ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ το αναγνωρίσουμε πάντως, αυτή τη φορά οι ΠΑΣΟΚοι έχουν βάλει στόχο το αδύνατο, εξ ου και θα ακούσουμε τις πλέον απίστευτες πολιτικές αναλύσεις.

Θέλουν - όπως τουλάχιστον λένε τα κορυφαία στελέχη τους - από τη μια να «ξαποστείλουν» τον Κώστα Σημίτη κι από την άλλη να μας πείσουν ότι δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα με την πολιτική του, η οποία κάθε άλλο παρά απέτυχε.

Την ίδια ώρα, έχουν λίγο χρόνο στη διάθεσή τους, για να «φουσκώσουν» το προφίλ του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος πρέπει, ούτε λίγο - ούτε πολύ, να εμφανιστεί ως ηγέτης διεθνούς βεληνεκούς.

Τελικά, φαίνεται πως σ' αυτό το κόμμα υπάρχουν μόνον «επιτυχημένοι» και «αστέρες», άλλο είδος δεν υφίσταται. Γι' αυτό έχουν την πολυτέλεια να διώχνουν τον έναν και να φέρνουν τον άλλο...

Μόνο που, όταν τελειώσει η πασαρέλα και οι κάθε λογής χειροκροτητές είτε του Σημίτη είτε του Παπανδρέου (είτε και των δυο ταυτόχρονα) σταματήσουν, θα μας μείνει το ...παλιό (καινούριο ή εκσυγχρονισμένο) καλό ΠΑΣΟΚ.

Το ΠΑΣΟΚ, που ξέρουμε επί δεκαετίες και έχει πίσω του μια μεγάλη ιστορία προσπαθειών εξαπάτησης του κόσμου. Τόσο μεγάλη, που δεν μπορεί πια να πείσει κανέναν.

ΟΜΩΣ, ΤΟ ΕΡΓΟ είναι φτιαγμένο για ...δυο ρόλους και η Νέα Δημοκρατία παίζει πολύ καλά το δικό της. Παρά τις υποτιθέμενες προθέσεις της να εστιάσει στα «προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας», όλο επί των εσωκομματικών εξελίξεων στο ΠΑΣΟΚ τοποθετείται.

Γιατί, εδώ που τα λέμε, η μη πολιτική αντιπολίτευση που ασκεί βασίζεται σε εκφράσεις και ένα συγκεκριμένο λεξιλόγιο αντιπαράθεσης. Οταν δεν ξέρεις ποιον έχεις απέναντι, είναι μάλλον δύσκολο να εφαρμόσεις αυτήν την τακτική.