«Ενθαρρημένοι» δήλωσαν, μετά το τέλος της συνάντησής τους με τον Αμερικανό ΥΠΕΞ, οι αρχιτέκτονες του κειμένου της «Πρωτοβουλίας της Γενεύης», του ανεπίσημου ειρηνευτικού σχεδίου που απεργάστηκαν, τα τελευταία δυο χρόνια, Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι πολιτικοί, κυρίως από το χώρο της αντιπολίτευσης. Αν και η «Πρωτοβουλία της Γενεύης», εξαρχής, παρουσιάστηκε ως «εναλλακτική διέξοδος», με κύριο στόχο την αποκατάσταση του διαλόγου, πλέον μοιάζει να αποκτά μια δυναμική που εκπορεύεται, μάλλον, από τις ανάγκες ελιγμών της Ουάσιγκτον, παρά από την αποδοχή και επιδοκιμασία του ίδιου του περιεχομένου της.

Η «Πρωτοβουλία της Γενεύης» εμπεριέχει, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, σειρά επεξεργασμένων προτάσεων για την επίλυση των βασικών ζητημάτων της ισραηλινο-παλαιστινιακής διένεξης, με αρκετά λεπτομερείς περιγραφές. Οι βασικοί αρχιτέκτονές της, ο Παλαιστίνιος πρώην υπουργός Γιάσερ Αμπέντ Ράμπο, και ο Ισραηλινός, επίσης πρώην υπουργός, Γιόσι Μπεϊλίν, ο οποίος είχε συμμετάσχει και στις διαπραγματεύσεις για τη Συμφωνία του Οσλο, έλαβαν την έμμεση αποδοχή της Π. Αρχής, της Ρωσίας, της ΕΕ και προσφάτως και της Ουάσιγκτον. Ο Πρόεδρος Μπους χαρακτήρισε «θετική» την πρωτοβουλία εφόσον βοηθά στην αποκατάσταση του διαλόγου και στην προώθηση του «οδικού χάρτη».

Η αμερικανική αντίδραση δημιουργεί την εντύπωση ότι η Ουάσιγκτον αξιοποιεί την «Πρωτοβουλία της Γενεύης» για να ασκήσει «διακριτικές» πιέσεις στην κυβέρνηση Σαρόν, της οποίας η αδιαλλαξία έχει περιορίσει τους Αμερικανικούς διπλωματικούς ελιγμούς και δεν επιτρέπει την προώθηση έστω και μιας βραχυπρόθεσμης εικονικής λύσης που θα αποσυμπιέσει την οργή της αραβικής κοινής γνώμης. Ετσι, ο Λευκός Οίκος μοιάζει να εκμεταλλεύεται την περίσταση για να πιέσει χωρίς να προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, δεδομένης της επερχόμενης προεδρικής εκλογικής αναμέτρησης στις ΗΠΑ, που δεν αφήνει περιθώρια για έντονες τριβές με την ισραηλινή ηγεσία, λόγω του αντίκτυπου που αυτό θα μπορούσε να έχει στο εκλογικό αποτέλεσμα.

Μάλιστα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι δεν είναι εντελώς τυχαίο ότι η Ελβετία διαδραμάτισε κομβικό ρόλο στις συνομιλίες και στην παρουσίαση της «Πρωτοβουλίας». Ιδιαίτερα, αν λάβει κανείς υπόψη ότι η Ελβετία εκπροσωπεί τα αμερικανικά διπλωματικά συμφέροντα στο Ιράν και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, έχει, επανειλημμένως, χρησιμοποιήσει το ελβετικό έδαφος για «μυστικές επαφές».

Εντούτοις, επί της ουσίας, οι προοπτικές δε διαγράφονται αισιόδοξες. Πολλοί είναι αυτοί που εκτιμούν ότι η «Πρωτοβουλία της Γενεύης» δεν αποτελεί παρά άλλο ένα διαμεσολαβητικό πυροτέχνημα το οποίο δε θα μπορέσει ποτέ να ξεπεράσει τα όρια των διακηρύξεων. Αλλωστε, η πρόσφατη εμπειρία κάθε άλλο παρά θετική είναι. Επίσημες συμφωνίες δεν εφαρμόστηκαν ούτε στις ελάχιστες προβλέψεις τους, δεσμεύσεις παραβιάστηκαν. Πόσο μάλλον ένα πόνημα ανθρώπων που δεν εκπροσωπούν τις ηγεσίες των εμπλεκομένων πλευρών.