Ο ένας υπόσχεται ρυθμούς ανάπτυξης πάνω από 4%. Ο άλλος ανέβασε κι άλλο τον πήχη και υποσχέθηκε ρυθμούς ανάπτυξης 5,5%. Και οι δυο μιλάνε για αύξηση της απασχόλησης και των επενδύσεων, ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και, πάνω απ' όλα, παραπέρα προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών. Οπως καταλάβατε μάλλον, μιλάμε για τον Κ. Σημίτη και τον Κ. Καραμανλή, οι οποίοι ανεβάζουν συνεχώς τους προεκλογικούς τόνους, ταυτόχρονα με το απλόχερο μοίρασμα υποσχέσεων. Κι ενώ τα όσα λένε και υπόσχονται ένα και μόνον εγγυώνται, τη συνέχιση της μέχρι σήμερα αντιλαϊκής πολιτικής και, μάλιστα, με ακόμη μεγαλύτερη ένταση, θέλουν σώνει και καλά να πείσουν τους εργαζόμενους, ότι η προοπτική αυτή θα είναι προς όφελός τους.

Οι εργαζόμενοι, πάντως, μπορούν και πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους από τη μέχρι σήμερα πείρα τους. Οσο επιβλαβής ήταν για τα συμφέροντά τους η μέχρι σήμερα πολιτική των κυβερνώντων, άλλο τόσο και περισσότερο θα είναι η συνέχιση και η κλιμάκωση της πολιτικής αυτής, είτε στην κυβέρνηση της χώρας είναι το ΠΑΣΟΚ είτε η ΝΔ. Μόνον η καταδίκη της αντιλαϊκής αυτής πολιτικής, η καταδίκη και καταψήφιση του δικομματισμού συνολικά και η αποφασιστική ενδυνάμωση του ΚΚΕ μπορεί να στείλει το αναγκαίο μήνυμα αντίστασης και να ενισχύσει τις προϋποθέσεις αγωνιστικής υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων.