Μια ιδιαίτερα σημαντική συνάντηση είχαν χτες μέλη της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης για τις Λαϊκές Ελευθερίες και την Αλληλεγγύη». Συζήτησαν με το προεδρείο της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, σχετικά με τις ολοένα αυξανόμενες διώξεις κατά διαδηλωτών και γενικά το κλίμα αυταρχισμού που καλλιεργείται με στόχο το λαϊκό κίνημα. Στον αγώνα για την προστασία των δημοκρατικών δικαιωμάτων, για την προάσπιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου, οι δικαστικοί - και λόγω θέσης - έχουν να παίξουν πρωτεύοντα ρόλο.

Συγκεκριμένα, οι Αγγ. Ρεμπής, Δ. Καλτσώνης, Χ. Παπαμάργαρης, Ελ. Ζαφειρίου και Δ. Σουλιώτης συναντήθηκαν με τους Δ. Κυριτσάκη και Χ. Αθανασίου, πρόεδρο και γραμματέα αντίστοιχα της Ενωσης. Το κλίμα της συνάντησης χαρακτηρίζεται θετικό και οι δικαστικοί φέρονται να άκουσαν με ενδιαφέρον τις θέσεις και τους προβληματισμούς της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης», για μια σειρά από ζητήματα όπως: Την προσπάθεια περιορισμού των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των λαϊκών ελευθεριών, που υλοποιείται με το σχέδιο Ευρωσυντάγματος, τον ευρωτρομονόμο, το ευρωένταλμα σύλληψης, την έκδοση Ευρωπαίων πολιτών στις ΗΠΑ, καθώς και με την ποινικοποίηση των αγώνων των εργαζομένων και άλλων πολιτών.

Αλλωστε, εκκρεμεί στη Θεσσαλονίκη η δίκη του Ν. Χριστάνη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, με πρόσχημα μια παράβαση του κώδικα οδικής κυκλοφορίας στις αντιΝΑΤΟικές κινητοποιήσεις στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας. Πρόσφατα, καταδικάστηκε ο γραμματέας της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, επειδή αυτός και συνάδελφοί του, «τσάκωσαν» ασφαλίτη να καταγράφει με κάμερα κινητοποίησή τους. Επίσης, καταδικάστηκαν επτά στελέχη του ΠΑΜΕ για κατάληψη που έκαναν στο υπουργείο Εμπορίου. Τη μέρα της δίκης τους, 6 Οκτώβρη, έξω από τα δικαστήρια της Ευελπίδων, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση συμπαράστασης. Τώρα οι αρχές καλούν έναν από τους συγκεντρωμένους, τον Γ. Παπαδούδη, σε απολογία στο Αστυνομικό Τμήμα Κυψέλης, επειδή «τόλμησε» να αντιταχτεί στον κυβερνητικό αυταρχισμό.

Παράλληλα, συνεχίζονται τα «μαθητοδικεία». Στις 3 Δεκέμβρη κάθονται στο εδώλιο του δικαστηρίου της Λάρισας οι Χρ. Σκυλλάκος και Αν. Κόκκα επειδή, ως μαθητές Γυμνασίου, πριν τέσσερα χρόνια, πήραν μέρος σε μαθητική κινητοποίηση κατά της διαβόητης «εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης».

Στο μεταξύ, καταδικάστηκαν φοιτητές στην Καλαμάτα, επειδή ανέγραψαν αντιπολεμικά συνθήματα σε μαντρότοιχο. Οι απεργίες όλες κηρύσσονται παράνομες και καταχρηστικές (τελευταία παραδείγματα αυτά των γιατρών και των γεωτεχνικών). Ενάντια στους απεργούς χρησιμοποιείται ο αντισυνταγματικός θεσμός της πολιτικής επιστράτευσης (π.χ. σε βάρος των ναυτεργατών και των εργαζομένων στους ΟΤΑ). Και η αστυνομική βία εναντίον απεργών αποτελεί καθεστώς (π.χ. εναντίον των ναυτεργατών με δεκάδες τραυματίες και πρόσφατα των αστυνομικών υπαλλήλων).

Οπως διευκρινίζει σχετικά ο δρ. Νομικής Δ. Καλτσώνης: Ποινικές διώξεις διαδηλωτών είχαμε και άλλοτε. Σταματούσαν, όμως, πριν φτάσουν στο ακροατήριο ή, αν έφταναν, οι συνδικαλιστές αθωώνονταν. Τώρα, έχουμε συστηματικά καταδίκες, π.χ. 5μηνες με αναστολή, «θα έλεγε κανείς ελαφρές ποινές. Ομως, έχουμε επιβολή ποινής, γεγονός που δείχνει σαφέστατη σκλήρυνση της αντιμετώπισης των αγώνων».

Συνεχίζει: Ούτε η κήρυξη των απεργιών ως παράνομων δεν είναι νέο φαινόμενο. Καινούριο στοιχείο, όμως, είναι οι αιτιολογίες των δικαστηρίων. Π.χ. στην υπόθεση της βιομηχανίας «Fintexport» ότι απαγορεύεται η απεργία για υπογραφή συλλογικής σύμβασης και στο μέλλον, γιατί κινδυνεύει η ανταγωνιστικότητα της επιχείρησης! Ή οι απεργίες των γιατρών του ΙΚΑ κρίθηκαν παράνομες, γιατί, εκτός των άλλων, «αποβλέπουν στον εξαναγκασμό των πολιτειακών οργάνων στην άσκηση της αποκλειστικότητας ρυθμιστικής εξουσίας», δηλαδή οι εργαζόμενοι δεν έχουν - κατά το δικαστήριο - δικαίωμα να πιέζουν την κυβέρνηση να νομοθετήσει με τον τάδε ή δείνα τρόπο.

Προειδοποιεί: Η έξαρση του αυταρχισμού οφείλεται στην προσπάθεια εκφοβισμού των εργαζομένων, ώστε να μην αντιστέκονται, να μη διεκδικούν. Φαλκιδεύονται συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα, υπονομεύεται το απαράγραπτο δικαίωμα του λαού να αγωνίζεται, να διαδηλώνει, να απεργεί, όταν αφαιρούνται οι κατακτήσεις του. Αν η διαδήλωση βαφτίζεται παρακώλυση συγκοινωνιών, αν οι απεργίες κηρύσσονται παράνομες και καταχρηστικές, αν ποινικοποιούνται οι αγωνιστικές δραστηριότητες, τότε πώς θα υπερασπίσει ο εργαζόμενος τα δικαιώματά του;

Καταλήγει: Καθένας, ανεξάρτητα από τις πολιτικές του επιλογές, πρέπει να αντιδράσει σε αυτή την κατάσταση, αναλογιζόμενος σε τι κοινωνία θα ζούμε αν εδραιωθούν τέτοια φαινόμενα.