Είναι δύσκολο για ένα στέλεχος των Ενόπλων Δυνάμεων, έστω και απόστρατο αξιωματικό, να μιλήσει για το ΚΚΕ έτσι ανοιχτά και μέσα από το κομματικό έντυπο. Ολόκληρη τη ζωή μας στο στρατό τη ζήσαμε έχοντας συνεχώς κατά νου πως το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι εχθρός της πατρίδας μας. Πως ο κομμουνισμός είναι «μίασμα» και πως πρέπει να προφυλάσσουμε το χώρο των ΕΔ από «διεισδύσεις», όχι μόνον κομμουνιστών και της ιδεολογίας τους, αλλά και συνοδοιπόρων τους και συγγενών τους μέχρι «τετάρτου βαθμού εκ πλαγίων και καθέτως».

Φτιάχτηκαν έτσι οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας μας μεταπολεμικά, από νέους προερχόμενους από συγκεκριμένο ιδεολογικό χώρο. Πιστοποιητικά Κοινωνικών Φρονημάτων πολύ πιο δύσκολα και σκληρά απ' όλους τους άλλους επαγγελματικούς χώρους, καθημερινή αντικομμουνιστική προπαγάνδα στις παραγωγικές σχολές και στις μονάδες, Συμβούλια Τιμής για εξοβελισμό των ανεπιθύμητων, γραφεία ασφαλείας, δίκτυα παρακολουθήσεως, πληροφοριοδότες, όλοι να ασχολούνται για κράτηση του στρατεύματος «καθαρού». Και μια δικτατορία στο τέλος για προστασία δήθεν της Ελλάδας από άλλη «δικτατορία», αυτήν του προλεταριάτου.

Διαβάζοντας την ιστορία και παρακολουθώντας τα δρώμενα των τελευταίων δεκαετιών, μάθαμε και ζήσαμε τους κομμουνιστές και το κόμμα τους το ΚΚΕ στην πραγματική του διάσταση. Με τα λάθη του αλλά κύρια με την προσφορά. Να μπαίνει μπροστά και να οργανώνει την αντίσταση στους κατακτητές, να προσπαθεί για τα συμφέροντα των εργαζομένων που εκπροσωπεί. Να έχει στις τάξεις του κατά τους αγώνες αυτούς και πολλούς στρατιωτικούς.

Σήμερα, στα 85χρονα του ΚΚΕ αναγνωρίζουμε όλο και περισσότεροι στρατιωτικοί πως είναι κόμμα πατριωτικό, πως οι κομμουνιστές έχουν την ελπίδα άσβεστη και παλεύουν να χτίσουν κάτι καλύτερο, πιο δίκαιο, χωρίς πολέμους, αδικία και εκμετάλλευση. Αφού οι κομμουνιστές δεν είναι άνθρωποι μόνο της θυσίας και της αυταπάρνησης, αλλά αγαπούν και τη ζωή και γι' αυτήν αγωνίζονται.