«Μόλις κλείστηκαν οι φοιτητές στο Πολυτεχνείο, εμείς δε μείναμε αδιάφοροι. Το "σκάσαμε" από τα φροντιστήρια και παρακολουθούσαμε κάθε τι που γινόταν εκεί. Η διοργάνωση της αποχής έγινε από το τηλέφωνο. Ετσι ο ένας μετά τον άλλο ειδοποιήθηκαν. Η Στ΄ και Ε΄ τάξη ήταν έτοιμες. Φτιάξαμε κι ένα πανό. Η αποχή είχε καταπληκτική επιτυχία. Από τους 800 μαθητές τελικά μόνο 120 - 150 πήγαν για μάθημα. Αργότερα ρωτήσαμε κι αυτούς που έμειναν και μας είπαν ότι για διάφορους λόγους δεν ήρθαν, όχι γιατί δεν ήθελαν να συμπαρασταθούν.
Οι μαθητές των τριών μεγαλύτερων τάξεων συγκεντρωθήκαμε στην παιδική χαρά που βρίσκεται απέναντι από το γήπεδο του Παναθηναϊκού. Από κει περίπου 400 παιδιά κάναμε πορεία προς το Πολυτεχνείο. Απίστευτο, αλλά αληθινό.
Κατά τη διάρκεια της πορείας μας, η συμπαράσταση του κόσμου ήταν συγκινητική. Γυναίκες με τα παιδιά τους έβγαιναν στα παράθυρα και μας χαιρετούσαν.
Οταν φτάσαμε στη Στουρνάρα ανοίξαμε το πανό: "Οι μαθητές του Γ΄ Γυμνασίου μαζί σας" και προχωρήσαμε πιασμένοι σε αλυσίδες φωνάζοντας συνθήματα. Το τι έγινε όταν μας είδαν τα παιδιά που ήταν κλεισμένα μέσα, δεν περιγράφεται.
Χαρά, συγκίνηση, ενθουσιασμός, αγωνιστική έξαρση, όλα αυτά μαζί. Θυμάμαι πολλά παιδιά δάκρυσαν. Μόλις φτάσαμε εκεί μια αντιπροσωπεία από το Γυμνάσιό μας μπήκε μέσα στο Πολυτεχνείο και οι υπόλοιποι έμειναν στον έξω χώρο.
Το Σάββατο 17 Νοέμβρη το σχολείο μας δεν έκανε μάθημα. Τη Δευτέρα 19 Νοέμβρη, είδαμε ότι γύρω από το σχολείο μας είχε μαζευτεί ισχυρή αστυνομική δύναμη, για να προλάβει παρόμοιες εκδηλώσεις με δυναμικά μέτρα. Φυσικά, εμείς δεν τους κάναμε το χατίρι».