Κυριακή 7 Δεκέμβρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 32
ΔΙΕΘΝΗ
ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ
Φτώχεια και ανεργία

«Στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων 20 ετών βρίσκεται η παραγωγικότητα στις ΗΠΑ, κάτι που προοιωνίζεται θετικές εξελίξεις για τη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, ειδικά σε ό,τι αφορά την αγορά εργασίας», ερίζουν τα ειδησεογραφικά πρακτορεία, ενώ η είδηση για τις 2.000 μονάδες που άγγιξε ο δείκτης της νέας τεχνολογίας NASDAQ, ήρθε με τη μορφή επείγοντος και προκάλεσε ρίγη πανικού.

Εντούτοις, η οικονομική κρίση και κυρίως οι σφοδρές της συνέπειες, όπως η φτώχεια και η ανεργία, εξακολουθούν να θερίζουν τους Aμερικανούς πολίτες. Ετσι παρά την «έκρηξη» παραγωγικότητας και την «ελαφριά κάμψη της ανεργίας» (από 6,1 σε 6,0), τίποτα δε δείχνει να αλλάζει για το μέσο πολίτη. Αντιθέτως.

Οι επιχειρήσεις συνεχίζουν να αυξάνουν τα κέρδη τους μέσω επιθετικής περικοπής δαπανών, κάτι που σημαίνει ότι είτε προχωρούν σε απολύσεις είτε υποχρεώνουν τους υφιστάμενους εργαζομένους τους να δουλεύουν περισσότερο, αντί να προσλαμβάνουν νέους.

Ενας ακόμη παράγοντας είναι ότι ενώ έχουν δημιουργηθεί κάποιες θέσεις εργασίας, ουδείς κάνει λόγο για την ποιότητα αυτών των θέσεων εργασίας. Στο βιομηχανικό τομέα, τη ραχοκοκαλιά της αμερικανικής και οιασδήποτε οικονομίας, ο μήνας Οκτώβρης έκλεισε με νέες χαμένες θέσεις εργασίας, για 37ο συναπτό μήνα.

Σε αυτό θα πρέπει να προστεθεί το γεγονός ότι η μέτρηση της ανεργίας στις Ηνωμένες Πολιτείες αποκρύπτει την πραγματικότητα, αφού η κυβέρνηση χρησιμοποιεί μία «μέθοδο αναθεώρησης» των στατιστικών, διαστρεβλώνοντας την εικόνα, σύμφωνα με την έκθεση για τη σφοδρότητα της παρούσας εργασιακής κάμψης που συνέταξαν οι Λι Πράις και Γιούλια Φάνγκαρντ, όπου αναφέρουν ότι ένας αριθμός παραγόντων θα πρέπει να ληφθεί υπόψη για να γίνει κατανοητή αυτή η κάμψη. Παράγοντες, όπως ότι οι θέσεις πλήρους απασχόλησης μέχρι και τον Οκτώβρη είχαν μειωθεί κατά 2,4 εκατομμύρια, η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης και του χρόνου εργασίας, το «χαμένο» εργατικό δυναμικό... δυναμικό που είναι περισσότερο από ένα χρόνο εκτός εργασιακού χώρου και δεν προσμετριέται, που θα σήμανε και την εκτίναξη, αυτόματα, του ποσοστού στο 7,4%. Σε αυτή την κάμψη για πρώτη φορά στην ιστορία, ερίζουν οι δύο που συνέταξαν την έκθεση, δεν υπάρχει καμία ανάκαμψη για 31 συνεχόμενους μήνες, από τη στιγμή που η αμερικανική οικονομία εισήλθε στην ύφεση, δηλαδή το Μάρτη του 2001.

Ολα από χέρι χαμένα

Εκτός αυτών, μόνο για το έτος 2002, 1,7 εκατομμύρια Αμερικανοί προστέθηκαν σε αυτούς που διαβιούν(;) κάτω από το όριο της φτώχειας, ανεβάζοντας το συνολικό αριθμό σε 34,6 εκατομμύρια. Το ένα όγδοο του συνολικού πληθυσμού! Από τα 34,6 εκατομμύρια, τα 13 εκατομμύρια είναι παιδιά. Οι ΗΠΑ κατέχουν το αρνητικό ρεκόρ ανάμεσα στις ανεπτυγμένες χώρες, τόσο όσον αφορά στην παιδική πείνα, όσο και στην παιδική θνησιμότητα. Σε τουλάχιστον 25 μεγαλουπόλεις, η ανάγκη έκτακτης χορήγησης τροφής αυξήθηκε κατά μέσο όρο 19% για το 2002, ενώ οι Αμερικανοί που εξαρτούν τη διαβίωσή τους σε κουπόνια τροφίμων αυξήθηκαν κατά 5 εκατομμύρια από τη στιγμή που ανέλαβε ο Μπους, δηλαδή το Γενάρη του 2001.

Οι ημέρες όπου θέση εργασίας σήμανε ικανοποιητικές αποδοχές, εργασιακή ασφάλεια, περίθαλψη και συνταξιοδοτικό πρόγραμμα έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Η κύρια συνέπεια της συντριπτικής αλλαγής στον εργασιακό τομέα είναι ανεργία, υποαπασχόληση, έλλειψη στέγης, ακόμη και πείνα. Τα κέρδη καταπνίγουν τις ανθρώπινες ανάγκες και προκαλούν εξαθλίωση και πόνο.

Μία ακόμη σκιά, βαριά, που πέφτει πάνω στους Αμερικανούς αφορά και όσους τυπικά έχουν όλα τα εφόδια... Τα τελευταία 30 χρόνια το κόστος των στεγαστικών δανείων ανέβηκε 70 φορές γρηγορότερα από το μέσο εισόδημα του μεσοαστικού νοικοκυριού. Μόλις σε μία γενιά, η μέση αμερικανική οικογένεια από το 11% που μπορούσε να αποταμιεύσει, σήμερα η δυνατότητά της είναι μηδενική, ενώ το χρέος της έχει τριπλασιαστεί. Ολοένα και περισσότεροι Αμερικανοί χρησιμοποιούν πιστωτικές κάρτες ή άλλες μορφές δανεισμού για να γεφυρώσουν το μεγάλο χάσμα ανάμεσα στο εισόδημα και τη δαπάνη για τα βασικά αγαθά και υπηρεσίες.

Σύμφωνα με έρευνα της Ομάδας Ντέμος, οι καθυστερημένες δόσεις χρεών έχουν γίνει η πιο αποδοτική και γρήγορα αναπτυσσόμενη πηγή εισοδήματος του κλάδου πιστωτικών εταιριών, ενώ οι οικογένειες οδηγούνται στην οικονομική δυσπραγία... Για το 2002 οι χρεοκοπίες έφτασαν στον, χωρίς προηγούμενο, αριθμό των 1,6 εκατομμυρίων. Τέλος, το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ ανέφερε ότι το συνολικό χρέος των ιδιωτικών νοικοκυριών, τον Αύγουστο του 2003, έφτανε στο αστρονομικό ποσό των 1,97 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.


Χριστίνα ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ