Πλησιάζει η ώρα της κάλπης και μαζί η ώρα της ευθύνης για τον κάθε πολίτη. Βεβαίως, η ψήφος δεν είναι το μόνο μέσο στον αγώνα του για μια καλύτερη ζωή. Ομως, απ' αυτήν εξαρτώνται οι συνθήκες, το πόσα και ποια εμπόδια θα συναντήσει στην πορεία.

Είναι αλήθεια ότι στη διαμόρφωση της απόφασης συμβάλλουν πολλοί διαφορετικοί παράγοντες. Η διαρκής προσπάθεια των αστικών κομμάτων και των μηχανισμών του κράτους για τον εκμαυλισμό των λαϊκών συνειδήσεων, η υφαρπαγή της ψήφου, μέσω του καλπονοθευτικού συστήματος, η τρομοκρατία και ο εκβιασμός, η επικοινωνιακή χειραγώγηση, η προβολή πλαστών διλημμάτων, είναι μερικοί από τους παράγοντες αυτούς.

Ομως, κανένας απ' αυτούς τους παράγοντες και όλοι μαζί δεν μπορούν να αναιρέσουν την ατομική ευθύνη του εργαζόμενου. Πολύ περισσότερο, όταν διαθέτει την εμπειρία για το τι στοίχισε η πολύχρονη διακυβέρνηση από το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία. Αλλά και έχοντας υπόψη το τι θα γίνει την «επόμενη μέρα».

Ούτε ο φόβος, ούτε η καλλιεργούμενη μοιρολατρία, μπορούν να παραμερίσουν κάποια κρίσιμα ερωτήματα. Ποιος εργαζόμενος θα δώσει, ψηφίζοντας Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, την έγκρισή του στην αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, στη μείωση των συντάξεων, στη μερική απασχόληση; Ποιος αγρότης θα ψηφίσει υπέρ της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, υπέρ του ξεκληρίσματος των 200.000 νοικοκυριών, υπέρ των ΜΑΤ; Ποιος νέος θα δώσει με την ψήφο του έγκριση στην πολιτική που οδήγησε το 25% της νεολαίας στην ανεργία, στην πολιτική εμπορευματοποίησης της Παιδείας; Ποιος συνταξιούχος θα ψηφίσει αυτούς, που τον καταδίκασαν στη σύνταξη πείνας, στη φτώχεια και την ανυποληψία;

Και, βέβαια, οι απαντήσεις θα έχουν νόημα μόνον αν δοθούν τώρα. Αύριο, την «επόμενη μέρα», θα είναι πολύ αργά.

Αν, όμως, η ευθύνη οδηγεί τον εργαζόμενο στην καταψήφιση των δύο συνεταίρων του δικομματισμού, των δύο κομμάτων που ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων, η απάντηση θα είναι μισή. Με την ψήφο του πρέπει να ενισχύσει τη δύναμη της αντίστασης, που θα ανακόψει την αντιλαϊκή επίθεση της «επόμενης μέρας», που θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.

Με καθαρό μυαλό και την εμπειρία που έχει συσσωρεύσει, ας επιλέξει εκείνο το κόμμα που του είπε την αλήθεια χωρίς περιστροφές, που στάθηκε σταθερά στην πρώτη γραμμή των αγώνων για την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων, που, και στις πιο δύσκολες περιστάσεις, δεν έπαψε να έχει στη σημαία του το δίκιο της εργατικής τάξης.