Είναι ένα παιχνίδι των 100 ευρώ: ένα ενυδρείο με ρομποτικά ψάρια που κολυμπούν όπως τα κανονικά. Η διαφορά βρίσκεται στο ότι τα ψάρια αυτά δεν έχουν κανένα μηχανικό μέρος: ούτε κινητήρες, ούτε άξονες μετάδοσης κίνησης, ούτε γρανάζια, ούτε καν μπαταρία. Κολυμπούν γιατί το πλαστικό από το οποίο είναι κατασκευασμένα λυγίζει πότε προς τη μια και πότε προς την άλλη κατεύθυνση, θαρρείς από μόνο του. Είναι το πρώτο εμπορικό προϊόν βασισμένο σε μια νέα γενιά βελτιωμένων ηλεκτροενεργών πολυμερών (ΗΕΠ), που αλλάζουν σχήμα αντιδρώντας στην εφαρμογή πάνω τους ενός ηλεκτρικού πεδίου.

Επί δεκαετίες, οι μηχανικοί που φτιάχνουν κάθε λογής κινητήρες αναζητούν το τεχνητό ισοδύναμο του μυός. Μεταβάλλοντας το μήκος τους κάτω από την επίδραση νευρικών ερεθισμάτων, οι μύες μπορούν να εξασκήσουν δυνάμεις ικανές να προκαλέσουν από ένα βλεφαρισμό, μέχρι την άρση ενός βαριού αντικειμένου. Οι μύες επιδεικνύουν και ένα άλλο σημαντικό χαρακτηριστικό, την ανεξαρτησία κλίμακας: ο μηχανισμός τους λειτουργεί το ίδιο αποτελεσματικά σε όλα τα μεγέθη και γι' αυτό ουσιαστικά ίδιοι μυϊκοί ιστοί κινούν τα έντομα, αλλά και τους ελέφαντες.

Τα ΗΕΠ υπόσχονται να γίνουν οι τεχνητοί μύες του μέλλοντος. Ηδη οι ερευνητές προσπαθούν να δώσουν με αυτά μικρότερες, ελαφρότερες και φτηνότερες εναλλακτικές λύσεις σε μια σειρά καθιερωμένες τεχνολογίες. Ιδιαίτερες προσπάθειες καταβάλλονται για να μειωθεί η απαιτούμενη ηλεκτρική τάση και να εξασφαλιστεί η μακρόχρονη λειτουργία των ελαστομερών κινητήρων χωρίς μεγάλη μεταβολή της απόδοσής τους.