Τρίτη 28 Μάρτη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η νεολαία ενάντια στην Ευρώπη των πολυεθνικών

Κοινή έκκληση για δράση απευθύνουν στους νέους της Ευρώπης εφτά οργανώσεις νεολαίας από χώρες της ΕΕ

Με την ευκαιρία της Συνόδου της Λισαβόνας και των κατευθύνσεων που προωθούνται με στόχο το χτύπημα των συστημάτων πρόνοιας και των εργατικών δικαιωμάτων στις χώρες της ΕΕ, εφτά οργανώσεις νεολαίας από χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης απευθύνουν στους νέους της Ευρώπης κοινή έκκληση για δράση.

Η ΚΝΕ, η ΚΝ Πορτογαλίας (JCP), η ΚΝ Ισπανίας (UJCE), η ΚΝ Γαλλίας (MJCF), η ΚΝ Νορβηγίας (YCL Norway), η Νεολαία του Κόμματος Εργατών Ιρλανδίας (Workers' Party Youth) και η Ελεύθερη Γερμανική Νεολαία (FDJ), με κοινή ανακοίνωση που συνυπογράφουν τονίζουν ότι «τα αποτελέσματα των λεγόμενων "προγραμμάτων σύγκλισης" αποδεικνύουν άλλη μια φορά πως υπάρχουν μόνο δυο δρόμοι ανάπτυξης: είτε προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου ενάντια στους εργάτες, είτε προς όφελος των εργαζομένων ενάντια στο μονοπωλιακό κεφάλαιο» και θέτουν μια σειρά στόχων πάλης σ' αυτή την κατεύθυνση, πάνω στους οποίους πρόκειται να πάρουν το επόμενο διάστημα πρωτοβουλίες σε εθνικό επίπεδο.

Ο «Ρ» παραθέτει παρακάτω ολόκληρο το κείμενο της κοινής ανακοίνωσης, της έκκλησης για δράση των εφτά οργανώσεων νεολαίας:

«Ενώ στην Ευρώπη οι κυβερνήσεις δηλώνουν περήφανες για το κοινωνικό της μοντέλο, εκατομμύρια και εκατομμύρια εργατών δεν έχουν κανένα λόγο να λένε το ίδιο.

Ο καπιταλισμός, βασισμένος στην εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, ήδη απέδειξε ότι δεν είναι ικανός να εξαφανίσει τις αντιθέσεις του. Αυτές δυναμώνουν περισσότερο.

Σχεδόν 20 εκατομμύρια Ευρωπαίοι είναι άνεργοι. Πολλοί άλλοι υποχρεώνονται σε αβέβαιη εργασία και σε περιπλάνηση μεταξύ απασχόλησης και ανεργίας. Η ασφάλεια στη δουλιά δεν είναι πλέον εγγυημένη.

Οι μισθοί - ειδικά των νέων - ορίζονται σύμφωνα με το μέγιστο όφελος των εργοδοτών. Προσπαθούν να μεγαλώσουν το μεταβλητό μέρος των μισθών, μειώνοντας τη σταθερή αμοιβή.

Τα συστήματα πρόνοιας, ιδιωτικοποιούνται σε κερδοσκοπικούς τομείς, εκτείθοντας σε κίνδυνο το μέλλον της νέας γενιάς εργατών.

Χωρίς απαντήσεις στα προβλήματα των Ευρωπαίων εργατών, οι λεγόμενες κυβερνήσεις του "3ου δρόμου" ή οι "κεντροαριστερές κυβερνήσεις", υποστηριζόμενες από τη δεξιά παράταξη, χειροτερεύουν την κατάσταση με νεο-φιλελεύθερες πολιτικές, προωθώντας την εναλλαγή στις θέσεις εργασίας. Τα αποτελέσματα των λεγόμενων "προγραμμάτων σύγκλισης" αποδεικνύουν άλλη μια φορά πως υπάρχουν μόνο δυο δρόμοι ανάπτυξης: είτε προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου ενάντια στους εργάτες, είτε προς όφελος των εργαζομένων ενάντια στο μονοπωλιακό κεφάλαιο.

Στο όνομα της ΟΝΕ και της "ανταγωνιστικότητας" προωθείται ένα νέο ακόμα ισχυρότερο πλήγμα ενάντια στα εργατικά δικαιώματα. Η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι κυβερνήσεις επικεντρώνουν στην πλήρη απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων, στην κατεύθυνση της "ελαστικότητας" και της ανασφάλειας, στην κατεδάφιση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης σε όλη την Ευρώπη.

Το κίνημα της νεολαίας και οι αριστερές αντιιμπεριαλιστικές οργανώσεις παλεύουν ενάντια σε αυτή την Ευρώπη, ενάντια στην Ευρώπη των πολυεθνικών, σε διεθνές αλλά κυρίως σε εθνικό επίπεδο.

Παλεύουμε:

  • Για μια πραγματική αλλαγή πολιτικών, αντιστρέφοντας αυτή την καπιταλιστική γραμμή επίθεσης στα εργατικά δικαιώματα που παρατηρούμε σε όλη την ΕΕ.
  • Για μια αριστερή πολιτική που θα εκτιμά τους εργάτες και τις εργασιακές συνθήκες, μια πολιτική που θα θέτει την ανάπτυξη και την πρόοδο να υπηρετούν εκείνους που τη δημιουργούν.
  • Για σταθερή δουλιά με δικαιώματα.
  • Για τη μείωση των ωρών εργασίας, χωρίς να θιγούν μισθοί και δικαιώματα.
  • Ενάντια στην ανασφάλεια και την απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων.
  • Για να αποκτήσουν αξία η Παγκόσμια Οργάνωση Εργασίας και οι διεθνείς κανόνες προστασίας και προώθησης των εργατικών δικαιωμάτων.
  • Για το σεβασμό του δικαιώματος κάθε χώρας να αναπτύσσεται με τον τρόπο που επιθυμεί, σεβόμενοι την εθνική κυριαρχία, θεμελιώδη συνθήκη για μια ελεύθερη ανάπτυξη κάθε χώρας.
  • Για το σεβασμό του ελεύθερου συνδικαλισμού και δράσης.
  • Για τη δημιουργία συνθηκών ασφάλειας στη δουλιά.
  • Για να αποκτήσουν αξία οι μισθοί, ειδικά οι ελάχιστοι εθνικοί μισθοί.
  • Για μόνιμες συμβάσεις για όλους τους εργάτες που καταλαμβάνουν μόνιμες θέσεις εργασίας. Την εκτίμηση των συλλογικών συμβάσεων ενάντια στις ατομικές.
  • Για να είναι λαϊκή ιδιοκτησία και υπό δημόσιο έλεγχο οι τομείς στρατηγικής σημασίας και οι κρίσιμοι τομείς της κοινωνικής πολιτικής.
  • Για μια αντιμονοπωλιακή πολιτική που θα βάζει την ανάπτυξη και την πρόοδο στην υπηρεσία των συμφερόντων των εργαζομένων».

Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ