Πού οδηγεί το «σχέδιο Ανάν»;

Στην «ανατροπή όλων των αποφάσεων του ΟΗΕ (...). Οι προβλέψεις (του σχεδίου) αποδέχονται όλες τις αξιώσεις του Ντενκτάς, ανατρέπουν τις αποφάσεις του ΟΗΕ και θεσμοθετούν τη διχοτόμηση που άτεχνα προσπαθούν να καλύψουν υπό το μανδύα του ομοσπονδιακού συστήματος. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια χαλαρή συνομοσπονδία αν όχι ένωση κρατών ως η αλήστου μνήμης αυστροουγγρική μοναρχία».

***

Τι επιφέρει το «σχέδιο Ανάν»;

«Δρομολογεί τη διχοτόμηση με την αναβάθμιση του καθεστώτος Ντενκτάς σε "κυρίαρχο και ισότιμο κράτος" (...).

***

Πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί το «σχέδιο Ανάν»;

«Το σχέδιο Ανάν δεν είναι στην πραγματικότητα διαπραγματεύσιμο, στηρίζεται στη βάση του "take it or leave it", και στην πράξη γίνεται απολύτως δεσμευτικό αν συνυπογραφεί από τα δυο ενδιαφερόμενα μέρη και την Ελλάδα και την Τουρκία (...) Κι αν ακόμη αποδεχτούμε ότι το σχέδιο Ανάν μπορεί να αποτελέσει βάση διαπραγματεύσεων, τότε είναι άμεση και επιτακτική ανάγκη να αρθούν οι τόσο σφικτές προθεσμίες. Διαφορετικά να έχουμε το θάρρος να ομολογήσουμε ότι υποκύπτουμε σε τελεσίγραφο».

***

Τα όσα διαβάσατε παραπάνω είναι αποσπάσματα από ένα κοινό κείμενο, που κατέθεσαν τρεις βουλευτές στην Επιτροπή Εξωτερικών και Αμυνας της Βουλής, τρεις μέρες μετά την παρουσίαση του «σχεδίου Ανάν - 1», στις 14 Νοέμβρη 2002. Θέλησαν έτσι να εκφράσουν τη διαφωνία τους με τη φιλοσοφία και τις διατάξεις του «σχεδίου». Μάλιστα, η διαφωνία ήταν τέτοια που από το κείμενο γινόταν σαφές ότι οι τρεις βουλευτές δε θεωρούσαν το «σχέδιο Ανάν» ούτε καν ως βάση διαπραγμάτευσης.

Οι δυο από τους τρεις συνυπογράφοντες (Αρσένης, Καψής) τιμούν ακόμα την υπογραφή τους κάτω από εκείνο το κείμενο. Ο τρίτος ήταν ο κ. Πάγκαλος. Ο οποίος, μετά τη Λουκέρνη, φαίνεται «σαν να ανακάλυψε την Αμερική»...