Σάββατο 15 Απρίλη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 14
ΔΙΕΘΝΗ
ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΜΕΝΩΝ ΚΡΑΤΩΝ
Σκληρή καταγγελία της απάνθρωπης «παγκοσμιοποίησης»

Οι ηγέτες των φτωχών χωρών που συμμετείχαν στη Διάσκεψη

Associated Press

Οι ηγέτες των φτωχών χωρών που συμμετείχαν στη Διάσκεψη
ΑΒΑΝΑ.-

Κλείνοντας την εναρκτήρια καταλυτική ομιλία του στις εργασίες της Διάσκεψης των Αναπτυσσόμενων Kρατών, που πραγματοποιείται στην κουβανική πρωτεύουσα, Αβάνα, ο ηγέτης της φιλοξενούσας χώρας Φιντέλ Κάστρο, ήταν τρομακτικά σαφής και αποκαλυπτικός, καθώς κατηγόρησε ευθέως τον καπιταλισμό για τα εκατομμύρια θανάτων και θηριωδιών, που λαμβάνουν χώρα σχεδόν σε όλη την υφήλιο, σε τέτοια κλίμακα που μπορεί να συγκριθεί μόνο με το ναζιστικό ολοκαύτωμα.

Η χαοτική και απάνθρωπη πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί στον πλανήτη, εξαιτίας της νέας οικονομικής τάξης είναι απλά η προσωποποίηση της φρίκης. «Η παγκοσμιοποίηση είναι μια αντικειμενική πραγματικότητα, που υπόκειται στο γεγονός ότι όλοι είμαστε επιβάτες στο ίδιο πλοίο, που είναι ο πλανήτης στο οποίο ζούμε. Ωστόσο, οι επιβάτες σε αυτό το πλοίο ταξιδεύουν κάτω από πολύ διαφορετικές συνθήκες. Οι οικτρές μειοψηφίες ταξιδεύουν σε πολυτελείς καμπίνες, που είναι επιπλωμένες με το Διαδίκτυο, κινητά τηλέφωνα και φυσικά πρόσβαση στα παγκόσμια τηλεπικοινωνιακά δίκτυα, τη στιγμή που απολαμβάνουν πλήρη θρεπτική διατροφή, καθαρό πόσιμο νερό και παράλληλα έχουν πρόσβαση στην πιο εξειδικευμένη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Από την άλλη πλευρά, η συντριπτική και εξαθλιωμένη πλειοψηφία ταξιδεύει σε συνθήκες που ομοιάζει με το φρικαλέο σκλαβοπάζαρο από την Αφρική προς την Αμερική του αποικιακού παρελθόντος μας, όπου το 85% των επιβατών στοιβάζεται σε άθλιες συνθήκες, συνθήκες πείνας, ασθενειών και χωρίς καμίας βοήθεια».

«Αλλη Νυρεμβέργη»

Ο Φ. Κάστρο, ενώ διαβάζει την καταγγελτική ομιλία του

Associated Press

Ο Φ. Κάστρο, ενώ διαβάζει την καταγγελτική ομιλία του
Οσο για τους ιθύνοντες που ηγούνται και επιβάλλουν τη λαίλαπα της περίφημης παγκοσμιοποίησης με τις τρομακτικές αυτές επιπτώσεις, την εξαθλίωση και τον αργό θάνατο που καταδικάζει τη συντριπτική πλειοψηφία της οικουμένης, η λύση που υπάρχει είναι μία: «νέα Νυρεμβέργη»... για τις «εικόνες που βλέπουμε, μητέρων και παιδιών σε ολόκληρες περιοχές της Αφρικής, υπό τη μάστιγα της ξηρασίας και άλλων φυσικών καταστροφών, μας θυμίζει τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στη ναζιστική Γερμανία, μας φέρνουν και πάλι στο νου όλες τις εικόνες των στοιβαγμένων άψυχων κορμιών ή των ετοιμοθάνατων ανδρών, γυναικών και παιδιών», θα τονίσει ο Κάστρο και θα κάνει έκκληση για τη συσπείρωση όλων των κρατών, που θα ζητούν την κατάργηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, καθώς η πολιτική που επιτάσσει ούτε τη σταθερότητα της παγκόσμιας οικονομίας εξασφαλίζει, ούτε εμποδίζει την οικονομική κρίση των αναπτυσσόμενων κρατών που τις σπρώχνει ακόμη περισσότερο στο θανατηφόρο εναγκαλισμό των πιστωτών τους και τελικά το μόνο που κατορθώνει να επιτύχει είναι να γίνεται ο αρωγός για τη διάδοση της φτώχειας και της πείνας στον κόσμο. Εξάλλου, για το χρέος των αναπτυσσόμενων χωρών ο Φιντέλ Κάστρο τόνισε ότι πρόκειται για πολιτικό και όχι οικονομικό θέμα, το οποίο απαιτεί και πολιτικές λύσεις.

«Απαιτείται μία άλλη Νυρεμβέργη, για να δικαστεί η οικονομική τάξη που μας έχει επιβληθεί και η οποία κάθε τριετία σκοτώνει περισσότερους ανθρώπους από την πείνα ή τις αρρώστιες που μπορούν και να προληφθούν, αλλά και να γιατρευτούν, από το σύνολο των νεκρών στα έξι χρόνια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου». Για να γίνει, όμως, αυτό και να οδηγήσουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου θα πρέπει να γίνει με λαϊκή βούληση. Και ο Φιντέλ Κάστρο προτρέπει να πουν: «Είτε είμαστε ενωμένοι και εγκαθιδρύουμε μια στενή συνεργασία είτε πεθαίνουμε».

Ο νότος που αργοπεθαίνει

Χωρίς τη σαφή οριοθέτηση και την απολύτως ξεκάθαρη άποψη για το «πλοίο της παγκοσμιοποίησης η ομιλία του Προέδρου της Νιγηρίας Ολουσένγκουν Ομπασάνγιο και η ομιλία του ΓΓ του ΟΗΕ Κόφι Ανάν, που παρευρίσκονται και αυτοί στη Διάσκεψη της Ομάδας των 77 -που συμμετάσχουν 122 αντιπροσωπείες και 42 πρωθυπουργούς κρατών- προσπάθησαν να «θολώσουν» λίγο το αγωνιστικό πνεύμα, με το οποίο ξεκίνησε η Διάσκεψη, αλλά δεν μπόρεσαν να μην επικεντρώσουν και αυτοί με τη σειρά τους, στην παγκοσμιοποίηση και τις συνεχώς διευρυνόμενες ανισότητες μεταξύ του πλούσιου βορρά και του φτωχότερου νότου. Εξάλλου, ήταν απαίτηση να είναι το κύριο από τα ζητήματα, που θα βρεθεί στο επίκεντρο των συνομιλιών και των διαβουλεύσεων.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ