Σάββατο 22 Νοέμβρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ποιοι χτυπούν ποιους

Οι πρόσφατες βομβιστικές επιθέσεις στην Κωνσταντινούπολη έχουν προκαλέσει σειρά ερωτημάτων. Π.χ. ποιος πραγματικά βρίσκεται πίσω από τα καλά συντονισμένα χτυπήματα; Πώς κατάφερε να τα πραγματοποιήσει σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και με δεδομένη την αύξηση των - ήδη δρακόντειων - μέτρων ασφαλείας στην Τουρκία; Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, δυο οργανώσεις, ξεχωριστά η μία από την άλλη, έχουν αναλάβει την ευθύνη, ενώ οι Μπους - Μπλερ και σία επανέφεραν το πάντα βολικό φόβητρο της «Αλ Κάιντα». Ενα τρίτο ερώτημα τέθηκε εμμέσως από τον ίδιο τον Ερντογάν. Δήλωσε ότι στις επιθέσεις «πιθανώς» συνέβαλαν και «ανεπάρκειες» εκ μέρους της υπηρεσίας πληροφοριών (ΜΙΤ) και των υπόλοιπων μηχανισμών ασφαλείας. Επομένως τι ρόλο έπαιξαν ή παίζουν στην υπόθεση; Τέταρτο ερώτημα: γιατί οι επιθέσεις των τελευταίων 18 μηνών πραγματοποιούνται σχεδόν αποκλειστικά σε ισλαμικές χώρες (Ινδονησία, Υεμένη, Μαρόκο, Σαουδική Αραβία, Τουρκία). Αραγε «ισλαμιστές τρομοκράτες» προσπαθούν να «ανατρέψουν» καθεστώτα που θεωρούν ότι «παραβιάζουν» τις κορανικές αρχές; Για την ώρα τουλάχιστον, το αποτέλεσμα είναι ευθέως αντίστροφο.

Από τα ερωτήματα πάμε στις αντιδράσεις: Οι Μπους - Μπλερ και σία, από το Λονδίνο, ξαναδήλωσαν την «ενότητα» και την «αποφασιστικότητά» τους στη «μάχη κατά του κακού». Ο τοπάρχης τους στη νότια Βαλκανική, Σημίτης, μίλησε χτες για «τυφλή βία» και «τυφλή πολιτική». Και πώς προτείνει να αντιμετωπιστεί; Με τους βομβαρδισμούς των Μπους - Μπλερ και σία ή τα «ήπιου» χαρακτήρα, εξωραϊσμένα προτεκτοράτα που προκρίνουν άλλοι, Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές, στα πρότυπα Βοσνίας, Κοσσόβου και Αφγανιστάν;

Σε κάθε περίπτωση, τα τελευταία τουλάχιστον χτυπήματα δεν ήταν «τυφλά». Είχαν στόχους, τους λεγόμενους «δυτικούς», όπως λένε, οι οποίοι για να προσεγγιστούν και να πληγούν χρειαζόταν μηχανισμός εκτέλεσης με σοβαρή οργάνωση, καλή πληροφόρηση και όποια άλλη «βοήθεια». Δεν «περπατιέται» αλλιώς η αστυνομοκρατούμενη Κωνσταντινούπολη. Ανεξάρτητα πάντως από το αν και πώς σχετίζονται αυτές οι «τρομοκρατικές οργανώσεις» με μυστικές υπηρεσίες και το παρακράτος, είναι φανερό πως για άλλη μια φορά το ένα χέρι («τρομοκρατία») νίβει τ' άλλο («αντιτρομοκρατία») και τα δυο το πρόσωπο (ιμπεριαλισμός).

Τέτοια χτυπήματα προκαλούν ολοένα και πιο ασφυκτικά, αντιδραστικά μέτρα. Τα μέτρα αυτά νομοτελειακά, δε στρέφονται κατά των δήθεν τρομοκρατών. Αυτοί παραμένουν αλώβητοι να κάνουν τη «δουλιά» τους, ωσότου «αποσυρθούν», συνήθως σιωπηλά, για να πάρουν άλλοι τη θέση τους. Τα μέτρα αυτά χτυπούν τα δημοκρατικά δικαιώματα, τις λαϊκές ελευθερίες, το δικαίωμα του λαού να αγωνίζεται και να διεκδικεί λύσεις στα προβλήματά του. Στοχεύουν το ηθικό του και την πίστη στον αγώνα. Με τους «τρομοκράτες» και τα «αντίμετρα» εκφοβίζουν στην πραγματικότητα τους λαούς, για να σκοτώσουν το μέλλον που τους αξίζει.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ