Κυριακή 18 Απρίλη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 22
ΔΙΕΘΝΗ
ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ
Καταπάτηση δικαιωμάτων με τη βούλα της ΕΕ

Πληροφόρηση του Σοσιαλιστικού Κόμματος Λιθουανίας σχετικά με τις ποικίλες παραβιάσεις των δικαιωμάτων των Λιθουανών εργαζομένων

Στις 25 του περασμένου Μάρτη δύο αντιπρόσωποι του ανεξάρτητου λιθουανικού σιδηροδρομικού συνδικάτου «LRTU» ξεκίνησαν απεργία πείνας στις Βρυξέλλες μπροστά από το κτίριο που στεγάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και κοντά στο κτίριο του Ευρωκοινοβουλίου. Στόχος των Λιθουανών εργατών ήταν να διαμαρτυρηθούν για το μεσαιωνικό εργασιακό καθεστώς που επικρατεί στη χώρα τους (όπως και στις περισσότερες υπό ένταξη χώρες της Ανατολικής Ευρώπης) και το οποίο επικροτεί και επιβραβεύει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με την ένταξη της Λιθουανίας στην ΕΕ, αφού προφανώς η εναρμόνιση με το «κοινοτικό κεκτημένο» είναι σημαντική μόνο σε ό,τι αφορά στην απελευθέρωση των αγορών και όχι στο σεβασμό των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Ο ένας από τους δύο απεργούς πείνας ήταν ο οδηγός μηχανής της Λιθουανικής Εταιρίας Σιδηροδρόμων Λεονίντας Μαλομούζντας, που απολύθηκε παράνομα επειδή συμμετείχε στις δραστηριότητες του ανεξάρτητου συνδικάτου (το οποίο δεν ελέγχεται από την εργοδοσία). Στην περίπτωσή του μάλιστα λιθουανικό δικαστήριο έκρινε την απόλυσή του παράνομη και διέταξε την επαναπρόσληψή του, πράγμα που δεν έχει ακόμα γίνει. Ο Μαλομούζντας παραμένει άνεργος και απλήρωτος για τους τελευταίους εφτά μήνες. Ο δεύτερος απεργός πείνας ήταν ο Βλαντίμιρ Τρόσενκα, πρόεδρος του ανεξάρτητου συνδικάτου «LRTU».

Πριν την έναρξη της απεργίας πείνας οι εργαζόμενοι είχαν αποστείλει επιστολή στον πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου, Πατ Κοξ, στον πρόεδρο της Επιτροπής, Ρομάνο Πρόντι, και στον επίτροπο αρμόδιο για τη διεύρυνση, Γκίντερ Φερχόιγκεν, με την οποία τους ενημέρωναν για το άθλιο εργασιακό καθεστώς που επικρατεί στη Λιθουανία και για τις επιθέσεις που δέχονται όσοι διεκδικούν τα δικαιώματά τους.

Σε συνεργασία με συναδέλφους τους στο Βέλγιο και αφού διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχαν νομικά κωλύματα για την πραγματοποίηση δημόσιας διαμαρτυρίας σε συγκεκριμένα σημεία γύρω από το κτίριο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι δύο Λιθουανοί εργάτες προχώρησαν στην απεργία πείνας. Μάλιστα, απέστειλαν και γράμμα στο δήμαρχο της πόλης (στα φλαμανδικά) με το οποίο τον ενημέρωναν για τη διαμαρτυρία τους και τον διαβεβαίωναν ότι δε θα παραβούν κανένα νόμο και ότι δε θα είχαν στην κατοχή τους οτιδήποτε θα μπορούσε να θεωρηθεί ως όπλο. Οι δύο εργάτες είχαν επίσης εξασφαλίσει νομική και ιατρική κάλυψη.

Στις 30 του Μάρτη αστυνομικές δυνάμεις κατέφθασαν στο σημείο της διαμαρτυρίας και ζήτησαν από τους δύο εργάτες να μετακινηθούν σε άλλο σημείο. Αργότερα τους μετέφεραν στο δημαρχείο της πόλης, όπου τους ανακοινώθηκε ότι δεν μπορούν να απεργήσουν σε κανένα σημείο της πόλης «επειδή ο δήμος είναι ο νόμος» και επειδή «είναι από την Ανατολική Ευρώπη και μόνο δικαίωμά τους είναι να υπακούσουν». Μετά την άρνηση των απεργών να αποχωρήσουν συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν σε αστυνομικό τμήμα. Εκεί υποβλήθηκαν σε ιατρικές εξετάσεις, ενώ δεν τους επιτράπηκε να επικοινωνήσουν με τους δικηγόρους τους. Παρέμειναν στο τμήμα για 12 ώρες χωρίς να τους απαγγελθεί καμία κατηγορία.

Το επόμενο πρωί αφέθηκαν ελεύθεροι χωρίς καμία εξήγηση και ξαναγύρισαν στον τόπο διαμαρτυρίας. Το πρωί της 1ης του Απρίλη οι αστυνομικές δυνάμεις τούς ζήτησαν εκ νέου να εγκαταλείψουν την τοποθεσία. Οι απεργοί φυσικά αρνήθηκαν και οδηγήθηκαν ξανά στο αστυνομικό τμήμα. Εκεί κρατήθηκαν για ακόμη μια φορά για 12 ώρες χωρίς καμιά δικαιολογία και χωρίς να τους επιτραπεί να τηλεφωνήσουν στο δικηγόρο τους (ξανά). Το απόγευμα της ίδιας μέρας οι δύο εργάτες οδηγήθηκαν στο αεροδρόμιο και απελάθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς την παραμικρή αιτιολόγηση. Επιστρέφοντας στη Λιθουανία οι εκεί αρχές τούς πληροφόρησαν ότι στα διαβατήριά τους δεν υπήρχε καμία ένδειξη της απέλασής τους (καμία σφραγίδα ή συνοδευτικό γράμμα)...

Με βάση αυτές τις παραβιάσεις οι εκπρόσωποι του συνδικάτου ανέλαβαν από τις 5 του Απρίλη πρωτοβουλίες προκειμένου να βρουν το δίκιο τους. Οι εργαζόμενοι θα επιδιώξουν να φέρουν την υπόθεσή τους ενώπιον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα για παραβίαση των άρθρων 5, 6, 10, 11, 13 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα από τις βελγικές αρχές. Παράλληλα, διεξάγουν εκστρατεία δημοσιοποίησης τόσο των άθλιων εργασιακών συνθηκών που επικρατούν στη Λιθουανία όσο και της παράνομης συμπεριφοράς των βελγικών αρχών και της υποτακτικής συμπεριφοράς της λιθουανικής κυβέρνησης. Τέλος, σε συνεργασία με άλλα συνδικάτα οι εργάτες θα επιχειρήσουν να επιστρέψουν στις Βρυξέλλες προκειμένου να συνεχίσουν την απεργία πείνας.


Γ. ΠΑΠΑΝΑΓΝΟΥ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ