«

Νέο» κράτος - εγγυητή της πολιτικής που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου «στήνει» η κυβέρνηση, με τις αλλαγές στη διοικητική δομή της χώρας που ανακοίνωσε προχτές. Η όποια ελάχιστη αυτονομία διατηρούσαν τα επίπεδα διοίκησης (κυβέρνηση - νομαρχίες - δήμοι) στη διαμόρφωση αποφάσεων και την υλοποίηση πολιτικών, καταργείται. Οπως έκανε σαφές ο πρωθυπουργός, «οι αποφάσεις θα πρέπει να είναι σύμφωνες με όσα προδιαγράφει η ΕΕ». Ρόλο - κλειδί στην προώθηση αυτής της επιλογής αναλαμβάνουν οι περιφέρειες, οι οποίες υλοποιούν την κυβερνητική πολιτική στα όρια της δικαιοδοσίας τους, αλλά και στους νομούς και τους δήμους που ελέγχουν. Το κράτος, έχει πλέον ισχυρούς μοχλούς δράσης του την αιρετή περιφέρεια και τους δήμους. Αυτό το νέο σχήμα από το 2006, αναλαμβάνει την υλοποίηση της πολιτικής της ΕΕ, δηλαδή της πολιτικής της πλουτοκρατίας, με την επιδίωξη να εφαρμόζεται πιο αποτελεσματικά και αν είναι δυνατό χωρίς αντιστάσεις. Ο χρόνος δεν είναι τυχαίος. Σχετίζεται με την έναρξη του Δ' ΚΠΣ, το οποίο από το 2006 θα κληθούν να διαχειριστούν οι περιφέρειες. Για το σκοπό αυτό προωθείται η μείωσή τους, σε 7 - 10 από 13 που είναι σήμερα και η ενσωμάτωση σε αυτές της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, η οποία ουσιαστικά καταργείται.

Το τι εξυπηρετεί το εν λόγω σχήμα είναι σαφές. Από τη μια, επιδιώκεται η όσο γίνεται πιο αποτελεσματική και ενιαία εφαρμογή των πολιτικών που ασκούνται από τα κράτη - μέλη της ΕΕ και από την άλλη την «εκτόνωση» των λαϊκών αντιδράσεων στην ένταση εφαρμογής της πολιτικής της ολιγαρχίας που είναι αναμενόμενες. Για το λόγο αυτό, άλλωστε, η κεντρική διοίκηση μεταθέτει υποχρεωτικά στους δήμους την άσκηση κρατικών αρμοδιοτήτων και πολιτικών και αναθέτει στις «αιρετές» περιφέρειες την υλοποίηση επιλογών της. Μάλιστα, οι αλλαγές αυτές προωθούνται και με το πρόσχημα της αιρετότητας, καθώς θεσμοθετείται αιρετό Περιφερειακό Συμβούλιο. Τις αποφάσεις, όμως, θα λαμβάνει εγκάθετος κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο οποίος θα προΐσταται όλων των υπηρεσιών της περιφέρειας.

Τα διοικητικά όρια δήμων και νομαρχιών παραμένουν ως έχουν, ωστόσο ο ρόλος τους προσαρμόζεται στις «ανάγκες» της διατήρησης του πολιτικού συστήματος. Στην κατεύθυνση αυτή υιοθετούνται μηχανισμοί ελέγχου της δράσης τους, ενώ προωθούνται πρωτοβουλίες παραπέρα συγκέντρωσης της τοπικής εξουσίας, με σκοπό την αποτροπή των δυνατοτήτων επηρεασμού της από τον λαϊκό παράγοντα. Ετσι προωθείται η Μητροπολιτική Αυτοδιοίκηση στα αστικά κέντρα Αττικής και Θεσσαλονίκης, η οποία θα αναλάβει να ασκεί κρατικές αρμοδιότητες ή να συμμετέχει σε σχήματα που υλοποιούν κεντρικές κρατικές πολιτικές. Την ίδια ώρα τα Δημοτικά Συμβούλια χάνουν τον πολιτικό τους ρόλο, καθώς οι δήμοι εξωθούνται υποχρεωτικά σε Συμπολιτείες, δηλαδή σε διαδημοτικές συνεργασίες, οι οποίες αναλαμβάνουν την υλοποίηση μιας σειράς υπερτοπικών αρμοδιοτήτων και λειτουργιών.

Αυτή η διοικητική ανασυγκρότηση που προωθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και στην οποία συμφωνεί ουσιαστικά η ΝΔ έρχεται για να εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Η εργατική τάξη, ο λαός πρέπει με την ψήφο τους στις ερχόμενες εκλογές να καταδικάσουν και αυτήν την πολιτική.