Το ΕΣ επιμένει να καλεί τα κράτη - μέλη να «προωθήσουν την συστηματική σύμπραξη μεταξύ αστυνομίας, υπηρεσιών ασφαλείας και υπηρεσιών πληροφοριών. Η ροή των πληροφοριών προς την Ευρωπόλ όσον αφορά όλες τις πτυχές της τρομοκρατίας πρέπει να βελτιωθεί. Η περαιτέρω ανάπτυξη της σχέσης μεταξύ της Ευρωπόλ και των υπηρεσιών πληροφοριών πρέπει επίσης να προωθηθεί». Δηλαδή δεν περιορίζονται στα τρομοκρατικά. Θέλουν και περαιτέρω.

Τόσο επιθυμούν τη σύμπραξη, ώστε δεν κουράζονται να την επαναλαμβάνουν ως στόχο, ακόμα και στο παράρτημα τούτου του αναθεωρημένου Σχεδίου Δράσης της ΕΕ για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.

Επαναδιατυπώνουν την ανάγκη για: «Εξασφάλιση βέλτιστης και αποτελεσματικής χρησιμοποίησης υπαρχόντων φορέων της ΕΕ όπως η Ευρωπόλ, η μονάδα Eurojust και η Ειδική Ομάδα Αρχηγών Αστυνομίας». «Βελτίωση των μηχανισμών συνεργασίας για την ανταλλαγή εμπειρογνωμοσύνης για πολιτικές προστατευτικής, ερευνητικής και προληπτικής ασφαλείας μεταξύ αστυνομίας και υπηρεσιών ασφαλείας». «Προώθηση αποτελεσματικής και συστηματικής συνεργασίας για την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ κρατών - μελών».

Εξάλλου, το ΕΣ καλεί την Κομισιόν και τα κράτη - μέλη να «ενισχύσουν» την προστασία των πολιτών, των βασικών υπηρεσιών (υδάτινων αποθεμάτων, ενέργειας και επικοινωνιών) και των συστημάτων παραγωγής (γεωργικής βιομηχανίας τροφίμων και μεταποιητικής βιομηχανίας) καθώς και να θεσπίσουν μηχανισμούς (παρακολούθηση, έγκαιρη προειδοποίηση, συστήματα και διαδικασίες επιφυλακής και αντίδρασης), προκειμένου να αντιμετωπίζονται οι συνέπειες τυχόν τρομοκρατικών επιθέσεων.

Επιδίωξη η εμπέδωση της τρομοϋστερίας, για να «πατήσουν» πάνω της και να εγκαταστήσουν παντού κάμερες παρακολούθησης και ασφαλίτες.

Οπως ξεκαθαρίζει το ΕΣ, η ΕΕ θα «εργαστεί με διεθνείς, περιφερειακούς και υποπεριφερειακούς οργανισμούς, καθώς και στα πλαίσια αυτών, για την ενίσχυση της διεθνούς αλληλεγγύης με στόχο την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας». Η άμεση εμπλοκή του ΝΑΤΟ στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας αποτελεί ένα πρώτο, τρανταχτό παράδειγμα του τι εννοούν.

Το λένε καθαρότερα στο παράρτημα του κειμένου: Θέλουν ενίσχυση της ικανότητας της ΕΕ να αντιμετωπίσει τις συνέπειες τρομοκρατικής επίθεσης και θα την επιτύχουν με «προσδιορισμό τομέων στενότερης συνεργασίας, όσον αφορά τη διαχείριση των συνεπειών επίθεσης, με άλλους διεθνείς οργανισμούς, στο πλαίσιο των αντίστοιχων αρμοδιοτήτων τους, συμπεριλαμβανομένου του NATO».

Η ΕΕ κάνει κι άλλο ένα επικίνδυνο βήμα: Θα «διασφαλίσει» ότι «η καταπολέμηση της τρομοκρατίας αποτελεί βασικό στοιχείο πολιτικού διαλόγου σε όλα τα επίπεδα με τρίτες χώρες, ιδίως με όσες συνιστούν ενδεχόμενη τρομοκρατική απειλή για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια. Η ΕΕ θα αναλύει και θα αξιολογεί τη δέσμευση των χωρών να καταπολεμήσουν την τρομοκρατία σε συνεχή βάση, γεγονός το οποίο θα αποτελεί παράγοντα που θα επηρεάζει τις σχέσεις της ΕΕ με αυτές τις χώρες».

Δηλαδή, με τα μέτρα και σταθμά των ιμπεριαλιστών, οι Βρυξέλλες έχουν βάλει στον «πάγο» τη σοσιαλιστική Κούβα. Και θα κρίνουν αν η Κούβα της Ειρήνης και της Αξιοπρέπειας, αποτελεί απειλή για την παγκόσμια ειρήνη. Θα παρακολουθούν στενά, αν το νησί αποδέχεται άκριτα και δουλικά ό,τι του προτείνουν. Κι αν αρνείται, θα υφίσταται συνέπειες.

Συνέπειες που οπωσδήποτε θα προκαλούσαν τα τιμητικά σχόλια των ΗΠΑ, με τις οποίες το ΕΣ δεσμεύεται ότι «θα επιδιώξει περαιτέρω ενίσχυση της συνεργασίας».

Αλλωστε στο παράρτημα ορίζεται ως κατεύθυνση της ΕΕ και ο «προσανατολισμός των δράσεων που αναλαμβάνονται στο πλαίσιο των εξωτερικών σχέσεων της ΕΕ κατά προτεραιότητα προς τρίτες χώρες, στις οποίες απαιτείται ενίσχυση της ικανότητας καταπολέμησης της τρομοκρατίας ή της δέσμευσης για την καταπολέμησή της».

Ως μέτρα προς αυτό προτάσσει την «ανάπτυξη δυνατοτήτων για την ανάλυση και την αξιολόγηση αντιτρομοκρατικών δραστηριοτήτων τρίτων χωρών». Επίσης, την «εξασφάλιση ότι τα συγκεκριμένα ζητήματα που αφορούν την καταστολή της τρομοκρατίας - συμπεριλαμβανομένων ουσιαστικών αντιτρομοκρατικών ρητρών σε όλες τις συμφωνίες οι οποίες αντικατοπτρίζουν τις προτεραιότητες του αναθεωρημένου Προγράμματος Δράσης - αποτελούν βασικό στοιχείο των σχέσεων της ΕΕ με τις χώρες αυτές σε όλα τα επίπεδα». Και τέλος τη «συνεκτίμηση των στόχων καταπολέμησης της τρομοκρατίας στις εργασίες των γεωγραφικών ομάδων εργασίας και στα προγράμματα εξωτερικής βοήθειας».

Πίσω από την οφιώδη διπλωματική τους γλώσσα, δηλώνουν: ΕΕ και ΗΠΑ θα κρίνουν τρίτες χώρες, για το αν μπορούν να πετύχουν τους σκοπούς που οι Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον έθεσαν! Θα τους επιβάλλουν (με ποικίλες πιέσεις) να λαμβάνουν συγκεκριμένα μέτρα. Κατόπιν θα αποφασίζουν για το τι είδους σχέσεις πρέπει να διατηρούν μαζί τους, κι αν «αξίζουν» να τους χορηγήσουν προγράμματα βοήθειας.