Σάββατο 13 Δεκέμβρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
Τέχνη...

H Τέχνη καλλιεργεί κοινωνική συνείδηση. Η κοινωνική συνείδηση, «σκαμμένη και ποτισμένη» και από την Τέχνη, δημιουργεί καινούρια πραγματικότητα. Αυτή η καινούρια πραγματικότητα αντανακλάται, εύστοχα ή άστοχα, από την Τέχνη, για να «ξανασκάψει» και να καλλιεργήσει πάλι την κοινωνική συνείδηση... Δηλαδή, με πιο κλασικούς όρους, η υλική βάση αντανακλάται σε ένα μέρος του εποικοδομήματος (Τέχνη), που με τη σειρά του επιστρέφει στην υλική βάση και πάλι από την αρχή προς την πρόοδο που αλλάζει ή τη συντήρηση που διατηρεί...

Γι' αυτό αντικειμενικά και πάντα, πέρα από όσες φορές μπορεί κάποιοι να κλίνουν το όνομα της «ελευθερίας» σε όλες τις πτώσεις, πέρα ίσως και από τις επιθυμίες, τις γνώσεις ή τις επιδιώξεις του δημιουργού, η Τέχνη θα έχει χαρακτήρα ταξικό. Θα εκφράζει, δηλαδή, ξεχωριστά συμφέροντα και επιδιώξεις. Γι' αυτό και πάντα, σε όλες τις εποχές και σε οποιεσδήποτε συνθήκες, η άρχουσα τάξη επιδιώκει να την ελέγξει, έτσι που να ελέγχει την κοινωνική συνείδηση και την πραγματικότητα. Την ίδια ώρα, η εκμεταλλευόμενη τάξη, μέσω των δικών της δημιουργών, επιχειρούσε πάντα, μέσω και αυτού του μέρους του εποικοδομήματος, να καταγγείλει έως και να ανατρέψει την άδικη πραγματικότητα.

Τώρα ειδικά για την Τέχνη, υπάρχει έλεγχος και έλεγχος... Υπάρχει, για παράδειγμα, η άμεση λογοκρισία και η απαγόρευση για έργα αληθινά προοδευτικά και μεγάλα, που, κάνοντας το μερικό του καλλιτέχνη γενικό της τάξης, απειλούν το σύστημα. Πολλά τα παραδείγματα από ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία. Υπάρχει όμως και η άλλη, η πιο επικίνδυνη λογοκρισία. Εκείνη, για παράδειγμα, που παρουσιάζει με όλα τα μέσα που διαθέτει η άρχουσα τάξη κάποια «έργα» σαν έργα.`Η, ακόμα, κάποια αληθινά έργα, πολύ επιτυχημένα και εύστοχα στο «πότισμα» της κυριαρχίας της άρχουσας τάξης, που παρουσιάζονται σαν «καταγγελτικά, ελεύθερα και προοδευτικά». Μόλις πριν από λίγα χρόνια, αποκαλύφτηκε ο μεγάλος κατάλογος δημιουργών, που τους τάιζε η ΣΙΑ και ίσως ούτε οι ίδιοι το είχαν πάρει χαμπάρι...

Λογοκρισία είναι και η προβολή, με θετικό ή σκόπιμα «αρνητικό» τρόπο, οποιασδήποτε σύγχρονης ανοησίας, που πέφτουν πάνω της τα φώτα της δημοσιότητας, χρησιμοποιώντας και τα χρήματα του ελληνικού λαού ακριβώς για να εμποδίσουν τη συνείδηση να δει την άλλη, την αληθινή Τέχνη. Την Τέχνη, που ανοίγει το συνειρμό και τη σκέψη τόσο πολύ, που να μη χωρά στο στενό κόσμο της αναγκαιότητας και να ζητά την ελευθερία.

Ολοι τους ίδιους σκοπούς υπηρέτησαν, λοιπόν. Και οι «δημιουργοί», που, ίσως ασυνείδητα, ίσως στο όνομα μόνο της εμπορικότητας, κάνουν «Τέχνη» όποια κουταμάρα τούς κατέβει. Και οι εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης (κυβέρνηση), που τους χρηματοδοτεί ακριβώς για να θάψει ό,τι αληθινό προοδευτικό. Και εκείνοι όλοι, που κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν και μιλούν ουσιαστικά για την ελευθερία της ιδιότυπης λογοκρισίας, που ξαμολάει ασύδοτο εκείνον, που πάει να κάνει κατοχή στη σκέψη, για να εμποδίσει τον ελευθερωτή της...


Παύλος ΑΛΕΠΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ