Κυριακή 26 Οχτώβρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 20
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Η ΑΛΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ
Ασε κάτω τη σημαία μας, ρε!

Λέω να σοβαρευτούμε! Πώς μπορεί ένας Αλβανάκι να κρατάει την ελληνική σημαία; Εχουν δίκαιο όλες αυτές οι κάργες που κράζουν ρατσιστικά συνθήματα. Ολοι αυτοί οι φύλακες της καθαρότητας της φυλής που σχίζουν τα ρούχα τους! Θα στηθεί το Αλβανάκι -μόλις τελειώσει το σχολείο - στις ουρές που στέκονται τα δικά μας παιδιά; Θα κάνει και αυτό -μαζί με τις 30.000 Ελληνόπουλα - αίτηση στη ΔΕΗ και θα περιμένει να το προσλάβουν;

Οχι, βέβαια! Το Αλβανάκι έχει εξασφαλισμένο καλύτερο μέλλον. Μπορεί, μαθητής ακόμα - αλλά και πιο μικρό, νήπιο - να αναζητήσει καριέρα στα πορνάδικα. Στα χοιροτροφεία. Τι είναι το Αλβανάκι, άνθρωπος; Οχι, βέβαια! Ενα κινούμενο αντικείμενο είναι. Αντικείμενο που πάνω του μπορούμε να μαθαίνουμε από παιδεραστία μέχρι σκοποβολή.

Ακου σημαιοφόρος! Γιατί αγόρι μου, δε σου φτάνουν τα υπόγεια, τα μπουντρούμια, τα λιοστάσια που ζεις και εργάζεσαι; Θέλεις να μάθεις γράμματα; Να μπεις στην πρώτη γραμμή! Αρουραίος είσαι, δεν το νιώθεις; Κατσαρίδα για την ακρίβεια! Και πώς θα διακρίνεται, ρε, το δικό μας παιδί; Το Βασιλόπουλο. Που γεμάτο περηφάνια για το παρελθόν και, κυρίως, για το παρόν του τόπου μας γεμίζει ευτυχισμένο τις στοές της ανεργίας; Εκλιπαρεί, χωρίς μεγάλες ελπίδες, μια θέση στο μισθοφορικό στρατό! Που κάνει το πτυχίο του προσάναμμα! Που δαγκώνει τη γλώσσα του για να μην ουρλιάξει!

Το παραξεφτιλίσαμε νομίζω, με τη δημοκρατία. Εσύ σκαντζόχοιρε δεν είσαι ούτε καν προλετάριος. Είσαι υπο-προλετάριος! Δεν έγινες ακόμα άνθρωπος. Είσαι πράγμα. Ενα πράγμα που το κάνουμε ό,τι θέλουμε. Από σκεύος ηδονής μέχρι σφουγγαρόπανο! Καλοσύνη μας που δε σε ξεκοιλιάζουμε. Καλοσύνη μας που σε αφήνουμε να κυκλοφορείς στους δρόμους. Υπάρχουν άλλες φυλές, πιο Αριες από τη δική μας, που δε θέλουν ούτε καν να σε βλέπουν. Και άλλες που σε πνίγουν στη θάλασσα για να μη μολύνεις τη στεριά τους!

Μόνον για εξαρτήματα είσαι χρήσιμος, δεν το καταλαβαίνεις; Να βγάλουμε κανένα νεφρό σου. Κανένα μάτι, καμιά καρδιά για μεταμόσχευση! Και αυτό μέχρι να βγει ο κλωνοποιημένος άνθρωπος. Μετά θα είσαι τελείως άχρηστος! Θα μπορείς να γυρίσεις στην πατρίδα σου. Οπου, στο μεταξύ, θα έχει εδραιωθεί και εκεί ο καπιταλισμός. Και θα αποχτήσεις και εσύ δικαιώματα. Οπως τα δικά μας παιδιά!

Είδες κανένα δικό μας παιδί γυμνό στο Ιντερνετ σε ανήθικες στάσεις; Καμιά δική μας κοπέλα στα επίσημα και ανεπίσημα μπορντέλα; Κανένα δικό μας παιδί να τρυπάει από απελπισία και από φόβο τα χέρια του; Είδες κανένα δικό μας παιδί άνεργο; Κανένα δικό μας παιδί νηστικό; Ολα κολυμπάνε μέσα στην ευτυχία. Γεμάτα υγεία και σιγουριά. Γεμάτα ελπίδες για το μέλλον τους. Τα δικά μας παιδιά σνομπάρουν τα εργοστάσια. Δε γουστάρουν τα γραφεία. Δε νοιάζομαι για τις επιστήμες, την τέχνη, την έρευνα. Με ιδιωτικά τζετ και ελικόπτερα βρίσκομαι ανάμεσα Σαντορίνη και Μύκονο. Ανάμεσα Μόντε Κάρλο και Ιμπιζα!

Κατάλαβες, παιδί μου, γιατί ουρλιάζουν τα λείψανα; Δε θέλουν να μπεις σφήνα στη δική μας ευτυχία. Δε θέλουν να λερώσεις τη σημαία μας, γιατί θέλουν να την παραδώσουν καθαρή και χωρίς αιμομείξεις στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Στο νέο ευρωπαϊκό σύνταγμα. Θέλουν να την προσφέρουν πεντακάθαρη και παγγαλανόλευκη στην κόκα-κόλα και στη νέα τάξη πραγμάτων.

Και δε θέλω ειρωνείες. Μην κουνάς με νόημα το κεφάλι. Ξέρουν αυτοί που φωνάζουν, αλλά, προπαντός, εκείνοι που τους βάζουν να φωνάζουν, τι θέλουν να κρύψουν με τις φωνές τους. Εσύ, αγόρι μου, πρέπει να σκεπάσεις τα αυθαίρετα. Τις κομπίνες, τις μίζες, την Ολυμπιάδα! Σκιάχτρο είσαι, αγόρι μου, για να φύγουν μακριά τα σοβαρά -και πραγματικά- προβλήματα. Η ακρίβεια, η ανεργία, τα ράντζα στα νοσοκομεία, οι ανύπαρκτες συντάξεις, η απελπισία. Σκιάχτρο για να κρυφτεί το μέχρι σκασμού φαγοπότι τους!


Του Νίκου ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ