Μέσα στα 23 χρόνια που πέρασαν από την ένταξη της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ, που λέγεται Ευρωπαϊκή Ενωση σήμερα, τα μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά, και κατά συνέπεια το εργατικό δυναμικό, απασχολούμενο στη γεωργία, υπέστησαν δραματική μείωση.

Η μείωση αυτή, δεν έγινε ως αποτέλεσμα μιας «εθελούσιας εξόδου» των αγροτών από τη γη τους, αλλά αντίθετα μιας προσχεδιασμένης πολύχρονης πολιτικής, κινούμενης πάντα στα πλαίσια των επιδιωκόμενων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και προς όφελος φυσικά του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών, που εκπροσωπεί η ΕΕ. Μιας πολιτικής που στον αγροτικό τομέα είχε ως κύριο εργαλείο την Κοινή Αγροτική Πολιτική, τους κάθε φορά κοινοτικούς κανονισμούς και τις λεγόμενες Κοινές Οργανώσεις Αγοράς (ΚΟΑ). Μιας πολιτικής που ειδικά από το 1992 και έπειτα, κινείται με ακόμα πιο γοργούς αντιαγροτικούς ρυθμούς. Για να πατήσει «τέρμα τα γκάζια» με την «Ατζέντα 2000», την αναθεώρηση της ΚΑΠ που συμφωνήθηκε τον Ιούνη του 2003 και τις νέες αρνητικές προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για βαμβάκι, καπνό και λάδι. Και φυσικά υπάρχει και συνέχεια αρνητικών ευρω-προτάσεων και αποφάσεων για τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα και τους μικρομεσαίους Ελληνες αγρότες.

Ο «Ρ» παρουσιάζει σήμερα, τα επίσημα στοιχεία της ΕΕ για την 20ετία 1980-2000. Στοιχεία της Eurostat (στατιστικής υπηρεσίας της ΕΕ), που δείχνουν πόσο πολύ μειώθηκαν οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις και ο αριθμός των αγροτών στην Ελλάδα, αλλά και τη συγκέντρωση της αγροτικής γης στα χέρια των ολίγων. Τα ίδια στοιχεία φανερώνουν πως όλο και περισσότερη αγροτική γη συγκεντρώνεται στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών - επιχειρηματιών. Φαίνεται επίσης πως επιδιώκεται διά της βίας να δημιουργηθεί το αμερικάνικο μοντέλο γεωργίας, με «φάρμερς», δηλαδή μεγαλοτσιφλικάδες, οι οποίοι θα έχουν στη δούλεψή τους εργάτες γης, που θα είναι οι σημερινοί μικρομεσαίοι και αυριανοί ξεκληρισμένοι και υπερχρεωμένοι στις τράπεζες αγρότες ή οικονομικοί μετανάστες, που θα λαμβάνουν μεροκάματα πείνας, στο όνομα της «ελεύθερης αγοράς» και του «διεθνούς ανταγωνισμού».

Είναι, λοιπόν, φανερό ότι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ - «εκσυγχρονιστικές» και μη - και της ΝΔ, στήριζαν και συνεχίζουν να στηρίζουν την ίδια ευρω-πολιτική μαζικού ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς, έτσι όπως επιτάσσει η πολιτική των Βρυξελλών. Μια πολιτική που δεν μπορεί να κρυφτεί ούτε ακόμη και από αυτές τις επίσημες υπηρεσίες της, αφού τα νούμερά τους όσο και αν «μαγειρευτούν» δείχνουν και τα μέχρι σήμερα αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής, αλλά και το τι έχει να επακολουθήσει με ακόμη πιο έντονους ρυθμούς, τα επόμενα χρόνια. Μια εξέλιξη που αποτελεί την πιο τρανταχτή απόδειξη στο γιατί πρέπει η μικρομεσαία αγροτιά της χώρας να μαυρίσει στις επερχόμενες εκλογές και το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και όσους - με τον έναν ή τον άλλον τρόπο - ευαγγελίζονται τους ευρωμονόδρομους. Ταυτόχρονα να ενισχύσει το ΚΚΕ, το οποίο κατηγορήθηκε και κατηγορείται ως «Κασσάνδρα δεινών» από εκείνους που σήμερα κάνουν ότι δε γνωρίζουν τίποτα για την, επίσημη, «εξόντωση» 184.000 αγροτικών νοικοκυριών, αλλά και εκείνων που θα επακολουθήσουν.