, διασπώντας τους και υπονομεύοντας έτσι την ενότητά τους γύρω από το κοινό δικαίωμα όλων των εκπαιδευτικών για μόνιμη σταθερή εργασία.

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ σε ΟΛΜΕ - ΔΟΕ, η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ, αποκάλυψαν έγκαιρα τον αντεργατικό στην ουσία χαρακτήρα της οδηγίας 99/70 της ΕΕ και κατέθεσαν στους εκπαιδευτικούς συνολική πρόταση διεκδίκησης που αφορά στην εκπαίδευση του εκπαιδευτικού, το μόνιμο διορισμό τους, άμεσα μέτρα βελτίωσης της εκπαιδευτικής διαδικασίας και όλα αυτά ενταγμένα στο στόχο για το Ενιαίο 12χρονο Βασικό Υποχρεωτικό Σχολείο των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Η πρόταση αυτή περιλαμβάνει τη δημιουργία Πανεπιστημιακών Παιδαγωγικών Σχολών για την εκπαίδευση και επιμόρφωση του εκπαιδευτικού, απαιτεί όλοι οι εκπαιδευτικοί να είναι μόνιμοι με κατάργηση της εργασιακής σχέσης αναπληρωτή και ωρομίσθιου, σύσταση εκ νέου του καταξιωμένου θεσμού της επετηρίδας με μοριοδότηση, στην αρχική σύστασή της, της αρχαιότητας και της προϋπηρεσίας, μαζικούς διορισμούς τώρα, που θα προκύψουν με μέτρα, όπως: μείωση μαθητών ανά τμήμα, ουσιαστική επιμόρφωση εκπαιδευτικών κλπ.

Αυτή είναι η ολοκληρωμένη πρόταση που λύνει οριστικά και εξασφαλίζει για το σύνολο των εκπαιδευτικών (αναπληρωτών, ωρομισθίων, αδιορίστων) μόνιμη σταθερή εργασία και όχι οι διάφορες αποσπασματικές μικρορρυθμίσεις, που διεκδικούν οι πλειοψηφίες ΔΟΕ - ΟΛΜΕ και που, όπως έδειξε η ζωή (π.χ. η προηγούμενη ρύθμιση για το 16μηνο), αναπαράγουν την ομηρία των αναπληρωτών - ωρομισθίων.

Για την εφαρμογή της οδηγίας 99/70 της ΕΕ, εκδόθηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το ΠΔ 81/03 και τώρα εκδίδεται από την κυβέρνηση της ΝΔ νέο ΠΔ, με το οποίο διαφοροποιούνται για το Δημόσιο οι προϋποθέσεις του ΠΔ 81/03. Αυτό και μόνο αποκαλύπτει ότι η οδηγία δε θέτει συγκεκριμένες και δεσμευτικές προϋποθέσεις για τα κράτη - μέλη σχετικά με τους συμβασιούχους.

Υποτίθεται ότι με την οδηγία επιδιώκεται να θεσπιστούν κανόνες και κριτήρια από τους κοινωνικούς εταίρους, ώστε να αποφευχθεί η κατάχρηση της εργασίας με σύμβαση ορισμένου χρόνου. Στην πραγματικότητα όμως η κατάχρηση και η ασυδοσία του εργοδότη θα νομιμοποιηθούν και θα αυξηθούν, αφού είναι αυτονόητο ότι πριν καν συμπληρώσει ο συμβασιούχος τα κριτήρια και τις προϋποθέσεις θα απολύεται, όπως προβλέπει και το ΠΔ, για να μη θεμελιώσει δικαίωμα μετατροπής της σύμβασής του σε αορίστου χρόνου.

Στόχος της σχετικής οδηγίας και της ΕΕ είναι να ενθαρρύνει, να βοηθήσει τους εργοδότες να προωθήσουν, να επιβάλουν ακόμη χειρότερες, από αυτή του συμβασιούχου, μορφές ελαστικής εργασίας.

Αρκετός χρόνος χάθηκε μέσα στις αυταπάτες των πλειοψηφιών ΔΟΕ - ΟΛΜΕ περί δήθεν φιλεργατικής οδηγίας της ΕΕ. Ενας δρόμος υπάρχει: Μέτωπο, αγώνας ενάντια στην αντεργατική πολιτική της ΕΕ και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, ενάντια σε κάθε μορφή ελαστικής απασχόλησης, για μόνιμη - σταθερή δουλιά για όλους. Συσπείρωση και αγώνας τώρα όλων των εκπαιδευτικών μέσα από το ΠΑΜΕ για μαζικούς διορισμούς από την επετηρίδα, αποκλειστικά μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού, ώστε να μπορεί να ασκήσει το κρίσιμο παιδαγωγικό του έργο. Γιατί με εποχιακούς και περιπλανώμενους εκπαιδευτικούς δε γίνεται παιδεία.