Κυριακή 18 Απρίλη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 9
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
Τώρα! χρειάζεται μαζική αποφασιστική απάντηση

Οι βιομήχανοι, οι εργοδότες προκαλούν την εργατική τάξη. Προκαλούν χιλιάδες εργάτες και εργάτριες και τους καλούν να αποδεχτούν τη φτώχεια και τη μιζέρια, για να ευημερούν τα κέρδη του κεφαλαίου.

Η πρόταση των βιομηχάνων στις διαπραγματεύσεις για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) είναι άκρως επικίνδυνη, συνιστά μια βαθιά αντιδραστική αλλαγή - υπονόμευση στις ίδιες τις συλλογικές συμβάσεις και ανοίγει το δρόμο για μια από τις πιο βάρβαρες επιθέσεις, που οδηγεί στην ένταση της εκμετάλλευσης, στη χειροτέρευση της κατάστασης της εργατικής τάξης. Η άρνηση της καθολικής ισχύος της ΕΓΣΣΕ και η αποσύνδεση από τις κλαδικές και επιχειρησιακές συμβάσεις ακυρώνει στην πράξη τον ίδιο το ρόλο και τη σημασία της ΕΓΣΣΕ, η οποία δε θα λειτουργεί σαν βάση, σαν το ελάχιστο, σαν σημείο αναφοράς. Ο αυξήσεις στους κλάδους και τις επιχειρήσεις θα ξεκινούν από το μηδέν, μέσα σε ένα όργιο εκβιασμών των επιχειρηματιών.

Η πρόταση των βιομηχάνων στοχεύει στη διάσπαση, στον κατακερματισμό της διεκδικητικής πάλης του εργατικού κινήματος και κινείται την κατεύθυνση της ατομικής λύσης, της ατομικής σύμβασης. Οι αυξήσεις που περιέχονται σ' αυτήν την πρόταση είναι άθλιες. Προβλέπει «αύξηση» (!!) 1.16 ευρώ για το κατώτερο μεροκάματο των 23.23 ευρώ. Αύξηση 4.99% για τους κατώτερους μισθούς και μεροκάματα, για τους εργαζόμενους που πρωτομπαίνουν στην παραγωγική διαδικασία ...για τους υπόλοιπους η αύξηση είναι ακόμα μικρότερη!!

Οι προτάσεις των βιομηχάνων κινούνται στην κατεύθυνση των αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που δουλεύουν για την αλλαγή του χαρακτήρα και την προσαρμογή των συμβάσεων στις ανάγκες της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, που ανοίγουν το δρόμο για την ατομική λύση, για το ξεμονάχιασμα και τον εκβιασμό των εργαζομένων, για το χτύπημα της συλλογικής πάλης, της συλλογικής διεκδίκησης.

Με τη φωνή των βιομηχάνων μιλάνε η κυβέρνηση της ΝΔ και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, γιατί αυτά τα αντιδραστικά σχέδια αντιστοιχούν στην πολιτική του δικομματισμού, για την αύξηση των κερδών και την ισχυροποίηση του κεφαλαίου, για να ανταποκριθεί στις ανάγκες του ανταγωνισμού, για να υποστηριχτούν οι επενδύσεις στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Γι' αυτό το λόγο, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, προκλητικά, ερμηνεύει τις θέσεις των βιομηχάνων σαν βελτιωτική πρόταση και προσπαθεί να διαμορφώσει το έδαφος για την αποδοχή της.

Αποδεικνύεται, για άλλη μια φορά, ότι ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός είναι επικίνδυνος για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης. Λειτούργησε όλα τα χρόνια και λειτουργεί σαν βραχίονας στήριξης της στρατηγικής του κεφαλαίου και της αντιλαϊκής πολιτικής. Οσο πιο ακραία - αντιδραστική θα είναι η κυρίαρχη πολιτική, τόσο πιο επιθετικές θα γίνονται οι κινήσεις των ηγεσιών της ταξικής συναίνεσης στο συνδικαλιστικό κίνημα. Δεν υπάρχουν περιθώρια για καθυστερήσεις.

Τώρα! χρειάζεται μαζική αποφασιστική απάντηση.

Τώρα! απαιτείται δυναμική απόρριψη της εχθρικής πρότασης των βιομηχάνων και καταδίκη της στάσης της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ από όλα τα συνδικάτα, από το σύνολο των εργατών και των εργατριών.

Τώρα! μπροστά στην Εργατική Πρωτομαγιά, στα σωματεία, στους τόπους δουλιάς, στους κλάδους, να δυναμώσει η οργάνωση, να αναγεννηθεί η εργατική πρωτοβουλία και να δοθεί μαζική απάντηση με τη συμμετοχή στην απεργία και τις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ.

Αυτή η στάση θα πιάσει τόπο και θα δυναμώσει την ταξική ενότητα.

Αυτή η στάση, η διεκδίκηση των αιτημάτων, των στόχων του ΠΑΜΕ για κατώτερο μισθό 1.100 ευρώ, για κατώτερο μεροκάματο 44 ευρώ, για πλήρη σταθερή εργασία, 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, για όλα τα αιτήματα, που ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες, αντιστοιχεί στα συμφέροντα των εργατικών οικογενειών.

Σ' αυτόν το δρόμο θα γίνει πράξη το μήνυμα της απεργίας, που δόθηκε στα εργοστάσια, στα εργοτάξια, στα καράβια στην απεργία της 31ης του Μάρτη και θα διαμορφωθεί το έδαφος για την κλιμάκωση του απεργιακού αγώνα.

Τώρα, που έχει φουντώσει η ανησυχία, η αντιπαράθεση για τους μισθούς και τα μεροκάματα, πρέπει με επιμονή να ανοίξει η συζήτηση για την ουσία της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης. Για να κατανοηθεί από πλατιά τμήματα της εργατικής τάξης ότι σκοπός της καπιταλιστικής παραγωγής και της πολιτικής διαχείρισης του συστήματος είναι η απόσπαση περισσότερης υπεραξίας (απλήρωτης εργασίας), μεγαλύτερων κερδών για τους καπιταλιστές.

Ο μισθός εργασίας είναι «μια ιδιαίτερη μόνο ονομασία για την τιμή της εργατικής δύναμης, για την τιμή του ιδιόμορφου αυτού εμπορεύματος».

Οπως κάθε εμπόρευμα στον καπιταλισμό έχει την τιμή του, έτσι και το εμπόρευμα εργατική δύναμη έχει τη δική του τιμή. Αυτό εκφράζει ο μισθός εργασίας, που καθορίζεται από την αξία της εργατικής δύναμης, από την αξία όλων εκείνων των εμπορευμάτων και υπηρεσιών, που χρειάζονται για τη συντήρηση και την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης, για την αναπαραγωγή του εργάτη και της οικογένειάς του.

Ο μισθός δεν αποτελεί πληρωμή για το σύνολο της εργασίας του εργάτη.

Ακόμα κι αν ο μισθός είναι ίσος με την αξία της εργατικής δύναμης, η εκμετάλλευση δε σταματάει. Γιατί, ακόμα κι αν ο μισθός είναι στο ύψος της αξίας, ο εργάτης παίρνει το κομμάτι που αντιστοιχεί στην αξία του εμπορεύματος εργατική δύναμη και όχι όλη την αξία που δημιουργεί στο σύνολο της διάρκειας της εργάσιμης μέρας.

Και η αξία που δημιουργεί ο εργάτης στη διάρκεια της εργάσιμης μέρας αποτελείται από την αξία της εργατικής του δύναμης και από την υπεραξία, τα κέρδη που καρπώνεται ο καπιταλιστής.

Αυτή είναι η κατάσταση και σ' αυτήν την κατάσταση καλείται να εναντιωθεί η εργατική τάξη. Να αμφισβητήσει μαζικά το καθεστώς της εκμετάλλευσης.

Γιατί; Από πού κι έως πού είναι γραμμένο, να ανέχεται ο εργάτης και η εργάτρια τον Κυριακόπουλο, τον πρόεδρο των βιομηχάνων, να ανέχεται τον κάθε εκπρόσωπο της πλουτοκρατίας να «κόβει κοστούμια» για το μέγεθος της ανέχειας και της εξαθλίωσης εκατομμυρίων εργατικών οικογενειών;

Γιατί; Από πού κι έως πού είναι γραμμένο, η εργατική τάξη να ανέχεται τους μονόδρομους του κεφαλαίου, τους μονόδρομους της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του δικομματισμού, τη φτώχεια, την ανεργία, την ανασφάλεια;

Η εργατική τάξη έχει δύναμη στα χέρια της και απελευθερώνεται μέσα στον ταξικό αγώνα. Στον αγώνα με προοπτική, στον αγώνα για τη συγκρότηση της κοινωνικής συμμαχίας, του Μετώπου με τα άλλα λαϊκά στρώματα, για τη διεκδίκηση της εξουσίας της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.

Η δράση που αφορά στους όρους που θα πουλάει η εργατική τάξη την εργατική της δύναμη, η διεκδίκηση καλύτερου μεροκάματου και μισθού, η διεκδίκηση των στόχων για μείωση του εργάσιμου χρόνου, για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία και Παιδεία θα γίνεται αποτελεσματική, στο βαθμό που είναι προσανατολισμένη στην αλλαγή των συσχετισμών δύναμης υπέρ των ταξικών δυνάμεων, υπέρ του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ, στο βαθμό που γίνεται με προοπτική το σπάσιμο της αλυσίδας της εκμετάλλευσης.

Αυτός είναι ο δρόμος και σ' αυτόν το δρόμο έχουν θέση οι χιλιάδες εργάτες και εργάτριες, που φτύνουν αίμα για να βρουν και να βγάλουν το μεροκάματο.


Του
Γιώργου ΜΑΡΙΝΟΥ
μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Πρώτη και άμεση απάντηση από τις ταξικές δυνάμεις(2011-10-05 00:00:00.0)
Σημαδεύουν τη ζωή της εργατικής τάξης(2010-11-28 00:00:00.0)
Χιονοστιβάδα αντιδράσεων για την κατάπτυστη Σύμβαση(2008-03-28 00:00:00.0)
Νέα λιτότητα παζαρεύει η πλειοψηφία(2003-12-16 00:00:00.0)
Με νέες δυνάμεις στον αγώνα(2002-01-08 00:00:00.0)
Απάντηση με απεργιακές κινητοποιήσεις(1998-02-27 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ