Κυριακή 1 Φλεβάρη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 11
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο δωσιλογισμός της Κατοχής

Με φόντο το σήμερα

Τμήμα του ΕΛΑΣ σε μάχη
Τμήμα του ΕΛΑΣ σε μάχη
Κυβερνήσεις Κουίσλιγκ. Πολιτικός κόσμος. Εγγλέζοι. «Διάγγελμα» Ράλλη προς τους αντάρτες να παραδώσουν τα όπλα. «Τάγματα Ασφαλείας». Δίκη - παρωδία. Αποκατάσταση

Ενόψει...

Το 2003 φεύγοντας, μας άφησε μια... εκκρεμότητα. Η έρευνά μας δεν το πρόλαβε. Οι λόγοι, άσχετοι από τη θέλησή μας. Πώς έφυγε τόσο γρήγορα ούτε το καταλάβαμε. Μέσα στη θύελλα των «ραγδαίων» πολιτικών εξελίξεων και του «αναπαλαιωμένου» ΠΑΣΟΚικού σκηνικού, ενόψει των εκλογών... Τη δημοσιεύουμε τώρα. «Ετεροχρονισμένη» μεν, επίκαιρη δε. Μικρή προσφορά στο 2004. Για να θυμούνται οι «παλιοί». Και να μαθαίνουν οι νεότεροι.

Α' ΜΕΡΟΣ
Η συγκυρία!

Το θέμα μας, αναμφίβολα, απεχθές! (Γιατί και το έγκλημα, από τα ειδεχθέστερα). Δωσιλογισμός! είναι αυτός. Κι όχι μόνο της χιτλεροφασιστικής κατοχής, αλλά και μετέπειτα. Και σήμερα. Θα τον υποστούμε. Αδήριτη ανάγκη... Σα να μην έφταναν εκείνα τα χρόνια. (Κατοχικά, μεταπελευθερωτικά, εμφυλιοπολεμικά, ακόμα και χουντικά). Που τα βάφτισαν «πέτρινα». Που τα ζήσαμε. Κι άφησαν βαθιές πληγές, αγιάτρευτες, στο σώμα και στην ψυχή του λαού μας. Βαμμένα στο αίμα: Σκοπευτήρια, Κάτεργα, Μακρονήσια... Πώς να τα ξεχάσουμε; Πάμε να τον παρατήσουμε. Αλλά («όπως ο διάολος») δε μας αφήνει. Κακός μπελάς!

Σοβιετικοί στρατιώτες ξαναμπαίνουν στη σκελετωμένη πόλη του Στάλινγκραντ το Νοέμβριο του 1942
Σοβιετικοί στρατιώτες ξαναμπαίνουν στη σκελετωμένη πόλη του Στάλινγκραντ το Νοέμβριο του 1942
Ενοχη η «Καθεστηκυία» Τάξη. Ποια άλλη; Αυτή που έχει την εξουσία. Και «κάθεται στο σβέρκο» μας. Καθώς και τα κόμματά της. Φυσικά και οι ξένοι, που τη στηρίζουν. Δεν αρκείται στην αποκατάσταση που του έκανε στην πράξη μετά την απελευθέρωση. Τώρα, μαζί με την κυριαρχούσα διεθνώς «νέα τάξη πραγμάτων», επιθυμεί να τον αποκαταστήσει πλήρως. Δηλαδή, και ιστορικά. Να του εξαλείψει το στίγμα. Και να τον «βγάλει λάδι» από κάθε άποψη. Πολιτικά, ιδεολογικά, ηθικά.

Γιατί όχι; Η συγκυρία το επιτρέπει. Το κλίμα κατάλληλο όσο ποτέ. Ευκαιρία; «Τη γύρευε στον ουρανό και τη βρήκε στη Γη»! Μετά την ανατροπή της ΕΣΣΔ, της Σοσιαλιστικής Κοινότητας και τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Παραδείγματα: η Λετονία, η Εσθονία, η Λιθουανία και όχι μόνο. Στη Βουλγαρία και βασιλιάς! Οπου σαρώνονται τα πάντα κι ο δωσιλογισμός γίνεται καθεστώς. Ζηλεύει η ντόπια ολιγαρχία. Και σπεύδει να επωφεληθεί. Να εκμεταλλευτούμε την πτώση του «Παραπετάσματος»! Οπως θα το 'λεγε κι ο Κ. Σημίτης. («Σιδηρούν» το απέφυγε).

Ωμή πρόκληση

Δεν πρόκειται για δική μας «ανακάλυψη». Ο κόσμος βοά! Είναι πραγματικότητα. Την αποκαλύπτουν έγκυρα δημοσιεύματα, αυθεντικά στοιχεία, επίσημα κείμενα. Το αμφισβητούν; Οχι! Αστείο πράμα. Το δηλώνουν ανοιχτά, κυνικά, ανερυθρίαστα. Το γράφουν σε βιβλία, μελέτες, διατριβές. Και με τη «βούλα» επιστημονικών ιδρυμάτων, ακαδημαϊκών τίτλων κλπ. Δουλιά με προοπτική.

Στο κέντρο ο κουίσλιγκ πρωθυπουργός Ι. Ράλλης. Δεξιά ο υπουργός Εσωτερικών Αν. Ταβουλάρης. Ανάμεσά τους διακρίνεται Γερμανός αξιωματικός και αριστερά ο προδότης συνταγματάρχης Ι. Πλυντζανόπουλος μπροστά στον «Αγνωστο Στρατιώτη» στην πλατεία Συντάγματος στις 4.1.1944
Στο κέντρο ο κουίσλιγκ πρωθυπουργός Ι. Ράλλης. Δεξιά ο υπουργός Εσωτερικών Αν. Ταβουλάρης. Ανάμεσά τους διακρίνεται Γερμανός αξιωματικός και αριστερά ο προδότης συνταγματάρχης Ι. Πλυντζανόπουλος μπροστά στον «Αγνωστο Στρατιώτη» στην πλατεία Συντάγματος στις 4.1.1944
Δεν είναι κρυφό. Στην Ευρωπαϊκή Ενωση, επίσημη ιδεολογία είναι ο αντικομμουνισμός. Αρα, ο υπ' αριθμόν 1 εχθρός και μέγας κίνδυνος, ο κομμουνισμός. Παρά την πισωδρόμηση και τα πλήγματα στο τέλος του 20ού αιώνα. Και δε γινόταν αλλιώς. Φυσιολογικό, σε μια τέτοια Ενωση καπιταλιστικών χωρών, στο τελευταίο στάδιο «βαρβαρότητας», του ιμπεριαλισμού. Εξάλλου, τι χρείαν - άλλων - μαρτύρων έχομε; Οταν αυτή η Ενωση «Χάρτα» της έχει το Ευρωσύνταγμα. Και «Ευαγγέλιό» της τη «Μαύρη Βίβλο του Κομμουνισμού».

Εκεί, ως γνωστό (στο «Λάκκο των Λεόντων» όπως εύστοχα χαρακτηριζόταν παλιά) κυριαρχεί η λογική και το πνεύμα του Επιτρόπου Γκ. Φερχόιγκεν: «Αν ήμουν πολίτης αυτών των χωρών (της Βαλτικής) λαμβάνοντας υπόψη τα όσα υπέφεραν, θα είχα ζητήσει την απαγόρευση των Κομμουνιστικών Κομμάτων»! Πρόσφατη δήλωση - πρόκληση χιτλερικού στιλ στην Ευρωβουλή. Αναλόγου ήθους, ύφους και περιεχομένου η γραπτή απάντηση («scripta manent») χωρίς ντροπή, στον ευρωβουλευτή του ΚΚΕ Στρατή Κόρακα, του Επιτρόπου της Κομισιόν: «Σε καμιά περίπτωση δεν αποτέλεσε η απαγόρευση ενός ΚΚ σε μια προσχωρούσα χώρα (στην ΕΕ) αιτία ιδιαίτερου προβληματισμού»!.. Μπράβο! Ρ. Πρόντι.

Σ' αυτά ουδείς αντέδρασε. Οι πάντες, παγερά αδιάφοροι, συναινούν. «Καρφί δεν τους καίγεται» στην αναβίωση του φασισμού. Εδώ πρέπει ν' ακουστεί η γενναία κραυγή του Τσεχοσλοβάκου ήρωα Γιούλιους Φούτσικ (μέσα από το «Ρεπορτάζ κάτω από την κρεμάλα»): Ανθρωποι αγρυπνείτε!

Το Πρωτοσέλιδο της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ» στις 5 Μάη του 1943
Το Πρωτοσέλιδο της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ» στις 5 Μάη του 1943
Οσο για το δικομματισμό μας, τι να πεις; Αυτός κι αν είναι για κλάματα! Δεν έβγαλε «κιχ». Περί άλλα τυρβάζει! (Με το συμπάθιο, «αριστερά ανοίγματα» προς άγραν ψήφων). Δε βρήκε λέξη καταδίκης. Υστερα, είναι κακό να του θυμίσεις ότι στον Δωσιλογισμό έχει τις καταβολές; (Ας μη το ψάχνουν).

Ακόμα κάτι. Οταν συμβαίνουν αυτά είναι να απορούν οι Αντιστασιακοί για το «φερμπότεν» στο μνημείο του Σοβιετικού Στρατιώτη; Βρέθηκε αιχμάλωτος των Γερμανών στη χώρα μας. Δραπέτευσε ή λευτερώθηκε από τον ΕΛΑΣ. Πολέμησε μαζί μας τους κατακτητές στην Εθνική Αντίσταση. Αφησε τα κόκαλά του στην ελληνική γη. Και με εντολή του ΥΠΕΞ (και επίδοξου πρωθυπουργού) Γ. Παπανδρέου, το μνημείο του δεν επιτρέπεται να στηθεί! Γιατί;

Τιμή στο '43

Το 2003 συμπληρώθηκαν 60 χρόνια από το 1943. Οι Αντιστασιακές Οργανώσεις τίμησαν τις επετείους σημαντικών γεγονότων της εποχής. Εκδηλώσεις είχαμε σε όλη τη χώρα. Σε πόλεις, χωριά, τόπους μαχών, σαμποτάζ, εκτελέσεων. Εκφωνήθηκαν λόγοι, εγκρίθηκαν ψηφίσματα, κατατέθηκαν στεφάνια. Ο τόπος σείστηκε από τα αντάρτικα τραγούδια. Γράφτηκαν ρεπορτάζ, ανταποκρίσεις, άρθρα στο «Ριζοσπάστη», στα αντιστασιακά έντυπα, στον τοπικό Τύπο. Το περιοδικό «Εθνική Αντίσταση» (με τη νέα σύνθεση της Συντακτικής του Επιτροπής) κυκλοφόρησε βελτιωμένο και με πιο πλούσια ύλη. Ο ραδιοφωνικός «902» καθιέρωσε βδομαδιάτικη τακτική εκπομπή για την Αντίσταση. Κανονικά κυκλοφορεί και η μηνιάτικη «Φωνή της Αντίστασης». Στις εκδηλώσεις υπήρξε μαζική συμμετοχή. Παραβρέθηκαν πολιτικοί παράγοντες, δημοτικοί άρχοντες, εκπρόσωποι φορέων, συλλόγων, φίλοι, απόγονοι.

Ενας από τους άνδρες των ταγμάτων ασφαλείας του Ι. Ράλλη, υποβάλλει σε σωματική έρευνα για λογαριασμό των Γερμανών, Ελληνα πολίτη στην Αθήνα, αφού πρώτα τον διέταξε «ψηλά τα χέρια»
Ενας από τους άνδρες των ταγμάτων ασφαλείας του Ι. Ράλλη, υποβάλλει σε σωματική έρευνα για λογαριασμό των Γερμανών, Ελληνα πολίτη στην Αθήνα, αφού πρώτα τον διέταξε «ψηλά τα χέρια»
Τα «κανάλια», κρατικά και ιδιωτικά (κατά πάγια τακτική) αλλά κι ο αστικός Τύπος (κατά κανόνα) τήρησαν σιωπή. Αλλα τα «ενδιαφέροντά» τους. Στο Γοργοπόταμο τιμήθηκαν τα 61 χρόνια από την ανατίναξη της Γέφυρας, με συμμετοχή χιλιάδων αγωνιστών. Επίσημα η Πολιτεία «έλαμψε» με την απουσία της, σχεδόν από παντού. Παρέστη σε επιλεγμένες και μόνο εκδηλώσεις. Ενώ στις 12 Οκτώβρη, επέτειο απελευθέρωσης της Αθήνας, έδειξε και το «σκληρό» της πρόσωπο. Εντελώς αδικαιολόγητα και αυθαίρετα απαγόρευσε στις ΕΑΜικές Ενώσεις που ανήκουν στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Αντιστασιακών Οργανώσεων (ΠΟΑΟ) - καθώς και σε μερικές άλλες - Αντιστασιακών δημοσιογράφων, Εκπαιδευτικών, Απογόνων και Μακρονησιωτών - να καταθέσουν στεφάνια στον Αγνωστο Στρατιώτη. Φαινόμενο μοναδικό στα τελευταία 30 χρόνια, μετά τη χούντα.

Χρόνος καμπής

Αξιζε να τιμηθεί το αντιστασιακό 1943. Εκείνος ο χρόνος, στη μαύρη τετραετία της τριπλής χιτλεροφασιστικής Κατοχής ήταν σημαντικός. Να το πούμε αλλιώς. Ηταν Χρόνος Καμπής! Γιατί; Πρώτα και κύρια υπήρξε το Στάλινγκραντ. Στις 2.2.43 η στρατιά του Φον Πάουλους παραδόθηκε (αφού άφησε στο πεδίο της μάχης 250.000 νεκρούς). Η νίκη του Κόκκινου Στρατού στο Στάλινγκραντ σήμανε στροφή στην πορεία του Β' Παγκόσμιου Πολέμου.

Στη χώρα μας το Εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα με την καθοδήγηση του ΚΚΕ και του ΕΑΜ είχε τεράστια ανάπτυξη. Οι μαζικοί αγώνες, με πρωτοπορία την Εργατική Τάξη σημείωσαν πρωτοφανή άνοδο. Στην Αθήνα και άλλες μεγάλες πόλεις είχαμε απεργίες και κινητοποιήσεις για προβλήματα επιβίωσης, κατά της τρομοκρατίας, συλλήψεων, εκτελέσεων κλπ. Ταυτόχρονα, απ' άκρη σ' άκρη της χώρας δυνάμωσε ο Ενοπλος Αγώνας. Αντήχησε το «Βροντάει ο Ολυμπος, αστράφτ' η Γκιώνα». Φούντωσε το Αντάρτικο. Και όσον αφορά τη νέα γενιά. Ιδρύθηκε στις 23 Φλεβάρη η ΕΠΟΝ (Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων). Με πρωτοβουλία της ΟΚΝΕ και τη συνένωση 10 άλλων οργανώσεων. Γεγονός πρωτόγνωρο στα ελληνικά χρονικά.

«Τσολιάδες» του Ι. Ράλλη συνοδεύουν Ελληνες πατριώτες που έπιασαν σε μπλόκο της Αθήνας, για να τους παραδώσουν στα Ες Ες
«Τσολιάδες» του Ι. Ράλλη συνοδεύουν Ελληνες πατριώτες που έπιασαν σε μπλόκο της Αθήνας, για να τους παραδώσουν στα Ες Ες
Στα μεγάλα ιστορικά γεγονότα εκείνης της χρονιάς καταγράφονται τα εξής: 1. Η διαδήλωση στην Αθήνα εκατοντάδων χιλιάδων λαού στις 5.3.43, ενάντια στην Πολιτική Επιστράτευση. Που στέφθηκε με πλήρη επιτυχία. Ανάγκασε τον Χίτλερ να πάρει πίσω τη διαταγή. Γκρέμισε την κυβέρνηση Λογοθετόπουλου. 2. Η διαδήλωση στην Αθήνα εκατοντάδων χιλιάδων λαού στις 22.7.43, ενάντια στην Κάθοδο των Βουλγάρων. Κι αυτή ματαίωσε τα σχέδια των κατακτητών και των συνεργατών τους. Τέτοιες διαδηλώσεις ήταν μοναδικές στην κατεχόμενη Ευρώπη. 3. Η μετατροπή του λαογέννητου ΕΛΑΣ σε τακτικό στρατό δεκάδων χιλιάδων εθελοντών ανταρτών. Με λόχους, τάγματα, συντάγματα, μεραρχίες. Με επικεφαλής το Γενικό Στρατηγείο. 4. Ο τερματισμός της Ιταλικής Κατοχής με τη Συνθηκολόγηση της φασιστικής Ιταλίας στις 8.9.43. Γεγονός, που άλλαξε τον κατοχικό χάρτη της χώρας μας. Σήμανε την παράδοση στον ΕΛΑΣ της Μεραρχίας «Πινερόλο» στη Θεσσαλία. Την παράδοση και μικρότερων μονάδων σε άλλες περιοχές. Και τον εφοδιασμό του ΕΛΑΣ με πολύ οπλισμό, βαριά όπλα, άφθονα πυρομαχικά καθώς και ιματισμό, υπόδηση κλπ.

Ολα αυτά γέμισαν το λαό μας αισιοδοξία. Εδειξαν να γλυκοχαράζει η λευτεριά. Μέχρι την απελευθέρωση, όμως, θα χρειαστούν ακόμα πολλοί αγώνες, μεγάλες μάχες, πολλές θυσίες. Αφειδώλευτα θα τις δώσουμε. Από καλύτερες θέσεις. Με σιγουριά στη νίκη!

Η κυβέρνηση Ράλλη

Το 1943 είχε τις μεγάλες δόξες του αλλά και τις μεγάλες ντροπές του. Από τις μελανότερες σελίδες του ήταν η ανάπτυξη του δωσιλογισμού με την κυβέρνηση Ράλλη και τα «Τάγματα Ασφαλείας». Με τις νίκες των Σοβιετικών στο Ανατολικό Μέτωπο, των Βρετανών στην Αφρική και των Αμερικανών στην Απω Ανατολή οι θέσεις του Αξονα κλονίστηκαν. Με τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας βρέθηκαν και στην Ελλάδα σε δύσκολη θέση οι Γερμανοί. Η στήριξη στα ιταλικά στρατεύματα 250.000 ανδρών έπαψε να υπάρχει. Κράτησαν τις δικές τους δυνάμεις. Αναζήτησαν όμως αυξημένη στήριξη και στο ντόπιο στοιχείο. Στο Δωσιλογισμό που πιστά τους είχε υπηρετήσει από την πρώτη μέρα της Κατοχής. Αλλά κάτω από τη μαζική πάλη του λαού και των ανταρτών είχε χρεοκοπήσει.

Το κατάπτυστο ντοκουμέντο. Το διάγγελμα της προδοσίας του κουίσλιγκ πρωθυπουργού Ιωάννη Δ. Ράλλη, που καλεί τους αντάρτες και τον ένοπλο λαό να παραδώσουν τα όπλα! (Από την προκήρυξη που σκόρπισαν τα αεροπλάνα στα βουνά)
Το κατάπτυστο ντοκουμέντο. Το διάγγελμα της προδοσίας του κουίσλιγκ πρωθυπουργού Ιωάννη Δ. Ράλλη, που καλεί τους αντάρτες και τον ένοπλο λαό να παραδώσουν τα όπλα! (Από την προκήρυξη που σκόρπισαν τα αεροπλάνα στα βουνά)
Μετά την παλλαϊκή διαδήλωση στις 5.3.43 κατά της Πολιτικής Επιστράτευσης, οι κατακτητές έχρισαν πρωθυπουργό τον Ιωάννη Ράλλη. Ηταν υπαρχηγός του Λαϊκού Κόμματος. Κατ' εξοχήν εκπρόσωπος του παλιοκομματισμού. Επιδίωξε να λάβει το χρίσμα, όταν ο Γ. Τσολάκογλου ζήτησε να παραιτηθεί. Οι Γερμανοί όμως τότε προτίμησαν τον πιστό τους χιτλερικό καθηγητή Λογοθετόπουλο. Απέκλεισαν τον Ράλλη κι απέρριψαν τους όρους που έβαζε. Κυριότερος ήταν η ίδρυση «Ταγμάτων Ασφαλείας». Τώρα διόρισαν αυτόν, αποδεχόμενοι και τους όρους του.

Η κυβέρνηση Ράλλη ορκίστηκε από τον Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό στις 7 Απρίλη 1943. Και η πρώτη μεγάλη «πατριωτική» Πράξη της ήταν το Διάγγελμα του «Προέδρου» της στους Αντάρτες του ΕΛΑΣ να παραδώσουν τα όπλα, με την υπόσχεση αμνηστίας. Φέρει ημερομηνία 5 Μαΐου 1943. Και με κεφαλαία το όνομα του Ράλλη. Δημοσιεύτηκε στον αθηναϊκό Τύπο αυθημερόν. Μαζί με ανακοινώσεις της Ανωτάτης Γερμανικής και Ιταλικής Διοίκησης. Ενόψει της έναρξης των μεγαλύτερων Εκκαθαριστικών Επιχειρήσεων που έγιναν στον ορεινό όγκο της Πίνδου. Με στόχο την εξόντωση των Ανταρτών του ΕΛΑΣ. Ταυτόχρονα αεροπλάνα με μορφή προκήρυξης σκόρπισαν το «Διάγγελμα» στα βουνά και στην ύπαιθρο.

Το Διάγγελμα Ράλλη

Το κατάπτυστο αυτό κείμενο, το δημοσιεύουμε ολόκληρο. Αποτελεί «μνημείο» προδοσίας και καταισχύνης της άρχουσας τάξης. Οι «γιέσμεν» της υποτέλειας και ξενοδουλείας θα έπρεπε να το κάνουν «εικόνισμα»!

«Ελληνες,

»Αι δυνάμεις του Αξονος απεφάσισαν την διά συντόνου και μεγάλης ολκής στρατιωτικής δράσεως εκκαθάρισιν της χώρας μας από τας λυμαινομένας αυτήν συμμορίας, αι οποίαι καθοδηγούνται και χρηματοδοτούνται είτε από υπούλους και εχθρικάς ξένας προπαγάνδας, είτε από επικινδύνους υπονομευτάς του διέποντος ημάς κοινωνικού καθεστώτος, είτε από κοινούς κακοποιούς, είτε ακόμη από άφρονάς τινας ανευθύνους παράγοντας παρασυρθέντας και εμπνεομένους από εκείνους οι οποίοι, εν ευμαρεία και ασφαλεία ζώντες, αδιαφορούν διά τον όλεθρον που επαπειλεί ανά παν λεπτόν τους ελληνικούς πληθυσμούς και συνεπώς αυτήν ταύτην την ελληνικήν φυλήν.

»Παν ό,τι απέμεινεν εκ του πλούτου της Ελλάδος μετά ένα αδικαιολόγητον πόλεμον, καταστρέφεται ανοικτιρμόνως. Δημόσια γραφεία, δικαστήρια, ταμεία, εφορείαι, σταθμοί Χωροφυλακής μεθ' όλων των αρχείων των, εγκληματικώς πυρπολούνται.

»Δεκάδες εκατομμυρίων του Δημοσίου, των Τραπεζών, των ιδιωτών ληστεύονται υπό ενόπλων συμμοριών. Τρόφιμα στελλόμενα κατόπιν ατρήτων κόπων και θυσιών, εις την ύπαιθρον προς τροφοδοσίαν του πεινόντος ελληνικού λαού δημεύονται και διαρπάζονται.

»Αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και άνδρες ιδία της Χωροφυλακής, δημόσιοι υπάλληλοι, δήμαρχοι και πρόεδροι κοινοτήτων αγρίως δολοφονούνται.

»Βιομηχανικαί εγκαταστάσεις, Σιδηροδρομικαί συγκοινωνίαι, σιδηροδρομικόν υλικόν, γέφυραι και ολόκληρα ακόμη οδικά δίκτυα, ανατινάσσονται εις τον αέρα.

»Ουδεμία καλλιέργεια της γης δύναται να γίνη, των γεωργών δικαίως διατελούντων εν απογνώσει συνεπεία της αναρχίας.

»Φιλήσυχοι αγρόται, μη εξαιρουμένων των γυναικών και των παίδων, απανθρώπως κρεουργούνται. Τέλος ολόκληρα χωρία, χθες ακόμη εν γαλήνη διαβιούντα, μεταβάλλονται προς χάριν των ενόπλων αυτών εις τέφραν και ερείπια, οι δε κάτοικοί των φεύγουν έξαλλοι εκ τρόμου προς τα όρη, όπου ευρίσκουν τρομερόν εκ κακουχιών και πείνης θάνατον. Ιδού το έργον της Ε.Α.Μ. και των συγγενών της οργανώσεων.

»Εχων πλήρη αντίληψιν των τρομακτικών κινδύνων εις τους οποίους είναι εκτεθειμένοι οι αγροτικοί πληθυσμοί μας μετά τη δημιουργηθείσαν τοιαύτην κατάστασιν και την απόφασιν των στρατευμάτων κατοχής να θέσουν δι' αμέσου ενεργείας οριστικόν τέρμα εις αυτήν, εθεώρησα επιβεβλημένον εις εμέ καθήκον να προέλθω εις συνεννοήσεις μετά των Αρχών των Δυνάμεων του Αξονος, όπως αι συνέπειαι της εκκαθαριστικής δράσεως μη πλήξουν τους τόσον ήδη δοκιμαζόμενους φιλήσυχους, αλλά δυστυχείς κατοίκους της υπαίθρου.

»Αι Δυνάμεις του Αξονος, καίτοι δεινόν διεξάγουν πόλεμον, δεν εδίστασαν νέον να δώσουν δείγμα της προς τον νομιμόφρονα και φιλήσυχον ελληνικόν λαόν συμπαθείας των και να παράσχουν μεγαλοφρόνως αμνηστείαν, εις εκείνους οι οποίοι εντός δέκα πέντε ημερών από σήμερον, ήτοι μέχρι της 24ης ώρας της 20ής Μαΐου 1943, θέλουν υπακούσει εις την πρόσκλησιν των στρατευμάτων κατοχής.

»Καλώ συνεπώς τον λαόν της υπαίθρου να συμμορφωθή προς τους εις τας προκηρύξεις των Αρχηγών των στρατευμάτων Κατοχής τιθεμένους όρους και υπευθύνως δηλώ ότι εφ' όσον θέλουν γίνει σεβαστοί οι όροι ούτοι, ουδένα απολύτως κίνδυνον θα διατρέξη.

»Οι ένοπλοι, οι οποίοι εντός της ταχθείσης προθεσμίας θα προσέλθουν και θα παραδώσουν τα όπλα των, θα τύχουν ανεπιφυλάκτως αμνηστείας.

»Οι κάτοικοι των πόλεων, των κωμών και των χωρίων της υπαίθρου, οι οποίοι θα επανέλθουν εις τας εστίας των, εκείνοι οι οποίοι δε θα εγκαταλείψουν αυτάς κατανοούντες ότι τα Στρατεύματα Κατοχής εκτελούν απολύτως έργον προστασίας αυτών έναντι των εγκληματικώς, κατ' αυτών κυρίως δρώντων ενόπλων, ουδέν έχουν να πάθουν.

»Υπόσχομαι ακόμη ότι, εάν τηρηθούν πιστώς οι όροι τους οποίους θέτουν αι δυνάμεις του Αξονος, θα δυνηθώμεν τη βοηθεία αυτών να επισιτίσωμεν τους πεινώντας αγροτικούς πληθυσμούς και να παράσχωμεν πάσαν περίθαλψιν εις τους αστέγους και τους πάσχοντας εξ αυτών και ότι οι αγρόται τη προστασία των Στρατευμάτων Κατοχής θα δυνηθούν εν ασφαλεία να συνεχίσουν την διακοπείσαν ήδη καλλιέργειαν των αγρών των και να επανέλθουν εις τα ειρηνικά των έργα εν γένει.

»Ελληνες,

»Υπενθυμίζω εις υμάς ότι αι Δυνάμεις του Αξονος, καίτοι έχουσαι να αντιμετωπίσουν όλας τας συνεπείας και τας βαρείας υποχρεώσεις του πρωτοφανούς εις έκτασιν πολέμου επέδειξαν εις πάσαν ευκαιρίαν την προς τον ελληνικόν λαόν συμπάθειάν των.

»Μη λησμονείτε ότι διά γενναίας χειρονομίας των ηγετών της Γερμανίας και Ιταλίας ο ελληνικός στρατός αφέθη ελεύθερος, μη θεωρηθείς αιχμάλωτος πολέμου.

»Μη λησμονείτε ότι ο ελληνικός λαός τελείως εγκαταλελειμμένος και αποκεκλεισμένος πανταχόθεν, θα κατεδικάζετο εις ομαδικόν εξ ασιτίας θάνατον, αν μη, παρ' όλας τας τρομακτικάς δυσχερείας και παρ' όλα τα εγκληματικά σαμποτάζ, επεσιτίζετο η χώρα μας, εκ του υστερήματός των, υπό των Δυνάμεων του Αξονος ως και αν δεν διευκόλυνον αύται τη μεταφοράν δι' ουδετέρων ατμοπλοίων, φορτίων απαραιτήτου διά την Ελλάδα σίτου και άλλων ειδών.

»Μη λησμονείτε ότι δεν εδίστασαν αύται και εμπειρογνώμονας ακόμη να στείλουν εις τη χωράν μας, διά να σώσουν τον ελληνικόν λαόν από τον εκφυλισμόν εκ της πείνης, ότε είδον την τρομεράν τραγωδίαν του χειμώνος του 1941.

»Ελληνες,

»Εις χείρας μας έγκειται η σωτηρία μας. Μη ακούετε την ύπουλον φωνήν των επικινδύνων εχθρών μας, των λύκων οι οποίοι έρχονται εν σχήματι προβάτων.

»Ακούσατε την φωνήν μου, φωνήν ειλικρινούς πατριωτισμού, φωνήν τιμίας ελληνικής συνειδήσεως και βοηθήσατε να σώσωμεν όλοι μαζί την Μεγάλην και Αγαπητήν μας Πατρίδα και την Ελληνικήν Φυλήν.

»Εν Αθήναις τη 5 Μαΐου 1943.

»ΙΩΑΝΝΗΣ Δ. ΡΑΛΛΗΣ».

Ακρα σιωπή!..

Για το διάγγελμα αυτό κανείς δε μιλάει σήμερα. Το κράτος επίσημα αποφεύγει κάθε αναφορά. Δε συμφέρει. Το αγνοούν όμως ή το αντιπαρέρχονται σκόπιμα και οι ασχολούμενοι με την Ιστορία. (Υστερα λέμε γιατί δε διδάσκεται η Αντίσταση στα σχολεία).

Την άλλη Κυριακή το Β' Μέρος της έρευνας


Του
Γιώργη ΜΩΡΑΪΤΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ