Τρία χρόνια και τρεις βδομάδες. Τόσο διήρκεσε τελικά ο πολιτικώς ετερόκλητος εκλογικός συνασπισμός της «DOS», που συγκροτήθηκε λίγους μήνες μετά το τέλος των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών του '99 κατά της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας. Είχε γεννηθεί και «ωριμάσει» στα ακριβά «θερμοκήπια» εταιριών δημοσίων σχέσεων, πρακτόρων της CIA και του νυν πρέσβη των ΗΠΑ στο Βελιγράδι Γουίλιαμ Μοντγκόμερι στην Ουγγαρία... Η «DOS» είναι η χαρακτηριστική περίπτωση πολυκομματικού συνασπισμού μιας χώρας που συγκροτήθηκε από ξένα ιμπεριαλιστικά κέντρα, για να πετύχει ό,τι δεν πέτυχαν άμεσα οι φονικές επιδρομές με βόμβες και βλήματα απεμπλουτισμένου ουρανίου: την ανατροπή της κυβέρνησης του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και την γκανγκστερική παράδοσή του στη Χάγη απ' τους υπηρέτες των ξένων εισβολέων, με αρχηγό τον πρώην, και μετέπειτα δολοφονηθέντα Σέρβο πρωθυπουργό Ζόραν Τζίνζιτς...

Ομως, σήμερα, μετά την επίσημη διάλυση της «Δημοκρατικής Αντιπολίτευσης Σερβίας» στα μέσα της περασμένης βδομάδας, το πείραμα τύπου «DOS» δύσκολα θα επαναληφθεί μέχρι τη διεξαγωγή των πρόωρων σερβικών γενικών εκλογών της 28ης Δεκέμβρη 2003. Αφ' ενός γιατί δεν υπάρχουν χρονικά περιθώρια και έξωθεν πακτωλοί χρημάτων για την προπαγανδιστική καλλιέργεια «νέων βαρβάρων»... Αφ' ετέρου γιατί είναι έντονη η πίκρα που άφησε πίσω του το εκλογικό συνονθύλευμα της «DOS», που ξεκίνησε με 18 κόμματα και διαλύθηκε προ ημερών με μόλις εννιά εταίρους: Υψηλή ανεργία, εξαθλίωση εργαζομένων λόγω «εκσυγχρονιστικών μεταρρυθμίσεων», αύξηση κόστους ζωής, ξεπούλημα των δημόσιων και ημικρατικών βιομηχανιών και εταιριών στην ντόπια και ξένη πλουτοκρατία, συνεχείς υποχωρήσεις σε κάθε απαίτηση των Ουάσιγκτον, Χάγης, Βρυξελλών και ΝΑΤΟ...

Και ενώ η ζωή στη Σερβία κυλά με δεδομένο το γεγονός πως δεν υπάρχει ούτε Πρόεδρος Δημοκρατίας, ούτε κυβέρνηση, ούτε Κοινοβούλιο, κάποιοι εργάζονται πυρετωδώς για την εξασφάλιση μιας θέσης εξουσίας ή πολιτικής επιβίωσης. Ηδη, η σερβική εκλογική επιτροπή ανακοίνωσε πως έχουν υποβάλει λίστες υποψηφίων 274 πολιτικά κόμματα και πολιτικοί σχηματισμοί...

Οι - μέχρι τέλους - εταίροι της «DOS» αναζητούν νέα προσωπεία, παίζοντας το καμένο χαρτί «των δημοκρατικών δυνάμεων», που διαθέτουν καλές σχέσεις με ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ. Ομως, διαφαίνεται πως ο νέος ρόλος τους θα περιοριστεί σύντομα σε εκείνον της αντιπολίτευσης, καθώς ως «ανερχόμενες» δυνάμεις με αξιώσεις εξουσίας προβάλλονται το «Δημοκρατικό Κόμμα Σερβίας» του Βόισλαβ Κοστούνιτσα, το «Σερβικό Ριζοσπαστικό Κόμμα» των Σέσελι, Νίκολιτς και η «Ομάδα οικονομολόγων 17 συν» του Μίρολιουμπ Λάμπους. Στενός παρατηρητής (και όχι μόνον...) αυτών των εξελίξεων παραμένει ο πρέσβης των ΗΠΑ στο Βελιγράδι, Γουίλιαμ Μοντγκόμερι, που εμφανίζεται να «παρεμβαίνει» και πάλι στα πολιτικά τεκμαινόμενα της Σερβίας, επιχειρώντας ανασυγκρότηση των (κατά τους εισβολείς του '99) «δημοκρατικών δυνάμεων»...

Τα απομεινάρια της «DOS» ενσαρκώνονται ως επί το πλείστον στην ταυτότητα του Δημοκρατικού Κόμματος του πρωθυπουργού Ζόραν Ζίβκοβιτς. Ο Ζίβκοβιτς ανακοίνωσε ήδη πως δε θα επιχειρήσει να κάνει συμμαχίες, αλλά... συγχωνεύσεις με άλλα κόμματα, όπως την «Αστική Συμμαχία Σερβίας» του υπουργού Εξωτερικών της Ενωσης Σερβία - Μαυροβούνιο Γκόραν Σβιλάνοβιτς, δίχως να αποκλείεται καπηλεία του ονόματος του δολοφονηθέντος πρωθυπουργού Ζόραν Ζίβκοβιτς. Σ' αυτό το σχήμα «συγχώνευσης» δεν αποκλείεται να λάβει μέρος και το «Δημοκρατικό Κέντρο» που συμμετείχε έως τέλους στην κυβέρνηση της «DOS».

Το φοιτητικό κίνημα «Οτπόρ» που έπαιξε ρόλο το φθινόπωρο του 2000 στην ανατροπή της κυβέρνησης Μιλόσεβιτς κατεβαίνει ως ανεξάρτητο πολιτικό κόμμα.

Το Κίνημα Σερβικής Ανανέωσης του βασιλόφρονα Βουκ Ντράσκοβιτς συμμάχησε ήδη με το (συναφών φιλομοναρχικών... πεποιθήσεων) κόμμα «Νέα Σερβία» του Βέλιμιρ Ιλιτς (δήμαρχος Κάτσακ), με σύνθημα «Δημοκρατία και... συνταγματική μοναρχία».

Το Δημοκρατικό Κόμμα Σερβίας του (τελευταίου Προέδρου της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας) Βόισλαβ Κοστούνιτσα, θεωρητικά θα μπορούσε να διεκδικήσει μία καλή θέση στο νέο Κοινοβούλιο που θα προκύψει απ' τις εκλογές της 28ης Δεκέμβρη. Σε αντίθεση με άλλους πολιτικούς αρχηγούς, ο Κοστούνιτσα δεν είχε δώσει (τουλάχιστον έως τα τέλη της βδομάδας) το προεκλογικό του στίγμα, προτιμώντας συναντήσεις με ξένους κυβερνητικούς και διπλωματικούς αξιωματούχους...

Η «Ομάδα 17 συν» οικονομολόγων του Μίρολιουμπ Λάμπους ήδη ανακοίνωσε την προεκλογική της πλατφόρμα, διεκδικώντας την ψήφο των Σέρβων, διακηρύσσοντας την... ανεξαρτησία της Σερβίας (τάχα για την καλύτερη διαπραγμάτευση του ζητήματος του Κοσσυφοπεδίου), νέο σερβικό Σύνταγμα, οικονομικές μεταρρυθμίσεις, όπως φοροαπαλλαγές, ενίσχυση των νέων ανέργων και της φτωχής περιφέρειας, προσέλκυση ξένων επενδυτών με τα γνωστά αντιλαϊκά κριτήρια διεθνών χρηματοπιστωτικών οργανισμών, ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα κλπ...

Στο χώρο της αντιπολίτευσης φαίνεται να κυριαρχεί περισσότερο το Σερβικό Ριζοσπαστικό Κόμμα του (κρατούμενου εδώ και μήνες στη Χάγη) Βόισλαβ Σέσελι και του Τόμισλαβ Νίκολιτς, που πριν μία βδομάδα ήρθε πρώτος στις άκαρπες σερβικές προεδρικές εκλογές. Ο Νίκολιτς παίζει προεκλογικώς με βασικό άσο τις γνωστές θέσεις της παράταξης κατά του ΝΑΤΟ, κατά της συνεργασίας με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, αλλά ήδη έχει βάλει αρκετό νερό στο κρασί του με συνθήματα υπέρ της ένταξης της Σερβίας στην ΕΕ και της συνεργασίας του Βελιγραδίου «και με Ανατολή και με Δύση»... Οι πολιτικοί του αντίπαλοι του Σερβικού Ριζοσπαστικού Κόμματος κάθε άλλο παρά αγνοούν την παράταξη, βλέποντας το μεγάλο ποσοστό που συγκέντρωσε ο Νίκολιτς στις σερβικές προεδρικές εκλογές της 16ης του μήνα...

Το Σοσιαλιστικό Κόμμα Σερβίας, που εδώ και καιρό αντιμετωπίζει σοβαρά εσωκομματικά προβλήματα, ανακοίνωσε πως θα συμμετάσχει στις εκλογές με επικεφαλής της παράταξης (σύμφωνα με δήλωση του Ιβιτσα Ντάσιτς) τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς.

Μέχρι τις εκλογές της 28ης Δεκέμβρη απομένει πλέον σχεδόν ένας μήνας... Η σύνθεση του νέου πολιτικού σκηνικού στη Σερβία θα γίνει, όμως προβλέπεται να είναι επί της ουσίας εικονική. Πράγμα μάλλον ριψοκίνδυνο, εάν κοιτάξει κάποιος τις σοβαρές εκκρεμότητες (οικονομία, Χάγη, αυτονομιστές, Κοσσυφοπέδιο, ΕΕ κλπ.) που κληρονομεί η όποια επόμενη κυβέρνηση με παρόμοια πολιτική...