Κυριακή 7 Δεκέμβρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 26
ΔΙΕΘΝΗ
ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ
Ο «μαύρος χρυσός» οξύνει τα πνεύματα

Το δημοψήφισμα για τη δρομολογούμενη ιδιωτικοποίηση του κρατικού ενεργειακού φορέα της Ουρουγουάης (ANCAP), που διεξάγεται σήμερα, 7 Δεκέμβρη, έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις

Associated Press

Τα πνεύματα έχουν ανάψει για τα καλά στη μακρινή Ουρουγουάη. Από τη μια, ο πρώην Πρόεδρος, Χούλιο Σανγκινέτι κατηγορεί την Αριστερά, στη διαμάχη για την ιδιωτικοποίηση του κρατικού πετρελαϊκού τομέα, ότι χρησιμοποιεί «ναζιστικές μεθόδους», καταλογίζοντας στους αριστερούς πολιτικούς πως επαναλαμβάνουν, όπως ο Γκέμπελς, τα ίδια πάντα ψεύδη. Από την άλλη, ο σημερινός Πρόεδρος, Χόρχε Μπάτλε, σε πρόσφατη εκδήλωση δέχτηκε επίθεση από μία εξαγριωμένη ηλικιωμένη κυρία, η οποία τον αποκάλεσε κλέφτη και του ζήτησε να της επιστραφούν τα κλεμμένα χρήματα. Αφορμή για τα παραπάνω ήταν η πτώχευση μιας τράπεζας, που είχε ιδιωτικοποιηθεί πριν κάποιο καιρό, παρασύροντας μαζί της και την μικρή περιουσία της ηλικιωμένης κυρίας.

Η εμμονή της κυβέρνησης συνασπισμού του Χόρχε Μπάτλε στην εφαρμογή νεοφιλελεύθερης πολιτικής, έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Συγκεκριμένα, αυτόν τον καιρό, αιτία σφοδρών διενέξεων αποτέλεσε το δημοψήφισμα με το οποίο οι Ουρουγουανοί θα αποφασίσουν, σήμερα, για την ιδιωτικοποίηση ή μη του κρατικού πετρελαϊκού - ενεργειακού φορέα της χώρας (ANCAP), που προώθησε το συνδικάτο του ANCAP, λαϊκές, κοινωνικές οργανώσεις, καθώς και μέρος του κόμματος της αντιπολίτευσης «Ευρύ Μέτωπο» (Frente Amplio). Στόχος του δημοψηφίσματος είναι η ακύρωση ενός νόμου, που ψηφίστηκε στις 21 Δεκέμβρη του 2001 με τις ψήφους του Κόμματος Κολοράντο, του Εθνικού Κόμματος και του Ανεξάρτητου Κόμματος, σύμφωνα με το οποίο επιτρέπεται η συμμετοχή καθοριστικού ποσοστού πολυεθνικών εταιριών του ANCAP. Και φυσικά πρόκειται για ιδιωτικοποίηση του κρατικού φορέα και ας χτυπιέται η κυβέρνηση Μπάτλε ότι μόνο ένα μικρό ποσοστό της εταιρίας παραχωρείται σε ιδιώτες.

Από την ψήφιση του νόμου, οι συνδικαλιστές του ANCAP, λαϊκές οργανώσεις και μέρος του κόμματος Ευρύ Μέτωπο, ξεκίνησαν έναν αγώνα δρόμου για τη συλλογή επαρκούς αριθμού υπογραφών, που θα νομιμοποιούσε τη διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος για το εν λόγω θέμα. Και το πέτυχαν. Στις 18 Αυγούστου του 2003, η Εκλογική Επιτροπή ανακοίνωσε επίσημα ότι οι υπογραφές που παρουσιάστηκαν ήταν αρκετές για την κήρυξη ενός δημοψηφίσματος και όρισε την ημερομηνία διεξαγωγής του για τις 7 Δεκέμβρη του 2003.

Ταυτόχρονα με τον αγώνα των συνδικαλιστών του ANCAP, ξεκίνησε και μία επιθετική εκστρατεία της συντηρητικής κυβέρνησης συνασπισμού (Κόμμα Κολοράντο και Εθνικό Κόμμα) με τη στήριξη των περισσοτέρων ΜΜΕ, για τη διατήρηση του νόμου, που είχε ψηφίσει το Κοινοβούλιο το Δεκέμβρη του 2001.

Ο πανικός του κυβερνητικού κόμματος οφείλεται και στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, σύμφωνα με τις οποίες το 51% του πληθυσμού είναι υπέρ της ακύρωσης του νόμου για την ιδιωτικοποίηση του κρατικού πετρελαϊκού - ενεργειακού φορέα και μόνο το 31% επιθυμεί να ισχύσει ο παραπάνω νόμος. Αυτό θα αποτελούσε μια πικρή ήττα για το συνασπισμό των παραδοσιακών κομμάτων, που διατρέχει ακόμα τον κίνδυνο απ' ό,τι φαίνεται, τον ερχόμενο χρόνο, να χάσει την Προεδρία από το κόμμα Ευρύ Μέτωπο.

Ο πανικός της κυβέρνησης πηγάζει ακόμα και από το γεγονός ότι και στο παρελθόν, μέσω δημοψηφισμάτων, είχε επιτευχθεί, πολλαπλώς, ακύρωση των σχεδίων ιδιωτικοποίησης κρατικών φορέων. Με τον ίδιο τρόπο, ελπίζουν στελέχη του συνδικαλιστικού κινήματος, να αναχαιτιστεί και το σχεδιαζόμενο ξεπούλημα των τεραστίων υδάτινων αποθεμάτων της χώρας.

Από την πλευρά της η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι ο αμφισβητούμενος νόμος εγγυάται την ύπαρξη του ANCAP, γιατί χωρίς ιδιωτικά κεφάλαια, όπως λέει, δεν μπορεί να είναι ανταγωνιστικό. Μόνο με αυτόν τον τρόπο είναι εφικτές οι αναγκαίες επενδύσεις. Ακόμα, ισχυρίζεται ότι έτσι θα μειωθούν σημαντικά και οι τιμές της βενζίνης και του ηλεκτρικού ρεύματος.

Η κυβέρνηση επιμένει να τα παρουσιάζει όλα ρόδινα, καταγγέλλουν συνδικάτα και λαϊκές οργανώσεις, ενώ ταυτόχρονα την κατηγορούν, αν μη τι άλλο, για τρομερή αμέλεια στη διαχείριση του εθνικού πλούτου, τη στιγμή που η χώρα μαστίζεται από βαθιά κρίση.

Στο μεταξύ, όπως καταγγέλλουν συνδικαλιστές, πουθενά στο νόμο για την ιδιωτικοποίηση του ANCAP δεν υπάρχει κάποια ρύθμιση που να εγγυάται ότι οι μελλοντικοί εταίροι του σημερινού κρατικού φορέα θα πρέπει να προβούν σε επενδύσεις. Ακόμα, σύμφωνα με το νόμο, οι ιδιώτες εταίροι δε θα φέρουν καμία ευθύνη για ό,τι συμβεί. Αντίθετα, ο νόμος ορίζει ότι η πλειοψηφία των μετοχών του ANCAP θα τους ανήκει, ενώ θα έχουν το δικαίωμα να διορίζουν τους 4 από τους έξι διευθυντές της. «Εάν περάσει αυτός ο νόμος, τότε οι πολυεθνικές εταιρίες θα έχουν τον πρώτο λόγο στον ANCAP», τονίζει ο πρόεδρος του συνδικάτου της εταιρίας, Σέρχιο Πι. Ο συνδικαλιστής αμφισβητεί ακόμα ότι το άνοιγμα στο ιδιωτικό κεφάλαιο θα οδηγήσει σε μείωση των τιμών, καθώς οι αριθμοί που δημοσιοποίησε η εργοδοσία δεν είναι σωστοί. Η κυβέρνηση, απλά, υποτάσσεται στα κελεύσματα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Λίγα ψίχουλα, με τη μορφή δανείου, για την ανακούφιση του προϋπολογισμού, έναντι του ξεπουλήματος της εθνικής βιομηχανίας, είναι η πολιτική της κυβέρνησης εδώ και πολλά χρόνια. Με αυτή του τη στάση, ο Πρόεδρος Μπάτλε απέρριψε και την πρόταση του Προέδρου της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες, να ενωθούν οι μεγάλες κρατικές πετρελαϊκές επιχειρήσεις ολόκληρης της Λατινικής Αμερικής, με στόχο την ανάπτυξη κοινής πολιτικής τιμών και στρατηγικής παραγωγής.

Ωστόσο, ο Μπάτλε δεν ενδιαφέρεται για μία ενισχυμένη λατινοαμερικάνικη ολοκλήρωση, που θα βρίσκεται στον αντίποδα της γνώστης πια Ζώνης Ελευθέρου Εμπορίου της Αμερικής (ALCA) που προωθούν οι ΗΠΑ, με στόχο, στην ουσία, την προσάρτηση της Λατινικής Αμερικής. Αντίθετα ανήκει σε εκείνους τους Λατινοαμερικανούς ηγέτες που έπαιξαν και παίζουν το ρόλο του λακέ της «αυτοκρατορίας», με τις γνωστές ολέθριες συνέπειες για την περιοχή.


Γιάννα ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΗ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Πλήγμα στην καρδιά του νεοφιλελευθερισμού(2003-12-28 00:00:00.0)
«Ράπισμα» στην ελεύθερη αγορά(2003-12-16 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ