ΛΟΝΔΙΝΟ.--

«Η έρευνα του Λόρδου Χάτον δεν είχε κανένα λόγο να γίνει», τονίζει εξ αρχής η Ζερμέν Γκριρ σε άρθρο της στους χτεσινούς «The Times». Δεν είχε λόγο να γίνει για μία αυτοκτονία απλώς αλλά για τις συνθήκες που οδήγησαν σε αυτήν και για την οποία γράφτηκαν τόνοι άρθρων και θα εξακολουθήσουν να γράφονται, ειδικά μετά το πόρισμα, όπου «αθωώνει» τη βρετανική κυβέρνηση και είναι κόλαφος για όλους του υπόλοιπους. Ενα πόρισμα που θεωρείται «άδικο» από την πλειοψηφία των Βρετανών, όπως αποκαλύπτουν οι πρώτες εκτιμήσεις για την αντίδραση της κοινής γνώμης.

Και το άρθρο καταλήγει ότι «η έρευνα Χάτον οδήγησε τελικά προς άλλη κατεύθυνση την ενέργεια που θα έπρεπε να καταναλωθεί για να αναγκαστεί η κυβέρνηση Μπλερ να απαντήσει στη μοναδική ερώτηση που έχει σημασία: γιατί συναίνεσε στην εκστρατεία "σοκ και δέος" που εξαπέλυσε μαζική βία εναντίον του πληθυσμού του Ιράκ; Ακόμη και ο δρ. Κέλι, που ήταν ειδικός, φαίνεται πως θεωρούσε τους Ιρακινούς πιο επικίνδυνους απ' ό,τι ήταν. Οταν αυτό που προτείνεις είναι να ασκηθεί ωμή βία, δεν έχεις δικαίωμα να κάνεις λάθος».

Φυσικά, το ερώτημα πού είναι τα «πυρηνικά» δεν έχει απαντηθεί και δεν πρόκειται... Μπορεί ο Τόνι Μπλερ να νιώθει πιο ισχυρός αφού βγήκε αλώβητος και ότι πια δε χρειάζεται να απαντήσει, εντούτοις το ερώτημα απασχολεί και παραμένει. Την ίδια στιγμή, οι φοιτητές ετοιμάζονται για νέο γύρο κινητοποιήσεων προκειμένου να καταστήσουν ανενεργό το αντιδραστικό νομοσχέδιο για την Παιδεία, που τριπλασιάζει τα δίδακτρα...