Πέμπτη 13 Νοέμβρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Το πάρκινγκ διημερεύει...

Ποιο μυαλό θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί πως θα ερχόταν η μέρα, που το 10χρονο μαθητούδι θα «χτύπαγε» μίζα, θα 'χε τέσσερις ρόδες, καλογυαλισμένα φανάρια και θα χώραγε με ευκολία σε μια αίθουσα πάρκινγκ λίγων τετραγωνικών μέτρων; Ποιος να φαντάζονταν πως, όπως και στ' αυτοκίνητα, τα φινετσάτα μοντέλα θα πάρκαραν σε σχολεία - παλάτια και τ' αποπαίδια θα κουβαλούσαν τα ταπεράκια με το ρύζι, να κάνουν το μεσημεριανό τους στα σκαλοπάτια του ορόφου, αφού εκείνη η ρημάδα η κρατική επιχορήγηση δεν έφτασε για μια παραπάνω αίθουσα με τραπέζια, παρά μονάχα για ένα φούρνο μικροκυμάτων; Η «ολοήμερη» κοσμογονία άνοιξε το δρόμο για το ξεσάλωμα του σχολείου της αγοράς, εκεί όπου το εκπαιδευτικό ίδρυμα συναντά το μπακάλικο και η εκπαίδευση την πεμπτουσία του εμπορεύματος.

Οι «κοινωνικές ανάγκες» είναι η λέξη - κλειδί για τους κυβερνητικούς βαρόνους. Εκεί ακουμπάει η «αποδοχή» των γονέων, εκεί σε τελική ανάλυση πατάει και το σχέδιο. Εχεις ανάγκη σαν εργαζόμενος, τώρα που οι δουλιές δεν έχουν ωράρια, τώρα που η ημιαπασχόληση έγινε θεσμός, τώρα που η εργασιακή περιπλάνηση λιώνει σόλες; Κατεβαίνεις στη δουλιά για το μεροκάματο, παρκάρεις το παιδί σου στο ολοήμερο και είσαι σίγουρος ότι είναι ασφαλές, γιατί το φιλότιμο του δασκάλου θα το κρατήσει σφιχτά, έστω κι αν δεν καταφέρει να του μάθει να χτυπάει τα πλήκτρα του υπολογιστή, αφού υπολογιστής δεν υπάρχει. Εστω κι αν δεν καταφέρει να του μάθει καλά αγγλικά, αφού ο κακόμοιρος ταξίδεψε σε πέντε σχολεία για να φτάσει στην τελευταία του ώρα και οι αντοχές του εξαντλούνται. Εστω κι αν δεν του μάθει να ζωγραφίζει, γιατί τα τελάρα και οι μπογιές κοστίζουν και το υπουργείο δεν κάνει σπατάλες, πρέπει να τα κόψεις από το μεροκάματό σου, να τα γράψεις «έξοδα» στον οικογενειακό προϋπολογισμό, δίπλα σε κείνα που σκορπάς στα κάτεργα της παραπαιδείας μετά τις 4 το απόγευμα.

«

Σχολείο της συμμετοχής», λέει το υπουργείο και θαρρείς πως σε καλεί να γίνεται συνέταιροι σε τράπεζα. Μόνο που στα χέρια σου φτάνουν μονάχα τα χρεωστικά γραμμάτια, εκείνα που σου λένε πως χρωστάς στα καθημερινά και απλά σήμερα, στα σύνθετα και περισσότερα αύριο. Πληρώνεις την τραπεζοκόμο και τα πινέλα, για να συνηθίσεις στην ιδέα ότι αύριο θα χρεωθείς το μηνιάτικο του ωρομίσθιου εκπαιδευτικού, που θα πασχίζει να μάθει στο παιδί σου γράμματα, σ' ένα σχολείο που στο δεύτερο όροφό του θα λειτουργεί καφενές, ή ό,τι άλλο σκαρφιστεί ο ιδιωτικοποιημένος Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων για να βγάζει το χαρτζιλίκι του. Οσο για το πρόγραμμα; Ο σπόνσορας- επιχειρηματίας και ο διευθυντής- μάνατζερ έχουν τη σκοτούρα, δε χρειάζεται να σπαταλάς την έγνοια σου.

Ο εφιάλτης του σχολείου της αγοράς είναι «ολοήμερος». Η καρικατούρα του «σχολείου των αναγκών», μαθητών και γονέων, δε χρειάζεται δασκάλους, θέλει παρκαδόρους. Ωσπου γονείς, εκπαιδευτικοί και εργαζόμενοι να βάλουν πλώρη για το Ενιαίο Δωδεκάχρονο Δημόσιο και Δωρεάν σχολειό, οι προμηθευτές του δικομματισμού θα λανσάρουν την Παιδεία στα ράφια των σούπερ μάρκετ, δίπλα στις σκυλοτροφές και τα αξεσουάρ μπάνιου...


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Περιοδεία δημοτικών συμβούλων στα σχολεία(2013-09-28 00:00:00.0)
Η «Coca-Cola»... ξεπλένεται με τη συντήρηση σχολείων(2013-07-12 00:00:00.0)
Οι πρώτες αντιδράσεις για τα 800 Ολοήμερα Δημοτικά(2010-06-12 00:00:00.0)
Μαθητές ενός κατώτερου θεού(2005-11-04 00:00:00.0)
Ερευνα για το Ολοήμερο Σχολείο(2003-05-08 00:00:00.0)
Ολοήμερη ταλαιπωρία μαθητών - εκπαιδευτικών(2003-01-09 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ