Πραγματικός εφιάλτης για τα λαϊκά στρώματα είναι η οικονομική πολιτική του Γ. Παπανδρέου. Από τις δημόσιες δηλώσεις του, το κυβερνητικό πρόγραμμα που ανακοίνωσε ο ίδιος, αλλά και από τη λεγόμενη «χάρτα της σύγκλισης 2004-2008», σταχυολογούμε τα παρακάτω:

• Αυτός και το κόμμα του «θα απελευθερώσουν την επιχειρηματικότητα από τα βαρίδια, που την καθηλώνουν μέσω των φορολογικών συντελεστών και άλλων αιτιών». Επίσης θα διευρύνουν τους φορολογικούς μποναμάδες στο μεγάλο κεφάλαιο. Σε αντίθεση με τα παραπάνω, δεν υπάρχει εξαγγελία για τη φοροελάφρυνση των λαϊκών στρωμάτων. Κάνουν λόγο μόνο για τον ανώτατο συντελεστή φορολογίας των προσωπικών εισοδημάτων (από το 40% σήμερα στο 35%). Το μέτρο αγγίζει μόνο τα υψηλά εισοδήματα. Για όλους τους άλλους, προβλέπονται ρητά και πρόσθετες επιβαρύνσεις. Ομολογούν ανοιχτά και καθαρά τις προθέσεις τους να καταργήσουν όλες τις εκπτώσεις φόρου για τις δαπάνες των νοικοκυριών! Την ίδια ώρα, δεσμεύτηκε να μειώσει το φορολογικό συντελεστή στα κέρδη των επιχειρήσεων στο 25% από το 35% που είναι σήμερα.
• Ιδιαίτερη σημασία για τη λαϊκή ψήφο σ' αυτές τις εκλογές έχει η πρόταση Παπανδρέου για «μια πλατιά συμμαχία κοινωνικών εταίρων, αλλά και πολιτικών κομμάτων για 10ετή φορολογική νηνεμία». Ομολογούν και οι ίδιοι τα σχέδιά τους για ευρύτερες συγκλίσεις σε προγραμματικό επίπεδο, προκειμένου (αυτοί και τα συνεταιράκια τους), με τους στημένους λεγόμενους «κοινωνικούς διαλόγους», να περάσουν ευκολότερα τα αντιλαϊκά μέτρα που έχουν στα συρτάρια τους. Η ενίσχυση του ΚΚΕ - και μόνο - θα μπορέσει να τους κόψει τα πόδια.
• Δεσμεύτηκε για «το δραστικό εκσυγχρονισμό του επενδυτικού περιβάλλοντος». Σύμφωνα με τον ίδιο, οι κλάδοι που ευνοούνται είναι οι: Νέες τεχνολογίες, επικοινωνίες, μεταφορές, η «ανάπτυξη» νέων υπηρεσιών στην εκπαίδευση, στον τουρισμό, στη βιολογική αγροτική παραγωγή». Πρόκειται για σωρεία μέτρων στην κατεύθυνση της ενίσχυσης των ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων και, μάλιστα, με κρατικές επιδοτήσεις και κίνητρα.
• Δεσμεύονται να αναζητήσουν πόρους «μέσω ενός νέου θεσμικού πλαισίου συνεργασιών ανάμεσα στο δημόσιο, στον ιδιωτικό τομέα και την ΕΕ, στη βάση της εταιρικής σχέσης ιδιωτών - Δημοσίου, που συμπεριλαμβάνει και τις οργανώσεις Τοπικής Αυτοδιοίκησης». Είναι φανερό ότι πρυτανεύει η αρχή της λεγόμενης «ανταποδοτικότητας» των παρεχόμενων υπηρεσιών, τόσο σε κεντρικό, όσο και σε τοπικό επίπεδο. Δεσμεύονται, επίσης, για την «ενοποίηση των φόρων υπέρ της Τοπικής Αυτοδιοίκησης». Το τελευταίο με απλά λόγια σημαίνει, εκτός των άλλων, και την ενίσχυση της φορομπηχτικής και φορεισπρακτικής δράσης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.