«Η Γεωργία είχε στις αρχές της δεκαετίας του '90 ένα άσχημο ξεκίνημα: Εναν μικρό εμφύλιο και δύο αιματηρές εθνικές συγκρούσεις, που τερματίστηκαν με την απόσπαση των περιοχών της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας. Η οικονομία δεν ανάρρωσε έως σήμερα. Η χώρα εξαρτάται από τις ρωσικές προμήθειες ενέργειας και εμπορευμάτων. Διαφθορά, εξαθλίωση και εγκληματικότητα είναι τα μοναδικά, που δίπλα στο κρασί, ακμάζουν ακόμα...

Το Γκόρι είναι μια επαρχιακή κωμόπολη με 60.000 κατοίκους. Το σπίτι όπου γεννήθηκε ο Στάλιν και ένα τεράστιο παλάτι - μουσείο στο μέσο ενός μικρού μουσείου... είναι τα μοναδικά αξιοθέατα του τόπου. Στην κεντρική πλατεία βρίσκεται ένας ανδριάντας του Στάλιν, 16 μέτρα υψηλός... Είναι λίγοι εκείνοι που αυτό το βρίσκουν αποκρουστικό. Αντίθετα. Η πωλήτρια, που στο διπλανό κατάστημα ζεσταίνεται στη σόμπα, επιθυμεί λαχταριστά τους παλιούς χρόνους. "Από τα τέσσερα μεγάλα εργοστάσια, εργάζεται πια μόνο το ένα. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένας νέος Στάλιν. Αυτός θα ξεκαθάριζε αυτή τη σκυλίσια ζωή εδώ...".

Ο Αλέκο Νουρσμανασβίλι, 49 χρόνων, κρασέμπορος και ηγέτης του ΚΚ του Γκόρι, είναι πεισμένος ότι νωρίτερα ή αργότερα θα φθάσει και η Δύση στη σωστή εκτίμηση για τον Στάλιν. "Εδειξε στον κόσμο πώς οικοδομείται και πώς συγκολλάται ένα ισχυρό κράτος... Παρότι το Κομμουνιστικό Κόμμα στο Γκόρι αριθμεί μόνο 785 μέλη, μας υποστηρίζει το 90% των ανθρώπων με την καρδιά και τη ψυχή τους", λέει...

Ο Ζάσα Μεμπαντούρι, ο αναπληρωτής ηγέτης του ΚΚ της περιοχής Γκόρι, λέει: "Από την εποχή της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ενωσης βλέπω μόνο κατάπτωση"».

Ο Γερμανός δημοσιογράφος συνοδεύεται (στην αρχή του άρθρου από την Τιφλίδα) από τον εγγονό του Στάλιν, τον Γεβγένι Γιακόβλειτς Τζουγκασβίλι, 67 χρόνων, που θέλει να του δείξει ένα φιλμ, αλλά το ρεύμα κόβεται στην Τιφλίδα, όπως και σε όλη τη Γεωργία, περισσότερες φορές τη μέρα για λίγα λεπτά της ώρας, μερικές φορές για ώρες. «Αλλά τώρα είμαστε ελεύθεροι και ανεξάρτητοι», ειρωνεύεται ο Τζουγκασβίλι. Ο Λένιν είπε κάποτε ότι κομμουνισμός είναι σοβιετική εξουσία συν ηλεκτροφωτισμός. Τώρα 50 χρόνια μετά το θάνατο του Στάλιν εξαφανίζεται και το ρεύμα ακόμα.

«Ο Γεβγένι μεγάλωσε χωρίς τον πατέρα του. Ο Γιάγκομπ, ο γιος από τον πρώτο γάμο του Στάλιν, περιήλθε σε γερμανική πολεμική αιχμαλωσία και εκτελέστηκε το 1943 στο (γερμανικό) στρατόπεδο συγκέντρωσης του Ζαξενχάουζεν». Η ανταπόκριση συνεχίζει: «Σε άσχημους καιρούς οι φωνές για τον ισχυρό άνδρα με το σκληρό χέρι που έβαζε τάξη (εννοεί τον Στάλιν) είναι δυνατότατες. Και στη Γεωργία οι καιροί είναι από μακρού άσχημοι. Αυτό δεν μπορεί να το παραβλέψει κανείς στην αυτοκινητοπορεία από την Τιφλίδα έως το Γκόρι, 80 χλμ. μακριά, τη γενέτειρα του Στάλιν: Ο δρόμος, μέσω ενός λοφόδους άκαρπου τοπίου, γεμάτου λακούβες, περνάει μπροστά από σκουριασμένες βιομηχανικές εγκαταστάσεις, κατεστραμμένες φάμπρικες και βενζινάδικα, στα οποία από χρόνια δε σταματάει πια κανένα αυτοκίνητο. Οποιος περνάει με το αυτοκίνητο αγοράζει τη βενζίνη στο περιθώριο του δρόμου από κερδοσκόπους.

Ο εγγονός του Στάλιν λέει: «Μετά το θάνατό του άρχισε η μεγάλη απάτη. Ο Χρουστσόφ, αυτός ο μεγάλος εγκληματίας, συγκλόνισε τη χώρα για πρώτη φορά, μετά άρχισε η στασιμότητα... Ο Τζουγκασβίλι μετράει τους "εχθρούς του λαού": Ο Γκορμπατσόφ φυσικά, ο Γιέλτσιν με το αυγό που γέννησε αυτός, τον Πούτιν. Και πριν ο Σεβαρντνάντζε. Αυτός κατέστρεψε ολοκληρωτικά τη Γεωργία. Τον καιρό του Στάλιν τέτοιους εγκληματίες θα τους είχαν εκτελέσει. Σήμερα, ο εγγονός, αν το μπορούσε, αυτός πρώτος θα έστηνε τους νέους βαρόνους του πετρελαίου και τους ολιγαρχικούς στον τοίχο».